Ο προπονητής του Ολυμπιακού βρέθηκε στο πλατό της εκπομπής pick n’ roll και μίλησε για τα πάντα
Αναλυτικά:
Για το πως θέλει να τον θυμούνται: Θέλω να με θυμούνται όταν τελειώσω όχι για το πως έδειξα το pick ‘n’ roll ή το σουτ. Θέλω να με θυμούνται ως πολλά περισσότερα πέραν του μπάσκετ. Ο προπονητής πρέπει να είναι δάσκαλος.
Για τη δήλωση ότι ο γιος μου θέλω να μοιάσει στο Νίκο Ζήση: Τα έχει καταφέρει. Έχουν παρόμοιο χαρακτήρα και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Χαίρομαι που του έμοιασε.
Για τη δήλωση στήριξης στον Πασκουάλ μετά την απομάκρυνσή του: Όταν το είπα αυτό ένιωθα, οι προπονητές είναι υποτιμημένοι κι έτσι ένιωσα την ανάγκη να πω ορισμένα πράγματα. Όταν απολύθηκα από τους Καβαλίερς επικοινώνησαν μαζί μου πολλοί προπονητές του ΝΒΑ. Εγω έφερα στο Κλίβελαντ και τον Τάιρον Λου και τον Λάρυ Ντρου που είναι τώρα προπονητής. Όταν προπονούσα την Εφες είχα δυο επισκέπτες από βοηθούς στο ΝΒΑ που ήθελαν πάρουν ιδέα από το ευρωπαϊκό μπάσκετ ώστε να τις δουλέψουν το ΝΒΑ. Ο Τέρι Στατς, προπονητής των Μπλέιζερς και ο Ντουέιν Κέισι που τώρα είναι στους Πίστονς. Πρέπει να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον.
Για τη μόρφωσή του και τις αναφορές του στην ιστορία: Η μητέρα μου ήταν δασκάλα και με ξύπναγε πετώντας μου βιβλία. Δεν έλεγε καλημέρα, αλλά… διάβασε. Το πρώτο βιβλίο που διάβασα ήταν η Ιλιάδα και ήταν βαρύ γιατί το έφαγα στο κεφάλι όπως μου το πέταξε.
Για την απόφασή του να πάει στον Ολυμπιακό: Δεν ήταν δύσκολη η διαδικασία είχα τη γνώση ως αντίπαλος και γνωρίζοντας από πριν το περιβάλλον του Ολυμπιακού, είχα ζήσει στην Ελλάδα ξέρω την κουλτούρα των Ελλήνων και του ελληνικού μπάσκετ και πραγματικά το αγαπώ. Όταν έρχεται ο Ολυμπιακός και σου κάνει την πρόταση με αυτή την ιστορία και έναν κορμό με τους Σπανούλη, Πρίντεζη, Μάντζαρη, Παπανικολάου, Μπογρίνιο όχι Μπόγρη, δεν είναι δύσκολο να πεις το ναι.
Για το αν θα αρνηθεί μία πρόταση του ΝΒΑ ακόμη κι αν τον ζητήσουν οι Ουόριορς σε περίπτωση απόλυσης του Στιβ Κερ: Αυτό δεν θα συμβεί με τον Στιβ Κερ και δεν το θέλω κιόλας. Αυτή τη στιγμή είμαι στο επίπεδο που μπορώ να είμαι όπου θέλω και είμαι χαρούμενος. Και βρίσκομαι σε μία οικογένεια στην οποία είμαι χαρούμενος και θέλω να κάνω όλους γύρω μου ακόμη πιο χαρούμενους.
Τι ζητάει από τους παίκτες του: Αυτό που θέλω από τους παίκτες μου είναι να βγάζουν τον καλύτερό τους εαυτό, τόσο για τους ίδιους αλλά και για την ομάδα τους. Δούλεψε σκληρά για να λειτουργήσει αυτό που θέλουμε να κάνουμε…
Για την πορεία του Ολυμπιακού μέχρι τώρα: Αυτή την περίοδο είμαστε πιστεύω σε ένα καλό σημείο. Δεν είμαι άνθρωπος των αριθμών, Είμαστε στο σωστό μονοπάτι αυτό νιώθω, για να πάμε σε ένα καλύτερο μέρος.
Για το αν μπορεί να παίξει στην Ευρώπη τη φημισμένη επίθεση του Πρινστον: Αυτό που θέλω να καταλαβαίνω είναι το που είναι ο καθένας καλός και αυτό να λειτουργεί ως σύνολο και όχι ως μονάδα ο καθένας. Όταν εφαρμόσαμε αυτή την επίθεση δεν υπήρχε χρόνος. Τώρα στο ΝΒΑ και στην Ευρώπη είναι 24 δευτερόλεπτα. Όλο αυτό που αντιπροσώπευε η επίθεση Πρίνστον ήταν δύσκολο να το περάσεις μέσα σε μία χρονιά σε ένα ρόστερ. Αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να χρησιμοποιήσεις στοιχεία και πάντα αυτό έκανα, αλλά όλο είναι σχεδόν αδύνατο.
Για την ομάδα που τον αντιπροσώπευε περισσότερο: «Η καλύτερη ομάδα που είχα την τύχη να προπονώ και όχι όσον αφορά τα αποτελέσματα ήταν το 1995 η Χάποελ είχαμε μία ομάδα με 4-5 παίκτες από 21 ετών και κάτω. Τερματίσαμε τρίτοι ενώ όλοι περίμεναν ότι θα υποβιβαστούμε. Κάναμε πολλά πράγματα σε άμυνα και επίθεση τα οποία ήταν καινούργια για την χρονιά και επηρέασαν κόσμο τότε. Πιέζαμε παντού, κάναμε παγίδες, παίζαμε ματς απ.
Για τα πράγματα που ζητάς και φαίνονται πρωτάκουστα για τους παίκτες όπως είχε πει κάποια στιγμή ο Πρίντεζης: Πρώτα απ’ όλα ο Πρίντεζης είναι καλός και είναι εύκολο να συνεργάζεσαι με έναν σαν τον Γιώργο. Ο κάθε κόουτς θα πρέπει να είναι ειλικρινής και ουσιαστικά θα πρέπει να σκεφτεί τον τρόπο που θα ταιριάξει καλύτερα στους παίκτες για να φέρουν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Σε αυτό που είχα καταλάβει ότι αναφερόταν ο Γιώργος, είναι ότι δίνω στους παίκτες τη δυνατότητα να χειριστούν την κάθε κατάσταση με το ένστικτό τους και έχουν την ελευθερία για αυτό. Όταν πήγα στην εθνική Ρωσίας και είχα τον τεράστιο Κιριλένκο, αυτό που είχα καταλάβει ήταν ότι δεν έπρεπε να τους προπονείς αρκετά τέτοιους παίκτες, καλύτερα να τον αφήνεις να τρέχει μόνος του στους αγώνες ελεύθερο σαν ένα άλογο. Το ένστικτό του ήταν αυτό που τον οδηγούσε μέσα στο παρκέ. Είναι η ισορροπία που θέλω να βρει ο κάθε παίκτης να λειτουργεί με το ένστικτό του και να ταιριάζει παράλληλα με την ομάδα και μερικές φορές πρέπει να τους πιέζεις για να παίζουν με αυτήν την ελευθερία.
Για την άποψη ότι ο Ολυμπιακός επένδυσε σε προπονητή και όχι ηχηρές μεταγραφές: Δεν νομίζω ότι είμαι το βασικό όπλο, όταν έχεις παίκτες όπως οι Σπανούλης, Πρίντεζης, Μιλουτίνοφ, αυτοί είναι τα βασικά όπλα της ομάδας. Θεωρώ ότι ήρθα εδώ γιατί είχα μία διαφορετική προσέγγιση στο μπάσκετ από τους προηγούμενους πολύ καλούς προπονητές που είχε ο Ολυμπιακός. Αντιμετώπισα τον Γιώργο Μπαρτζώκα και θα παίξω και με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο, δύο καλοί προπονητές. Εγώ θεωρώ ότι προπονώ σύμφωνα με την προσωπικότητά μου, από τα βασικά χαρακτηριστικά που πρέπει να έχεις ένας προπονητής είναι να είσαι άνθρωπος και να ξέρεις πως θα πρέπει να φέρεσαι στους παίκτες σου πρώτα απ’ όλα ως ανθρώπους και μετά ως αθλητές».
Για τις επιλογές ΛεΝτέι, Τουπάν και Ουίλιαμς Γκος : «Αυτό που ουσιαστικά κοιτάζω είναι όταν έρχονται παίκτες με ένα μικρότερο διάσημο παρελθόν είναι πιο πεινασμένοι, αυτό καταλαβαίνω. Ο Ολυμπιακός είχε φέρει και τον Κάιλ Χάινς, έτσι είναι και οι παίκτες που αναφέρατε. Θέλουν να καθοδηγηθούν, θέλουν να γίνουν καλύτεροι και να πετύχουν οι ομάδες τους».
Για το ότι ο ΛεΝτέι παίζει περισσότερο ως «4»: «Δεν υπάρχουν πλέον θέσεις στο μπάσκετ. Τι θέση παίζει ο Ντουράντ, ο Γκριν, ο ΛεΜπρον, δεν ξέρω!».
Για τα ψηλά σχήματα που άρεσαν στον Ίβκοβιτς: «Στο δικό μου το μυαλό το ύψος των παικτών δεν είναι αυτό που θα κρίνει την επιτυχία ή όχι. Αυτό που έλεγε ο κόουτς Ίβκοβιτς το καταλαβαίνω, αλλά αν βρεις παίκτες οι οποίοι είναι δύο μέτρα και έχουν το ταλέντο, τότε είναι διαφορετικό. Ο Βασίλης Σπανούλης δεν είναι δύο μέτρα, αλλά είναι πάρα πολύ καλός».
Για το τι είναι αυτό που πήρε ως παρακαταθήκη από τον Σφαιρόπουλο και πάτησε πάνω: «Ήταν προπονητής για αρκετό καιρό στον Ολυμπιακό, οπότε ξεκάθαρα έχει κάνει πολλά καλά. Παίκτες οι οποίοι έχουν καλές αρχές και θέληση για να δουλέψουν, σέβονται και είναι επαγγελματίες. Όλα αυτά είναι θετικά».
Για τη χρησιμοποίηση του Σπανούλη από τον πάγκο κάποιες φορές: «Στο δικό μου το μυαλό η προσέγγιση και ο παίκτης δεν έχουν να κάνουν με το ποιος ξεκινάει ή όχι. Το παιχνίδι έχει να κάνει με τα ζευγαρώματα σε έναν αγώνα, έχει να κάνει με το πρόγραμμα και πως θα κρατήσεις έναν παίκτη υγιή και με ενέργεια. Και ταυτόχρονα να κοιτάς το μέλλον. Και πρέπει όλα αυτά να τα συνδυάσεις και ουσιαστικά όλους να τους κρατήσεις ζωντανούς σε όλη αυτή τη διαδικασία».
Για το τι είπε με τον Σπανούλη το καλοκαίρι: «Είχαμε μερικές συζητήσεις το καλοκαίρι. Και αυτό που καταφέραμε ήταν να έχουμε τις σωστές προσδοκίες για τη συνέχεια και περιμέναμε αν αυτό θα λειτουργήσει και πραγματικά μέχρι τώρα λειτουργεί. Δεν είναι ένας συνηθισμένος παίκτης ο Σπανούλης, είναι ένας θρύλος και από τους καλύτερους παίκτες της Ευρώπης και είναι ένας καλός πατέρας και αυτό είναι κάτι σημαντικό».
Για το αν ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα του Σπανούλη: «Είναι αυτό τόσο σημαντικό; Είναι ένα τεράστιο κομμάτι του Ολυμπιακού ο Βασίλης και ο ηγέτης μας, αλλά αυτό που μετράει είναι το τι κάνει ο Ολυμπιακός».
Για το ματς με Φενέρμπαχτσε που τον είχε στον πάγκο στο τέλος: «Δεν θυμάμαι αν ήταν όντως ισοπαλία όταν αντικαταστάθηκε, αλλά έτσι ένιωθα εκείνη τη στιγμή, έτσι έκανα. Δεν ήταν κάτι παραπάνω απ’ αυτό που είπα για τα ματς απ ή το πως νιώθω για εκείνον».
Για τις συνεχόμενες ήττες οι δύο εκ των οποίων ήταν από τον Παναθηναϊκό:α Πρώτα απ’ όλα μιλάτε για καλές ομάδες που αντιμετωπίσαμε. Όταν χάνεις στη Μόσχα για ένα ριμπάουντ ή ένα άστοχο σουτ. Όταν χάνεις από τη Φενέρ η οποία είναι η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη, από ένα σουτ. Και όταν χάνεις από τον αιώνιό σου αντίπαλο εκτός έδρας. Περιμένεις ότι θα έχεις δύσκολες περιόδους μέσα σε μία μεγάλη χρονιά, το δύσκολο είναι ουσιαστικά να καθοδηγήσεις τους παίκτες σου σε αυτές τις δύσκολες περιόδους. Η μόνη πίεση που έρχεται είναι από εμένα, για εμένα, αν κάνω τη δουλειά μου με τον σωστό τρόπο». Υπάρχουν πολλές μεγάλες ομάδες στην Ευρώπη, αλλά αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός είναι μία δύσκολη ομάδα που πρέπει να την κερδίσεις.
Πως «μαλώνει» τους παίκτες: «Γενικά δεν είμαι από τους προπονητές που μένει ικανοποιημένος όταν κερδίζουμε. Μαθαίνεις περισσότερα όταν χάνεις από παιχνίδια που κερδίζεις. Και πρέπει να δώσεις μεγαλύτερα κίνητρα μετά τις νίκες για τη συνέχεια. Μπορείς να μάθεις πολλά από μία ήττα, αλλά δεν νιώθεις καλά μετά απ’ αυτήν.
Για το αν συμπεριφέρεται διαφορετικά στον Σπανούλη αν έχει κάνει λάθος: Θα του έλεγα την αλήθεια και θα το σεβόταν. Και επειδή είναι τέτοιος χαρακτήρας, ο Σπανούλης είναι ο πρώτος που ξέρει ότι έκανε λάθος και ποιο είναι αυτό».
Για το πόσο συχνά αλλάζει ιδέες σε έναν αγώνα: Το να προσαρμόζεσαι είναι ένα καλό στοιχείο. Και νομίζω ότι είναι σημαντικό να είσαι ανοιχτόμυαλος στο τι σου δίνει το παιχνίδι στο κάθε του σημείο. Έχω διαφορετικές ιδέες στο μυαλό και ανάλογα με το τι συμβαίνει στο παιχνίδι διαλέγω αυτό που θέλω. Ο κάθε προπονητής κάνει αυτά που έχει στο μυαλό του, αλλά αν πρέπει να ξεφύγω από το πλάνο θα το κάνω. Αλλά όταν φεύγεις συνέχεια από το πλάνο σου, τότε υπάρχει θέμα.
Για το αν ενστερνίζεται την άποψη του Μάλκοβιτς για τη σημασία της προπόνησης: Η προπόνηση είναι αγώνας χωρίς κόσμο. Η προπόνηση είναι σημαντική, αλλά πιστεύω ότι το παιχνίδι έχει αλλάξει τόσο πολύ και δεν μπορείς να δώσεις ένα παιχνίδι μόνο από την προπόνηση. Αλλά αν δεν έχεις βάλει τις αρχές και τα στοιχεία για να έχεις την ομάδα που θέλεις, δεν θα λειτουργήσει και φυσικά αυτά έρχονται μέσα από τις προπονήσεις.
Για το αν είναι… τύραννος: Όχι δεν είμαι τύραννος στις προπονήσεις, αλλά ορισμένες φορές έχουμε δυνατή προπόνηση. Δεν πρέπει να είσαι τύραννος για να μεταφέρεις στους παίκτες να έχουν καλές συνήθειες και αρχές. Κάποιοι δουλεύουν διαφορετικά, αλλά εγώ είμαι από τους τελευταίους που θα πει στον άλλον τι να κάνει. Τους αφήνω να δουλέψουν με το ένστικτό τους. Κάποιες φορές όμως εγώ κάνω κουμάντο.
Για το ρεκόρ τω 820 νικών : Πρώτα απ’ όλα οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους, αλλά αυτό σημαίνει ότι είχα καλούς παίκτες και συνεργάτες και βρισκόμουν σε καλές ομάδες για να έρθουν αυτά τα αποτελέσματα.
Για το παιχνίδι που θα ήθελε να ξαναπαίξει: Αυτό που θα ήθελα να παίξω ξανά είναι το 4ο παιχνίδι κόντρα στους Ουόριορς με το Κλίβελαντ. Πήγαμε κόντρα σε όλα τα προγνωστικά χωρίς τους Λοβ και Ίρβινγκ και ήμασταν στο 2-1, και ο Ντελαβεντόβα ο οποίος είχε αντικαταστήσει τον Ίρβινγκ ήταν εξουθενωμένος και πέρασε το βράδυ εκείνο στο νοσοκομείο από την υπερπροσπάθεια. Φυσικά χάσαμε το παιχνίδι έγινε το 2-2 και εκεί ουσιαστικά κρίθηκε η συνέχεια. Ήταν πολλά αυτά που κερδίσαμε και ευχαριστώ τον Θεό για αυτό.
Για τη σειρά με την Αρμάνι που έστειλε την Μακάμπι στο Final 4 και εν συνεχεία στη κορυφή της Euroleague: Στην Ιταλία είχαμε μείνει πίσω με 14 πόντους ενώ έμεναν 2.5 λεπτά και αν δείτε η κάθε επίθεση και η κάθε άμυνα αγγίζει την τελειότητα. Ο Λάνγκφορντ αστόχησε σε βολή και πήγαμε σε παράταση. Χάσαμε το δεύτερο παιχνίδι στο Μιλάνο, ξέραμε ότι εμείς κυριαρχούσαμε και στο Τελ Αβίβ πήραμε τον αγώνα που θέλαμε.
Για το αν τον αδίκησε η διοίκηση του Κλίβελαντ: Δεν μπορώ να πω ότι ήταν άδικο, αλλά ήταν ο οργανισμός που μου έδωσε τη δυνατότητα και θεωρώ ότι πήγαμε καλά μέχρι την ημέρα που απολύθηκα. Αυτό που σκέφτομαι κοιτώντας πίσω, το να είμαι εκεί για ένα μεγάλο διάστημα ίσως για αυτό τώρα δεν είμαι στο ΝΒΑ. Είμαι σε ένα μέρος που αγαπάω, δεν στεναχωριέμαι που δεν είμαι τώρα στο ΝΒΑ.
Για το αν ήταν μη αποδεκτός από τον Λεμπρόν: Υπήρχαν διαφορές για το πως κοιτάζαμε το παιχνίδι και είναι λογικό γιατί ο ΛεΜπρόν είναι μια ζωή στο ΝΒΑ, ενώ εγώ ένας προπονητής που ουσιαστικά έχει περάσει όλη του τη ζωή στην Ευρώπη. Αυτή είναι η διαφορά που είχαμε.
Για το αν έχει απωθημένο: Θέλω να προπονήσω τον γιο μου και να κερδίσω τίτλους με ελληνική ομάδα, με αυτήν που προπονώ τώρα, τον Ολυμπιακό!
Για την άποψή του για τον Πιτίνο: θα σας πω, αλλά ως προπονητής γενικότερα και όχι ως προπονητής του Παναθηναϊκού γιατί δεν έχει συμβεί ακόμα. Θα σας πω μία ιστορία, το 1981 ως παίκτης της Μακάμπι Χάιφα, με τον συμπαίκτη που ήμουν στην ίδια θέση στην ομάδα παλαιότερα έπαιζε στο Μπόστον με προπονητή τον Πιτίνο. Μου είχε πει ότι είναι το πιο λαμπρό μυαλό που είχε δει ποτέ και ο πιο σκληρός προπονητής.
Για κάτι που έγινε κατά τη διάρκεια αγώνα και το θυμάται: Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 σε ένα παιχνίδι Βραζιλία-Ρωσία Σβεντ και Μόνια, δύο από τους καλύτερους μου παίκτες, τους έδιωξα για τα αποδυτήρια κατά τη διάρκεια του ματς! Για έναν κανόνα που είχα για τη συγκεκριμένη ομάδα ήταν ότι κανείς πλην του προπονητή δεν μιλούν στα τάιμ άουτ και εκείνοι τον έσπασαν. Δεν τον έχω σε όλες τις ομάδες αυτόν τον κανόνα, αλλά εκεί τον είχα. Στο ρωσικό μπάσκετ όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά τότε αρχίζουν και όλοι μιλούν και τους είχα πει ότι αν γίνει αυτό θα τους διώξω. Δεν είμαι περήφανος για αυτή τη στιγμή αλλά τους επανέφερα στην ομάδα, κερδίσαμε ένα μετάλιο και όλα καλά.
Για το αν είχε πρόταση από Εθνική Ελλάδας ή Παναθηναϊκό: Δεν μιλάω ποτέ για ομάδες που μου μίλησαν ή δεν μου μίλησαν.
Για το τι τίτλο θα έβαζε στην αυτοβιογραφία του: Ο πραγματικά ευτυχισμένος άνθρωπος είναι αυτός που έχει μετατρέψει το χόμπι του σε επάγγελμα, να κάνεις αυτό που αγαπάς.
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
