Ντέμης Νικολαΐδης: «Δεν υπάρχει κανείς να ενώνει την άμυνα με την επίθεση σαν τον Μάνταλο»
Ασπίδα προστασίας στάθηκε ο πρώην «θρύλος» της «Ένωσης» προς τον αρχηγό της και σχολίασε το γεγονός πως δεν αγωνίζεται ως βασικός φέτος!
Αναλυτικά όσα είπε ο Ντέμης Νικολαΐδης στην εκπομπή του, Monday FC:
Αυτό ψυχολογικά μπορεί να επηρεάζει τον Μάνταλο χρόνια τώρα. Τι να κάνει κάποιος παίκτης για να αποδείξει ότι είναι καλός. Εγώ στη θέση του Μάνταλου θα έφευγα από την ΑΕΚ. Θα έφευγα, να έκανε κάτι τέτοιο σαν τον Πέλκα. Έπρεπε να φύγει να πάρει λίγο αέρα. Για κάποιο λόγο όταν χάνει η ΑΕΚ πρέπει να φταίει ο Μάνταλος».
Για το ματς με τον Ατρόμητο: «Από το παιχνίδι μου έκανε εντύπωση και ο Τσούμπερ, ήταν το χειρότερό του παιχνίδι, δεν ήταν καθόλου καλός, αλλά δικαιούται ο άνθρωπος. Το να έχεις Μάνταλο, Τσούμπερ, Λιβάι και Αραούχο, πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα θα το βρουν».
Νικολαΐδης: «Δεν γίνεται να μη δεις αυτό το φάουλ»
Ο πρώην «θρύλος» της ΑΕΚ σχολίασε τις επίμαχες φάσεις του αγώνα της Κρήτης και δεν μπορεί να πιστέψει πως δεν σφυρίχτηκε φάουλ στο 3-1 του ΟΦΗ!
Αναλυτικά όσα είπε ο Ντέμης Νικολαΐδης στην εκπομπή του, Monday Football Club:
«Η ΑΕΚ έχει πολλούς καλούς νέους παίκτες, κάτι που φαίνεται από το σκοράρισμα, έχει ήδη βάλει 6 γκολ, όμως χρειάζεται χρόνο για να δέσει ως ομάδα, ειδικά στην άμυνα. Και στο παιχνίδι με τον Ιωνικό θα μπορούσε να δεχθεί γκολ, αλλά είναι κάτι πολύ λογικό.
Η ομάδα χρειάζεται χρόνο και για τα δεδομένα που υπάρχουν δεν περίμενα να παίξει τόσο καλά», σχολίασε αρχικά.
Στη συνέχεια έγινε λόγος για τη διαιτησία με το Ντέμη να μην καταλογίζει ευθύνη στο διαιτητή για τις αποφάσεις που πήρε στις περιπτώσεις του Χατζισαφί και του Λιβάι Γκαρσία. «Δεν μπορώ να πω κάτι στο διαιτητή για την κόκκινη, τον απωθεί. Αλλά γενικότερα δεν θα στεκόμουν σε καμία από τις δύο φάσεις για τις αποφάσεις που πήρε ο διαιτητής».
Για το 1-3 του ΟΦΗ: «Θέλω να είμαι καλοπροαίρετος. Ας πούμε ότι ο διαιτητής δεν φταίει κι ας βρίσκεται μπροστά στη φάση. Υπάρχει VAR, που λειτουργεί για την προστασία των διαιτητών. Δεν γίνεται να μη δεις αυτό το φάουλ. Υπάρχει πεντακάθαρο φάουλ. Τον σπρώχνει με τα δύο χέρια, μου κάνει εντύπωση πως δεν το είδαν. Για μένα αυτή η φάση είναι καθοριστική».
Για το 3-3 κι αν υπάρχει οφσάιντ στον Ντουρμισάι: «Για να μην έβγαλαν καν γραμμή, το πήρε πάνω του το VAR και θεωρούν πως δεν επηρεάζει τη φάση ο Ντουρμισάι, ο οποίος είναι ξεκάθαρα οφσάιντ. Αν δεν ήταν σίγουροι θα μπορούσαν να είχαν φωνάξει το διαιτητή να το δει. Εγώ λέω ότι μπορεί να επηρεάζει και λίγο, αλλά αυτό που στέκομαι είναι το φάουλ στο Βράνιες στο πρώτο γκολ του ΟΦΗ».
Δείτε εδώ όσα είπε με εικόνα και ήχο!
Οι «Κιτρινόμαυρες» ευχές στον Ντέμη Νικολαΐδη
Η «Κιτρινόμαυρη» ΠΑΕ εύχεται «χρόνια πολλά» σε έναν «θρύλο» της ομάδας ο οποίος διατέλεσε ποδοσφαιριστής αλλά και πρόεδρος του συλλόγου στα δύσκολα!
Η ΠΑΕ ΑΕΚ έγραψε:
Ντέμης για ΑΕΚ: «Επιτέλους υπάρχει βάθος στον πάγκο»
Ο άλλοτε «θρύλος» της ομάδας αλλά και πρόεδρος αυτής, σχολίασε την εμφάνιση της «Ένωσης» απέναντι στον Ιωνικό αλλά και το ρόστερ που παρουσίασε!
Ο Ντέμης Νικολαΐδης μίλησε για την εικόνα που παρουσίασε η ΑΕΚ απέναντι στον Ιωνικό στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος. Ο πρώην παίκτης και πρόεδρος του συλλόγου, στη νέα του εκπομπή στα κανάλια Novasports είπε:
Η ΑΕΚ δεν ήταν καλή στο πρώτο ημίχρονο, θα μπορούσε να δεχθεί γκολ, αλλά ήταν μια άλλη ΑΕΚ στο δεύτερο μέρος. Είναι νωρίς, υπάρχουν πολλοί νέοι παίκτες. Επιτέλους όμως υπάρχει βάθος στον πάγκο. Αυτός που μπαίνει έχει κάτι να δώσει, κάτι διαφορετικό. Το θέμα είναι να δέσει. Είναι νωρίς ακόμα, αλλά νομίζω θα δημιουργεί ευκαιρίες η ΑΕΚ».
Ξαφνικός χωρισμός Νικολαΐδη-Βανδή
Ο παλαίμαχος σταρ της «Ένωσης» μαζί με τη γνωστή Ελληνίδα τραγουδίστρια ανακοίνωσαν πως προχωρούν στη λύση του γάμου τους μετά από πολλά χρόνια!
Διαβάστε αναλυτικά την ανακοίνωση του ζευγαριού:
«Ύστερα από 18 χρόνια, πήραμε την απόφαση να προχωρήσουμε στη λύση του γάμου μας. Απόλυτη προτεραιότητά μας είναι η φροντίδα και η προστασία των παιδιών μας και παρακαλούμε για το σεβασμό της απόφασής μας και της προτεραιότητάς μας.
Δ. Βανδή – Ν. Νικολαΐδης».
Οι ευχές της ΑΕΚ στον Ντέμη Νικολαΐδη (ΦΩΤΟ)
Γενέθλια έχει σήμερα ο Ντέμης Νικολαΐδης, μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στην ιστορία της ΑΕΚ, τόσο ως ποδοσφαιριστής αλλά και ως πρόεδρος της ομάδας.
Η ΠΑΕ ΑΕΚ με ανάρτηση στα social media του ευχήθηκε με το εξής μήνυμα:
“Τα 47 του χρόνια κλείνει σήμερα ο Ντέμης Νικολαΐδης, ένας από τους κορυφαίους σκόρερ στην ιστορία της ΑΕΚ. Φόρεσε την κιτρινόμαυρη φανέλα από το 1996 έως το 2003 και σε 246 επίσημους αγώνες πέτυχε 158 γκολ. Ήταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος το 1999 με 22 γκολ, ενώ είναι ο πρώτος σκόρερ της ΑΕΚ στην Ευρώπη με 26 τέρματα. Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας διετέλεσε πρόεδρος της ομάδας την τετραετία 2004-2008 σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία για την ΑΕΚ. Στην Εθνική Ελλάδος πραγματοποίησε 57 συμμετοχές με 17 γκολ, ενώ ήταν μέλος της ομάδας που κατέκτησε το Euro του 2004 στην Πορτογαλία. Ντέμη, χρόνια πολλά με υγεία και κάθε επιτυχία!”
Δείτε την ανάρτηση:
Σαν σήμερα: Το Κύπελλο ήθους της ΑΕΚ απέναντι στον Ιωνικό (ΒΙΝΤΕΟ)
Την κατάκτηση του Κυπέλλου πανηγύριζε η ΑΕΚ στις 10 Μαΐου του 2000, επικρατώντας του Ιωνικού 3-0 στο ΟΑΚΑ, με τον τελικό να μένει στην ιστορία.
Κι αυτό επειδή ο Ντέμης Νικολαΐδης έδειξε το ήθος του με τον πλέον εμφατικό τρόπο, καθώς υπέδειξε μόνος του στον διαιτητή Γιώργο Δούρο ότι είχε σκοράρει με το χέρι! Γι’ αυτή του ενέργεια ο επιθετικός της Ένωσης παρέλαβε δύο χρόνια αργότερα το βραβείο fair-play από την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή. Η επίμαχη φάση σημειώθηκε στο 32’, όταν ο Πετκόφ εκτέλεσε το φάουλ και ο Νικολαΐδης έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα με το χέρι.
Διαιτητής και επόπτης έφυγαν για τη σέντρα, αλλά στο μεταξύ ο Νικολαϊδης είχε στραφεί προς τον Δούρο και του έκανε μια χαρακτηριστική χειρονομία. Ο Δούρος πλησίασε, ενημερώθηκε από τον ίδιο τον παίκτη ότι είχε σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα με το χέρι, ακύρωσε το γκολ και του έδειξε και κίτρινη κάρτα! Ήταν μια σπάνια στιγμή αθλητικού μεγαλείου, με τον Ντέμη Νικολαΐδη να αποδεικνύει το ήθος του, αλλά και την αγάπη του για την ΑΕΚ. Για την κίνησή του αυτή αναγνωρίστηκε από εχθρούς και φίλους.
Στη συνέχεια του αγώνα, ο Νικολαΐδης σκόραρε με κανονικό τρόπο στο 38’. Ο Μίλεν Πετκόφ σημείωσε το 2-0 με φάουλ στο 76’ και ο Χρήστος Μαλαδένης διαμόρφωσε με πλασέ το τελικό 3-0 στο 81’. Αμέσως μετά ο Γιάννης Παθιακάκης έβαλε στον αγώνα τον Τόνι Σαβέβσκι που στα 37 του πανηγύρισε τον τελευταίο τίτλο του με την ΑΕΚ (4 πρωταθλήματα και 3 κύπελλα).
Η σύνθεση της ΑΕΚ: Ατματσίδης, Λάκης, Κασάπης, Δέλλας, Καψής, Ζήκος, Πέτκοφ, Τσίριτς (71’ Καραγιάννης), Νικολαΐδης, Σ. Κωνσταντινίδης (82’ Μαλαδένης), Καλιτζάκης (84’ Σαβέβσκι)
Ντέμης: «Πρέπει να φτιάξεις το ποδόσφαιρο και όχι να τα βάλεις με τους οπαδούς»
Ο Ντέμης Νικολαΐδης σε συνέντευξή του μίλησε για την αρχή και εξέλιξη της καριέρας του, ενώ φυσικά αναφέρθηκε στην ΑΕΚ αλλά και στα λάθη που έκανε.
Στην ιστοσελίδα pod.gr και τον Παύλο Τσίμα μίλησε ο Ντέμης Νικολαΐδης. Το πρώτο του σχόλιο αφορούσε το πόσο σημαντικό είναι το ποδόσφαιρο στη ζωή του.
“Πάντα το ποδόσφαιρο πρέπει να είναι κάτω από το δεύτερο σημαντικότερο πράγμα στη ζωή σου. Έχεις οικογένεια, έχεις φίλους. Μετά μπορεί να είναι το ποδόσφαιρο. Σε εμένα είναι τρίτο. Αυτό ίσχυε και όταν έπαιζα, παρόλο που το προφίλ μου μπορεί να μην έβαζε κάτι τέτοιο. Πάντα ήταν αυτές οι προτεραιότητες μου. Όταν ήμουν ποδοσφαιριστής δεν έπαιζε ποτέ ματς στο σπίτι. Ήθελα να απέχω. Να τα δίνω όλα στην προπόνηση και τα παιχνίδια και στην καθημερινότητα μου δεν υπήρχε καθόλου. Δεν ήξερα παίκτες, ήμουν το αστείο. Με κορόιδευαν οι συμπαίκτες μου” τόνισε.
Ο Ντέμης Νικολαΐδης ρωτήθηκε τι θα ήθελε να έχει μαζί του αν ναυαγούσε μόνος του σε ένα νησί. “Βιβλία, σίγουρα” τόνισε και όταν του ζητήθηκε να επιλέξει δύο είπε την “Αντιγνώση” της Λιλής Ζωγράφου και τη “Δημιουργία” του Γκορ Βιντάλ. Όσο για τη μουσική τόνισε ότι “έχω αλλάξει πλέον γούστα και έχω καταλήξει”. “Ξεκίνησα με Rn’B, ραπ και ελληνικά. Λίγο πριν τα 30 άρχισα να ακούω ροκ, alternative ροκ” τόνισε.
Για τα πρώτα του βήματα στο ποδόσφαιρο ανέφερε: “Επειδή δεν έχω καλή μνήμη από την παιδική μου ηλικία πήγα και πήρα, κατά κάποιο τρόπο, συνεντεύξεις από δικούς μου ανθρώπους, τη μάνα μου, τον πατέρα μου, την αδελφή μου. Ανθρώπους που ήταν δίπλα μου. Κάποια πράγματα που μου είπαν μου φαίνονταν σαν καινούργια.
Περίπου δέκα χρονών ο πατέρας μου με πήγε στον Εθνικό Αλεξανδρούπολης και άρχισα να ξεχωρίζω. Ρώτησαν τον μπαμπά μου πότε κατάλαβε ότι έχω ταλέντο. Μου είπε ότι το κατάλαβε όταν άκουγε τους διπλανούς τους στην κερκίδα, επειδή όλο έλεγαν για εμένα. Δεν κατάλαβε επειδή με είδε. Κάποια στιγμή με κάλεσαν στην εθνική ομάδα Παίδων και τότε η απόφαση πάρθηκε ότι αυτό πρέπει να κάνω. Η μεταγραφή μου ήρθε αργά. Δεν ξέρω, δεν τους έπειθα; Με έβλεπαν πάντως. Είχε έρθει ο Παναθηναϊκός 2-3 φορές, μετά η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ, που ήταν και πιο κοντά ας πούμε. Η Ξάνθη, η Δόξα Δράμας. Θυμάμαι μια χρονιά πριν φύγω που προσπαθούσε να με πάρει ο Εδεσσαϊκός. Είχαν έρθει και σπίτι αλλά δεν ήθελα να πάω.
Ήταν γνωστό ότι είμαι ΑΕΚ. Θυμάμαι κάποια στιγμή είχε έρθει και ο κύριος Σταματιάδης να με δει. Ήξερα τα παιδιά του κλαμπ της Original στην περιοχή. Κάναμε μια συνάντηση με τον κ.Σταματιάδη και μέλη του κλαμπ. Ντρεπόμουν θυμάμαι.
Δεν γινόταν όμως κάποια κίνηση. Κάποια στιγμή επειδή νομίζω έφυγε ο Καρασαβίδης για τον Ολυμπιακό ήρθε, Δεκέμβριο αν θυμάμαι καλά, πρόταση από τον Απόλλωνα. Πριν μερικούς μήνες μίλησα με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη και μου είπε ότι με ήξερε γιατί με είχαν παρακολουθήσει. Είχε έρθει να με παρακολουθήσει ο Μπόνεφ. Ο Βαρδινογιάννης είπε στον Αλαμάνο ότι είμαι καλός. Έτσι πήγα στον Απόλλωνα. Υπέγραψα ένα συμβόλαιο πέντε ετών με το ποσό να είναι κενό”.
Για τα πρώτα χρόνια στην Αθήνα ανέφερε: “Στον Απόλλωνα ήταν ένας τερματοφύλακας που ήταν φίλος μου από Αλεξανδρούπολη, ο Μενέλαος ο Καβαρατζής. Μέχρι να βρω σπίτι έμεινα μαζί με του κάπου στη Λιοσίων σε ένα διαμέρισμα. Θυμάμαι ότι ήθελα να τρώω στα Goody’s. Σταματούσαμε για να πάω να φάω εκεί γιατί δεν υπήρχαν στην Αλεξανδρούπολη. Μετά βρήκα σπίτι πίσω από τη Ριζούπολη. Ήταν πολύ εύκολο γιατί ήξερα τον Μενέλαο”.
Ο Πάυλος Τσίμας τον ρώτησε για την πρώτη συνέντευξη που είχαν κάνει και ο Ντέμης Νικολαΐδης ανέφερε: “Δεν ήμουν τόσο ώριμος για να δω το ποδόσφαιρο στην πιο μεγάλη και γενική του εικόνα. Ήθελα να κάνω χαρούμενους τους οπαδούς της ΑΕΚ, ήθελα να μεγαλώσει η ομάδα μου. Κι έτσι σου είχα απαντήσει σε μια συνέντευξη ότι ήθελα να μεγαλώσει η λίμνη”.
Αναφερόμενος στη συμφωνία με την Άντερλεχτ τόνισε: “Ευκαιρία να φύγω είχα σχεδόν όλες τις χρονιές. Στην Άντερλεχτ όμως είχα πάει για να υπογράψω. Είχαν συμφωνήσει και εγώ πήγα εκεί να βάλω την υπογραφή μου. Δεν ξέρω για ποιο λόγο δεν το έκανα. Θυμάμαι να μην με αφήνουν, να μου λένε βάλε τώρα την υπογραφή. Τους είπα θα γυρίσω λίγο πίσω και θα βάλω μετά την υπογραφή. Δεν ξέρω γιατί δεν το έκανα. Η ΑΕΚ είχε συμφωνήσει. Δεν ξέρω, δεν μου άρεσε;”
«Το όνειρο μου ήταν παίξω στην ΑΕΚ και θα με συγκινούσαν τα λεφτα;”
Για το γεγονός ότι δεν πήγε στον Ολυμπιακό και επέμενε να παίξει στην ΑΕΚ τόνισε: “Το όνειρο μου ήταν να πάω στην ΑΕΚ. Δεν νομίζω ότι στο ποδόσφαιρο έχω πάρει απόφαση με λογική ενώ νομίζω ότι είμαι λογικός άνθρωπος. Ήθελα να πάω στην ΑΕΚ, έπρεπε το όνειρο μου να γίνει πραγματικότητα. Δεν ήταν γινάτι, ήταν όνειρο. Ήθελα να παίξω με τη φανέλα της ΑΕΚ. Από την άλλη είχαμε τον Ολυμπιακό που ο κ.Κόκκαλης είχε ρίξει πολλά λεφτά. Είχε πάρει και τον Μπάγεβιτς. Τι να πω, ότι θα με συγκινούσαν τα λεφτά; Όταν ένας μικρός, πιτσιρικάς έχει όνειρο να πάει να παίξει σε μια ομάδα, θα του κάνουν διαφορά στα 20 του κάποια λεφτά παραπάνω; Δεν νομίζω. Δεν ήταν και κανένας ηρωισμός. Ήθελα το όνειρο μου να γίνει πραγματικότητα. Ήθελα να φορέσω τη φανέλα της ΑΕΚ, τόσο απλά”.
Για το γκολ με το χέρι στον Τελικό με τον Ιωνικό ανέφερε: “Ήταν μια εντελώς αυθόρμητη κίνηση. Μέχρι τότε που έγινε ο Τελικός είχαμε υποστεί πολλές αδικίες ως ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ. Είχαμε απέναντι μας μια μικρότερη ομάδα, δεν γίνεται να κερδίσεις έτσι, θα ήταν η μεγαλύτερη ντροπή της ζωής μου αν μετρούσε το γκολ. Δεν θα τον άφηνα να φύγει τον διαιτητή. Δεν γινόταν”.
Για την κόντρα του με τον Μάκη Ψωμιάδη τόνισε: “Το παράλογο είναι να μην έχεις κόντρα με τον Ψωμιάδη. Να αφήνει η κοινωνία, το κράτος οι πάντες στο ποδόσφαιρο έναν άνθρωπο που συμπεριφέρεται έτσι. Αυτό ήταν το παράλογο. Εγώ το αυτονόητο έκανα”.
Για το ελληνικό ποδόσφαιρο και τους παράγοντες τόνισε: “Θα έπρεπε να γίνει μια έρευνα για τα τελευταία χρόνια πόσες φορές έχουν αναφερθεί το ονόματα των παραγόντων, των ποδοσφαιριστών, των διαιτητών. Να δούμε πεντακάθαρα πόσες φορές έχουν αναφερθεί τα ονόματα τους στα μίντια. Οι πιο διάσημοι άνθρωποι των ομάδων μας είναι οι ιδιοκτήτες, πράγμα το οποίο στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου δεν συμβαίνει. Εγώ το έλεγα από παλιά ως παράδειγμα ότι δεν θυμάμαι ότι όνομα του ιδιοκτήτη της Λίβερπουλ. Δεν συμφωνώ βέβαια με αυτό που έλεγε ο Σάνκλι, δεν είναι περιττοί. Ανήκουν στο κόσμο του ποδοσφαίρου”.
Για την περίοδο που διοίκησε την ΑΕΚ ανέφερε: “Καλά έχω να θυμάμαι. Δείξαμε ότι το γήπεδο και το ποδόσφαιρο αφορά κι άλλο κόσμο. Έρχονταν άνθρωποι για πρώτη φορά στη ζωή τους. Κάναμε κοινή κερκίδα σε μας με Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ. Προσπαθήσαμε να γίνουμε όπως στο εξωτερικά. Θετικά έχει να μου αφήσει. Έγινα πιο ώριμο. Εννοείται ότι έκανε λάθη και θα τα έκανα διαφορετικά αλλά μάθαινα. Ήμουν 31 και είχε να κάνει με αγάπη. Το να κάνουμε κάτι ωραίο και σωστό και ίσως αυτό το πράγμα συμπαρασύρει κι άλλες ομάδες στην Ελλάδα και αλλάξει η κατάσταση. Εκ των υστέρων κατάλαβα ότι το ποδόσφαιρο δεν αλλάζει στην Ελλάδα”.
Για το αν θα σκεφτόταν να εμπλακεί στα διοικητικά του ελληνικού ποδοσφαίρου: “Θα ήταν κάτι πολύ ωραίο να είσαι σε μια ομάδα που θα φτιάξει το ελληνικό ποδόσφαιρο και θα το αλλάξει. προς το καλύτερο. Ξέρω τι θέλω, το ξέρω πάρα πολύ καλά αυτό αλλά δεν νομίζω να γινόταν ποτέ αυτό. Θα ήθελα πάρα πολλά πράγματα που όσο περνούν τα χρόνια βλέπουμε ότι δεν γίνονται. Έχω μια απορία γιατί καμία κυβέρνηση δεν έχει καταλάβει ότι το να αφήνει το ποδόσφαιρο έτσι και να έχει σχέσεις με κάποιους ιδιοκτήτες το κέρδος της είναι πολύ μικρό σε σχέση με αυτό που θα είχε αν έφτιαχνε το άθλημα. Είναι μια απόφαση. Θέλει φυσικά σχέδιο και κάποια άτομα αλλά είναι κυρίως απόφαση που αν παρθεί το ποδόσφαιρο θα φτιαχτεί. Η κυβέρνηση που θα το κάνει αυτό που θα πάρει πίσω ως δόξα ή ως κάτι πολύ θετικό από τους ψηφοφόρους είναι δυσανάλογο με το έργο που θα κάνει γιατί το ποδόσφαιρο είναι ένα μικρό, πολύ μικρό κομμάτι της κοινωνίας. Επειδή όμως είναι τόσο δημοφιλές και η διαφορά θα φανεί γιατί θα είναι πολύ μεγάλη θα κερδίσουν και ψήφους. Επίσης είναι ένας πολύ μεγάλος οικονομικός τομέας. Θα εργάζονται πολύ περισσότερα άτομα, θα παράγονται χρήματα. Δεν έχω καταλάβει γιατί δεν έχει γίνει”.
Για το τι θα άλλαζε στο ελληνικό ποδόσφαιρο ανέφερε: “Κατ’ αρχάς πρέπει να διαλυθεί η καχυποψία. Τα τελευταία χρόνια που παίζουν ξένοι διαιτητές τους αντιμετωπίζουμε αλλιώς. Μπορεί να κάνουν λάθη αλλά δεν είμαστε καχύποπτοι. Άρα η κουβέντα τελειώνει. Να υπάρχει οργάνωση, να τηρούνται οι νόμοι για όλους το ίδιο. Απλά πράγματα. Υπάρχουν τόσοι νόμοι αλλά εφαρμόζονται διαφορετικά τον καθένα. Πρέπει να αισθάνονται όλοι ότι υπάρχει δικαιοσύνη”.
«Πρέπει να φτιάξεις το ποδόσφαιρο και όχι να τα βάλεις με τους οπαδούς»
Ο Ντέμης Νικολαΐδης αναφέρθηκε και στο θέμα της βίας και όπως φαίνεται έχει αλλάξει άποψη για το πώς αντιμετωπίζεται το φαινόμενο. Τόνισε ότι είναι το αίσθημα αδικίας που πρέπει να αλλάξει και όχι να εστιάζουμε στο πώς να κυνηγήσουμε τους οπαδούς: “Το θέμα δεν είναι υπάρχει βία στο ποδόσφαιρο, πάμε να την εξαλείψουμε. Το θέμα είναι να φτιάξεις πρώτα το ποδόσφαιρο. Όταν δεν υπάρχει δικαιοσύνη φυσικά θα υπάρχει βία. Όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, παντού στην κοινωνία. Δεν μπορείς να πεις θα τα βάλω με τους οπαδούς επειδή κάνουν επεισόδια. Δεν μπορείς να ξεκινήσεις έτσι. Η βία των οπαδών είναι η κατάληξη, η συνέπεια του ποδοσφαίρου. Αυτό σε οδηγεί εκεί”.
Για το πότε κατάλαβε καλύτερα το ποδόσφαιρο και ποιον ξεχωρίζει τόνισε: “Τον Σάντος. Ο Σάντος μου έμαθε, ήταν ο πρώτος που μου μιλούσε και μου εξηγούσε τι ακριβώς πρέπει να κάνω. Μου έδινε συγκεκριμένες οδηγίες. Κανένας άλλος. Οι υπόλοιποι άντε 1-2 συμβουλές. Ο Σάντος ήταν δάσκαλος”.
Για τις πιο σημαντικές του στιγμές στο ποδόσφαιρο ανέφερε: “Όταν με χειροκρότησαν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ στον ημιτελικό Κυπέλλου με τον Απόλλωνα. Ένιωσα τρομερά, ήταν η πρώτη μεγάλη αποδοχή. Φυσικά όταν πήρα μεταγραφή στην ΑΕΚ. Όταν έβαλα το γκολ στο ΟΑΚΑ, που μπήκα αλλαγή, στο 0-1 με τον Ολυμπιακό. Είχα πάει στο απέναντι πέταλο που ήταν οι οπαδοί μας. Η χαρά ήταν απερίγραπτη. Πήραμε ένα παιχνίδι, έβαλα το γκολ σε ένα ματς που θα έπρεπε να έχουμε χάσει. Ήταν ο Ατματσίδης απίστευτος. Θα ήμασταν ΟΚ και με 4-0. Δεν θυμάμαι σε κανένα άλλο μεταξύ μας ντέρμπι ο Ολυμπιακός να είναι τόσο καλύτερος.
Δεν θα ξεχάσω και το ταξίδι στο Βελιγράδι. Ήταν μια στιγμή που έμεινε χαραγμένη. Σημαντική και η βράβευση μου στη Φρανκφούρτη για το fairplayκαι φυσικά η κατάκτηση του Euro”.
Για το Euro 2004 τόνισε: “Δεν μπορούσα να παίξω στο επίπεδο που ήθελα. Και το έχω ξαναπεί, ευτυχώς. Ευτυχώς γιατί αν έπαιζα εγώ βασικός δεν θα γίνονταν όλα τ’ άλλα, δεν θα παίρναμε το Euro. Νιώθω πολύ καλά και το έχω σκεφτεί εκ των υστέρων το γεγονός ότι κατάφερα και το χάρηκα τόσο πολύ και δεν κυριάρχησε καμία απογοήτευση. Το χάρηκα σαν να έπαιζα. Το χάρηκα το ίδιο και αισθάνομαι πολύ καλά που μπόρεσα και το έκανα. Δεν υπάρχουν αυτές οι στιγμές. Είχε ένα αφιέρωμα πριν από λίγες οι μέρες και πάλι συγκινήθηκα. Φαντάζομαι και οι φίλαθλοι νιώθουν το ίδιο”.
Για το γεγονός ότι η κατάκτηση του Euro δεν άλλαξε το ποδόσφαιρο μας τόνισε: “Παραμείναμε στα ίδια ναι. Μόνο τα τελευταία χρόνια έχουν αλλάξει κάπως τα πράγματα. Η Εθνική ομάδα βέβαια είχε συνεχόμενες επιτυχίες από τότε. Είχε άλλο βάρος η φανέλα της. Απλά όλο αυτό δεν επηρέασε καθόλου το ελληνικό πρωτάθλημα”.
Για το τι παίζει ρόλο στο ποδόσφαιρο: “Παίζει μεγάλο ρόλο το πόσο ευφυής είσαι. Ο Τσάβι για παράδειγμα. πάρα από τεχνικά χαρακτηριστικά του, είναι μεγαλοφυΐα στο ποδόσφαιρο. Δεν είναι γρήγορος, δεν είναι ψηλός. Η Μπαρτσελόνα επιλέγει παίκτες έξυπνους με καλά τεχνικά χαρακτηριστικά και καλά φυσικά προσόντα. Με αυτή τη σειρά”.
Για τις στιγμές του εκτός ποδοσφαίρου που ξεχωρίζει: “Την πρώτη φορά που είδα τη Δέσποινα. Την πρώτη μας συνάντηση έξω. Τη γέννηση των παιδιών μου φυσικά. Θα πω και μια συναυλία που είχαμε κάνει στο ΟΑΚΑ με τους BonJovi. Γεμάτο το στάδιο, κοιτούσα τον κόσμο να τραγουδάει και να χαμογελάει. Κι αυτή είναι μια στιγμή που μου ήρθε στο κεφάλι”.
Κλείνοντας αναφέρθηκε στο γεγονός ότι σταμάτησε πολύ νωρίς το ποδόσφαιρο: “Δεν ήταν πολύ δύσκολο γιατί σταμάτησα στα 31, στο Euro και με το που γύρισα αναλάβαμε τη διοίκηση της ΑΕΚ. Η διαφορά η μεγάλη ήρθε όταν έφυγα εντελώς από το ποδόσφαιρο. Μετά το 2009 σίγουρα υπάρχει αλλαγή. Ήθελα πάντα να σταματήσω νωρίς, δεν ήθελα να με θυμούνται κάπως. Δεν παίζω μπάλα τώρα με παλαίμαχους ποτέ γιατί θέλω να με θυμούνται όλοι όπως με έχουν στο κεφάλι τους τότε. Μετά το ποδόσφαιρο ασχολήθηκε για 3-4 με την άλλη μεγάλη μου αγάπη του μουσική. Ήθελα να κάνω συναυλίες και να περνάει καλά ο κόσμος. Όταν τελείωσε και αυτό μπορώ να πω ότι δεν περνάω και πολύ καλά αν δεν ασχολούμαι με ένα από τα δύο. Ευτυχώς η γυναίκα μου, μου τραγουδάει”.
Η πρώτη δημόσια εξομολόγηση του Ντέμη για τη Δέσποινα Βανδή
Ο Ντέμης Νικολαΐδης μιλάει για πρώτη φορά on camera για τη σχέση ζωής με την σύζυγό του, Δέσποινα Βανδή. Η Δέσποινα Βανδή θα είναι καλεσμένη του Νίκου Χατζηνικολάου στο “Ενώπιος Ενωπίω” τη Δευτέρα του Πάσχα στις 23:45.
Ο πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής και πρώην πρόεδρος της ΑΕΚ αποκαλύπτει πότε την γνώρισε και πώς γεννήθηκε ο έρωτας τους. Ενώ δεν παραλείπει να αναφερθεί στον γάμο τους, αλλά και στο αν ζηλεύει τελικά την Δέσποινα Βανδή, η οποία εξακολουθεί να είναι μια από τις πιο γοητευτικές Ελληνίδες τραγουδίστριες.
Η Δέσποινα και ο Ντέμης είναι μαζί πάνω από 20 χρόνια, ενώ παντρεμένοι είναι 17 χρόνια. Ο γάμος τους έγινε στις 17 Ιουνίου 2003, και το ζευγάρι απέκτησε μία κόρη, την Μελίνα και έναν γιο τον Γιώργο.
Πηγή: enikos.gr
Αφιέρωμα: Οι μεγάλες μορφές που φόρεσαν τη φανέλα της ΑΕΚ (ΦΩΤΟ)
Το kitenimerosi.gr επιχειρεί να σκιαγραφήσει τις μεγάλες προσωπικότητες που φόρεσαν τη φανέλα της ΑΕΚ στο ποδόσφαιρο, με αφορμή τα 96α γενέθλια του συλλόγου.
Αρχίζουμε με το ποδόσφαιρο και πρώτος στη λίστα είναι ο Κώστας Νεγρεπόντης. Γεννήθηκε το 1897 στην Κωνσταντινούπολη και έπαιξε στη Φενερμπαχτσέ και την ομάδα του Πέρα, της οποίας ήταν ένα από τα ιδρυτικά στελέχη το 1918. Σε μία περιοδεία της ομάδας του στην Ευρώπη, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 που είχε αποτελέσει την τραγική κορύφωση του ανθελληνικού κλίματος στην Τουρκία, αποφάσισε να μείνει στη Γαλλία όπου έπαιξε σε διάφορες ομάδες μέχρι να επιστρέψει στην Ελλάδα για την ΑΕΚ το 1926. Η ιστορία κάνει λόγο για μία σπάνια περίπτωση ποδοσφαιριστή που αποθεώθηκε όσο λίγοι προπολεμικά. Έπαιξε στην Ένωση μέχρι το 1932, χρονιά που κατέκτησε το κύπελλο. Δεν πρόλαβαν να στεγνώσουν οι λάσπες από τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια και έγινε προπονητής της αγαπημένης του ομάδας (1933-1936), ενώ κάθισε στον πάγκο της άλλες τρεις φορές (1937-1948, 1955-1957 και 1958-1959). Όσα δεν κατέκτησε ως παίκτης, το κατέκτησε ως τεχνικός: δύο πρωταθλήματα (1939, 1940) και δύο κύπελλα (1939, 1956) ήταν αποτελέσματα της δικής του καθοδήγησης.
Ακολουθεί ο Κλεάνθης Μαρόπουλος. Η πιο εμβληματική φυσιογνωμία της ΑΕΚ τις δεκαετίες 1930 και 1940. Γεννήθηκε το 1919 στην Κωνσταντινούπολη και ήρθε στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Άρχισε το ποδόσφαιρο στα “Πράσινα Πουλιά” της Καλαμάτας και στον Εθνικό Καλογρέζας, προτού ενταχθεί στην ΑΕΚ το 1934 και αρχίσει έτσι μια καριέρα με διάρκεια 18 ετών. Εκεί γνωρίστηκε με τον Τρύφωνα Τζανετή, επίσης καταγόμενο από την Καλογρέζα, και έγιναν αχώριστοι μέχρι τα γεράματά τους. Μάλιστα είχαν συνεταιριστεί και σε κατάστημα αθλητικών ειδών στο κέντρο της Αθήνας. Ο Μαρόπουλος αγωνίστηκε και στη μεταπολεμική περίοδο, μέχρι το 1952. Κατέκτησε δύο πρωταθλήματα (1939, 1940) και τρία κύπελλα (1939, 1949, 1950). Είχε κατακτήσει και τέσσερα πρωταθλήματα Αθήνας (1940, 1946, 1947, 1950), ενώ είχε αναδειχθεί πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος Νοτίου Ομίλου το 1939 και το 1940. Συμπλήρωσε 144 συμμετοχές και πέτυχε συνολικά 89 γκολ. Από τα πρώτα του χρόνια αναδείχθηκε σε ηγέτη της ομάδας, φορώντας το περιβραχιόνιο του αρχηγού επί σειρά ετών. Με την Εθνική αγωνίστηκε στο διάστημα 1938-1950, χρίστηκε αρχηγός της έξι φορές και συμπλήρωσε δέκα συμμετοχές, πετυχαίνοντας ένα γκολ.
Ο Τρύφων Τζανετής ήταν από τις κολοσσιαίες μορφές της ΑΕΚ, την οποία υπηρέτησε ως ποδοσφαιριστής, ως προπονητής, αλλά και ως διοικητικός παράγοντας από τα εφηβικά μέχρι τα ώριμα χρόνια του. Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1918 και βρέθηκε σε πολύ μικρή ηλικία με την οικογένειά του στην Αθήνα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922. Μεγάλωσε στη Νέα Ιωνία, πολύ κοντά στο γήπεδο της ΑΕΚ, στην οποία εντάχθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’30, μετά από ένα πέρασμα από την Ελευθερούπολη. Ήταν σπουδαίος παίκτης και σπουδαίος άνθρωπος. Αρχικά επιθετικός, αλλά στη συνέχεια της καριέρας του έγινε κεντρικός αμυντικός, όταν ο Άγγλος προπονητής Τζακ Μπίμπι τον μετέθεσε πιο πίσω όταν ήρθε στην Ελλάδα το 1948. Η παρουσία του ήταν επιβλητική. Ήταν διορατικός, εξαιρετικά ταχύς, δημιουργικός και ομαδικός και εκτός από επιθετικός χαφ, διακρίθηκε και ανασταλτικά. Με την ΑΕΚ κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα Αθήνας (1940, 1946, 1947, 1950) δύο πρωταθλήματα Ελλάδας (1939, 1940) και τρία κύπελλα (1939, 1949, 1950), αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με 15 γκολ στο πανελλήνιο πρωτάθλημα του 1940, ενώ είχε και μια συμμετοχή στην Eθνική Oμάδα.
Μια από τις πιο διαχρονικές μορφές στην ιστορία της ΑΕΚ, με προσφορά από το πόστο του ποδοσφαιριστή, για σχεδόν δύο δεκαετίες, αλλά και από αυτό του προπονητή στην πρώτη ομάδα αλλά και στα τμήματα υποδομών είναι ο Ανδρέας Σταματιάδης. Ο Σταματιάδης υπήρξε εκρηκτικός εξτρέμ με φαρμακερές σέντρες. Στα πρώτα βήματά του το 1952 πρόλαβε να παίξει συμπαίκτης σε δύο φιλικά με το μεγάλο ίνδαλμά του, τον Κλεάνθη Μαρόπουλο. Από εκεί και μετά, άρχισε να γράφει τη δική του πρωταγωνιστική ιστορία που έμελλε να φτάσει μέχρι το 1969, με συγκομιδή πάνω από 600 φιλικούς και επίσημους αγώνες, με 136 γκολ σε επίσημα ματς και επίσης μεγάλο αριθμό τερμάτων σε φιλικά. Με την ΑΕΚ πανηγύρισε δύο πρωταθλήματα (1963, 1968) και τρία κύπελλα Ελλάδος (1956 2-1 επί του Ολυμπιακού, 1964 χωρίς αγώνα λόγω των θλιβερών επεισοδίων στη Λεωφόρο και 1966 επειδή στον τελικό δεν κατέβηκε ο Ολυμπιακός), τα περισσότερα ως αρχηγός της ομάδας, αφού σε όλη σχεδόν τη δεκαετία του ’60 έφερε αυτόν τον τίτλο. Φόρεσε 8 φορές τη φανέλα της Εθνικής.
Ο Στέλιος Σεραφείδης αγωνίστηκε για είκοσι χρόνια με τη φανέλα της ΑΕΚ (1952-72) με την οποία κατέκτησε δύο πρωταθλήματα ως βασικός (1963, 1968) και ένα ως αναπληρωματικός (1971) . Πανηγύρισε επίσης τρία Κύπελλα, (1956, 1964 1966) σε συνολικά περίπου 300 συμμετοχές. Με την Εθνική Ανδρών είχε μία συμμετοχή. Ο Σεραφείδης είναι ένας εκ των πιο αξιόπιστων και σταθερών γκολκίπερ στην ιστορία του συλλόγου. Τερματοφύλακας με ευλύγιστο κορμί και πολύ καλά αντανακλαστικά, με σήμα κατατεθέν τις εκτινάξεις, χάρη στις οποίες κατάφερνε αποκρούσεις υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Παρά το μικρό ύψος του, κατάφερε να καθιερωθεί ως ένας από τους κορυφαίους των δεκαετιών ’50 και ’60. Όταν αποχώρησε από την ενεργό δράση συνέχισε να υπηρετεί την ΑΕΚ αδιαλείπτως, για πολλά χρόνια, ως προπονητής. Επί σειρά ετών δούλευε με τους τερματοφύλακες της πρώτης ομάδας και στη συνέχεια ανέλαβε την ίδια ευθύνη στα τμήματα της ακαδημίας της ΑΕΚ. Σήμερα, λίγο πριν ολοκληρωθεί η όγδοη δεκαετία της ζωής του, είναι πάντα κοντά στην ΑΕΚ εντός και εκτός έδρας, ενώ είναι πρόεδρος του Συνδέσμου Παλαιμάχων Ποδοσφαιριστών ΑΕΚ.
Ο Κώστας Νεστορίδης ήταν ένας από τους μεγαλύτερους βιρτουόζους που εμφανίστηκαν στα γήπεδά μας. Γεννήθηκε στις 15 Μαρτίου του 1930 στη Δράμα, αλλά η Κατοχή βρήκε την οικογένειά του στην Αθήνα. Σε ηλικία 15 ετών εντάχθηκε στον σύλλογο «Ελλάδα» Μοσχάτου και στα τέλη της δεκαετίας του ’40 βρέθηκε στον Πανιώνιο. Το 1955 έρχεται ήρθε η ώρα της μεταγραφής του στην ΑΕΚ, καθώς ο τότε αντιπρόεδρος Δημήτρης Σεβαστάκης τον “άρπαξε” από Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, με τους οποίους μιλούσε η διοίκηση του Πανιωνίου, η οποία αρνήθηκε να του δώσει ελεύθερη μεταγραφή. Έτσι, σύμφωνα με τους κανονισμούς που ίσχυαν τότε, πήγε στην ΑΕΚ με διετή αποκλεισμό. Στη διετία 1955-57 μετείχε μόνο σε φιλικούς αγώνες της ΑΕΚ, αλλά από την περίοδο 1957-58 ήταν πλέον ελεύθερος να αγωνιστεί στην αγαπημένη του ομάδα και σε επίσημα ματς. Μέχρι το 1965, σε αγώνες Πρωταθλήματος Αθηνών, Πρωταθλήματος και Κυπέλλου Ελλάδας και Κυπέλλων Ευρώπης, πέτυχε συνολικά 224 γκολ, εκ των οποίων τα 141 στην Α’ Εθνική. Την περίοδο 1958-59 κέρδισε για πρώτη φορά τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στο Πρωτάθλημα Ελλάδας με 21 γκολ σε 18 ματς. Ακολουθεί η καθιέρωση της Α’ Εθνικής, όπου αναδείχθηκε τέσσερις συνεχόμενες σεζόν πρώτος σκόρερ (1959-63) με 33, 27, 29 και 24 γκολ αντίστοιχα. Έχει αναδειχθεί δηλαδή πρώτος σκόρερ σε πέντε συνεχόμενα Πρωταθλήματα! Συνολικά, ως ποδοσφαιριστής έχει πετύχει με τα χρώματα του Πανιωνίου, της ΑΕΚ και της Εθνικής ομάδας, 265 γκολ σε 363 αγώνες. Είναι δηλαδή ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών σε αναλογία αγώνων και τερμάτων. Εχει σημειώσει μία φορά «πενταρέ» (με Ηρακλή 5-0 το 1963) ένα «καρέ» και δώδεκα χατ-τρικ. Ήταν ο άνθρωπος-γκολ που ακόμα και σήμερα λατρεύεται και μνημονεύεται από τους φιλάθλους για τα επιτεύγματά του.
Ο Μίμης Παπαϊωάννου είναι ο κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής του 20ου αιώνα, όπως αναδείχθηκε από τη Διεθνή Υπηρεσία Στατιστικής Ποδοσφαίρου (IFFHS) το 2000. Με το ποσό ρεκόρ για την εποχή, των 175 χιλ. δραχμών, η ΑΕΚ θα καταφέρει να τον κερδίσει το 1962, μετά από μάχη με τον ΠΑΟΚ. Έμελλε να είναι μια από τις πιο σημαντικές μεταγραφές στην ιστορία της. Θα μείνει στην ομάδα μέχρι το 1979! Μαζί με τον Κώστα Νεστορίδη, οδηγεί την «Ένωση» στην κατάκτηση του τίτλου το 1963. Η δική του εποχή ως ηγέτης της ΑΕΚ, ξεκίνησε ουσιαστικά στο τέλος του 1965, όταν επέστρεψε μετά από πολύμηνη αποχή, διαμαρτυρόμενος για την άρνηση της διοίκησης να δεχτεί την πρόταση της Ρεάλ Μαδρίτης για την απόκτηση του. Μετά τον τίτλο του 1963, πρωταγωνίστησε στις κατακτήσεις των πρωταθλημάτων του 1968, του 1971, του 1978 και του 1979, στα Κύπελλα του 1964, του 1966 και του 1978, στην συμμετοχή στα προημιτελικά του Πρωταθλητριών το 1968-69 και στα ημιτελικά του ΟΥΕΦΑ το 1977. Σφράγισε μάλιστα την τελευταία πρόκριση, αυτή στα προημιτελικά με αντίπαλο την Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς, σκοράροντας με ασύλληπτη κεφαλιά (με τη γνωστή ικανότητά του να στέκεται στον αέρα) το τρίτο γκολ που οδήγησε την αναμέτρηση στην παράταση και στη συνέχεια στα πέναλτι, όπου προκρίθηκε η ΑΕΚ. Ο Παπαϊωάννου είναι ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών για την ΑΕΚ, με 289 γκολ σε 566 εμφανίσεις. Τα 233 σε 480 εμφανίσεις στην Α’ Εθνική. Ηταν επίσης πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα, το 1964 και το 1966. Στην Εθνική θα παίξει 61 φορές και θα πετύχει 21 γκολ. Καθιερώθηκε σαν κεντρικός επιθετικός. Ωστόσο ο αριστεροπόδαρος Παπαϊωάννου είχε όλα τα τεχνικά χαρακτηριστικά που του επέτρεπαν να ξεχωρίζει και στο δημιουργικό παιχνίδι, πέρα από το να είναι εκτελεστής. Παρά το ότι ήταν κοντός, ο Παπαϊωάννου έγραψε ιστορία με τα εντυπωσιακά γκολ από κεφαλιές, «προϊόν» του εντυπωσιακού επιτόπιου άλματος που διέθετε. Από τα γκολ του στην Α΄ Εθνική 49 προήλθαν από κεφαλιές. Κατά τη διάρκεια της αποχής του το 1965 είχε ακολουθήσει τον μεγάλο λαϊκό τραγουδιστή ΑΕΚτζή Στέλιο Καζαντζίδη σε τουρνέ στη Γερμανία και για ένα διάστημα (όταν πια επέστρεψαν και ο ποδοσφαιριστής τα βρήκε με την ΑΕΚ) τραγουδούσαν μαζί σε νυχτερινά κέντρα- Τελικά το πιο γνωστό τραγούδι που γράφτηκε για να ερμηνευτεί από τον Μίμη Παπαϊωάννου, το 1971 πια, είναι ο Ύμνος της ομάδας, «Εμπρός της ΑΕΚ παλικάρια…» σε στίχους Χρήστου Κολοκοτρώνη και μουσική του Στέλιου Καζαντζίδη.
Ο Λάκης Νικολάου είναι μια από τις πιο σημαντικές μορφές της ιστορίας της ΑΕΚ, με προσφορά ως αθλητής, επιστήμονας, αλλά και διοικητικός παράγοντας. Διαχρονικός πρεσβευτής του ονόματος της ΑΕΚ στην ελληνική κοινωνία. Αν και η πρώτη του θέση ήταν αυτή του σέντερ φορ, έμελλε να κάνει μεγάλη καριέρα ως κεντρικός αμυντικός. Για τρία χρόνια αγωνίστηκε στην επίθεση της ΑΕΚ, όμως η έλευση του μεγάλου δασκάλου και μεταρρυθμιστή Φράντισεκ Φάντρονκ το 1974 συνδυάστηκε με τη μετατόπισή του στην άμυνα, όπου συνέθεσε ένα πανίσχυρο δίδυμο με τον Πέτρο Ραβούση. Με την ΑΕΚ έζησε ως βασικός παίκτης τη δύσκολη διετία 1972-74 αλλά και την αναγέννηση επί Μπάρλου, η οποία απέφερε μια μεγάλη πορεία στην Ευρώπη το 1976-77, τους τίτλους του 1978 (νταμπλ) και του 1979 (πρωτάθλημα) όμως ήταν παρών και στην πρώτη τριετία των δύσκολων χρόνων της δεκαετίας του ’80. Έπαιξε για τελευταία φορά στο νικηφόρο 2-1 επί της Καστοριάς στις 30 Μαΐου 1982. Αγωνίστηκε σε συνολικά 357 επίσημους αγώνες και πέτυχε 48 γκολ. Επίσης έπαιξε και σε 15 αγώνες με την Εθνική Ανδρών, της οποίας ήταν μέλος στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Ιταλίας το 1980.
Ο Θωμάς Μαύρος o πιο χαρισματικός σκόρερ στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος, είναι ένας ποδοσφαιριστής που ακόμα και σήμερα μνημονεύεται από τους οπαδούς της ΑΕΚ με το σύνθημα “Ποιος, ποιος, ποιος… Ο Μαύρος ο Θεός”. Γεννήθηκε στις 31 Μαΐου 1954 στην Καλλιθέα και και στα επτά του χρόνια εντάχθηκε στον Πανιώνιο. Σε λιγότερο από μια δεκαετία, στα δεκαεξήμιση χρόνια του, ο Αγγλος προπονητής Τζο Μάλετ τον εμπιστεύθηκε στην ενδεκάδα της ομάδας της Νέας Σμύρνης και το 1972 ο 18χρονος Μαύρος ήταν ήδη μέλος της Εθνικής Ανδρών. Το 1975 ο Λουκάς Μπάρλος συμφώνησε με τον Μαύρο να ενταχθεί στην ΑΕΚ, όμως η μεταγραφή εξελίχθηκε σε δικαστικό σίριαλ, αφού ο σύλλογός του δεν συναινούσε στην παραχώρησή του. Η ΑΕΚ δικαιώθηκε τελικά το καλοκαίρι του 1976 και από τότε άρχισε μια λαμπρή πορεία του ποδοσφαιριστή με τα κιτρινόμαυρα ολοκληρώθηκε το 1987. Μέσα σε αυτά τα 11 χρόνια ο Μαύρος κατάφερε:
*Να ζήσει τη μεγάλη πορεία μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ 1976-77, στην οποία σημείωσε τρία γκολ (τα δύο, αν και τραυματίας, στην επική ρεβάνς των προημιτελικών με την Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς)
*Να πανηγυρίσει τα πρωταθλήματα του 1978 και του 1979 αλλά και τα Κύπελλα του 1978 και του 1983
*Να σημειώσει 220 γκολ σε 344 επίσημα ματς της ΑΕΚ, τρίτος σκόρερ όλων των εποχών στην ιστορία του συλλόγου
*Να αναδειχθεί (μαζί με τα γκολ του Πανιωνίου) πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Α’ Εθνικής με 260 γκολ (τα 174 με την ΑΕΚ) σε 501 εμφανίσεις.
*Να βγει 3 φορές πρώτος σκόρερ (1978, 1979, 1985 με την ΑΕΚ και το 1990 με τον Πανιώνιο σε ηλικία 36 ετών)
*Να κατακτήσει το ασημένιο παπούτσι στην Ευρώπη το 1979 με 31 γκολ
*Να σημειώσει 11 γκολ σε 36 συμμετοχές στην Εθνική και με παρουσία στα τελικά του EURO ’80.
Τον Νοέμβριο του 1993 στη Ν. Φιλαδέλφεια, στο αποχαιρετιστήριο παιχνίδι ΑΕΚ-Εθνικής Ελλάδας, ο Θωμάς Μαύρος αγωνίστηκε για εξήντα λεπτά και με τις δύο ομάδες, σκόραρε για την ΑΕΚ και αποθεώθηκε από τον κόσμο που τον λάτρεψε όσο κανέναν άλλον ποδοσφαιριστή. Μερικά χρόνια αργότερα, το καλοκαίρι του 2012, ηγήθηκε διοικητικά της ΠΑΕ ΑΕΚ, όμως η κατάσταση ήταν πια μη αναστρέψιμη και λίγους μήνες αργότερα εξωθήθηκε σε παραίτηση.
Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς γεννήθηκε στο Μόσταρ της Βοσνίας Ερζεγοβίνης στις 10 Δεκεμβρίου του 1948 και ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στην ομάδα της γενέτειράς του Βελέζ το 1966. Είναι σερβικής καταγωγής, αλλά έχει αποκτήσει την ελληνική υπηκοότητα από το 1994. Το προσωνύμιο ο «Πρίγκηπας του Νερέτβα» (σσ: ο ποταμός που διαρρέει τη γενέτειρά του) που τον συνόδευε στην καριέρα του στη Γιουγκοσλαβία, τον ακολούθησε και στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Το 1977 αποκτήθηκε από την ΑΕΚ κι έμεινε σε αυτήν μέχρι το 1981, φορώντας την κιτρινόμαυρη φανέλα 106 φορές σε αγώνες πρωταθλήματος και επιτυγχάνοντας 65 γκολ. Το 1978 πανηγύρισε το νταμπλ ενώ αναδείχθηκε πρωταθλητής και το 1979. Την περίοδο 1979-80 ήταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 25 γκολ. Υπήρξε μέλος της καλύτερης ίσως ομάδας που είχε ποτέ η ΑΕΚ, συνθέτοντας ένα ασυναγώνιστο δίδυμο με τον Θωμά Μαύρο. Ειδικά τη σεζόν 1978-79, οι δυο τους πέτυχαν τα 55 από τα συνολικά 90 γκολ της ομάδας στο Πρωτάθλημα (31 ο Μαύρος, 25 ο Μπάγεβιτς). Είναι δε χαρακτηριστικό ότι στην τετραετία 1977-81 που ο Ντούσαν Μπάγεβιτς ενίσχυε την ΑΕΚ, αυτή είχε πάντα την καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος. Έβαλε τη σφραγίδα του ιδιαίτερα στην κατάκτηση του νταμπλ του 1978, σκοράροντας σε όλες τις φάσεις του Κυπέλλου, αλλά και σημειώνοντας σημαντικά γκολ στο πρωτάθλημα, αν και δεν είχε αγωνιστεί σε αυτό ως τον Δεκέμβριο του 1977 λόγω τραυματισμού στο γόνατο. Από τις ευρωπαϊκές του στιγμές, κορυφαία ήταν η βραδιά του 6-1 επί της Πόρτο, οπότε και σημείωσε δύο γκολ. Από το 1988 δουλεύει κυρίως στην Ελλάδα ως προπονητής, έχοντας συνεργαστεί τρεις φορές με την ΑΕΚ, κατακτώντας μαζί της τέσσερα πρωταθλήματα (1989, 1992, 1993, 1994) ένα Κύπελλο Ελλάδας (1996) ένα Σούπερ Καπ (1989) και ένα Λιγκ Καπ (1990). Πέρασε δύο φορές από τον Ολυμπιακό (1996-99) και (2004-05), κατακτώντας τέσσερα πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα. Εργάστηκε επίσης σε ΠΑΟΚ (2000-2002 με κατάκτηση Κυπέλλου το 2001) Ερυθρό Αστέρα (2006-07) Άρη (2007-08) Ομόνοια (2010-11) και Ατρόμητο (2012-13). Μέχρι τις 29/8/2018 ήταν εκτελεστικός Διευθυντής της ΑΕΚ, ενώ από το 2011 είναι στέλεχος της ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας Βοσνίας –Ερζεγοβίνης και αντιπρόεδρος της τεχνικής επιτροπής Ανάπτυξης Ποδοσφαίρου της ΟΥΕΦΑ.
O Στέλιος Μανωλάς γεννήθηκε το 1961 στη Νάξο και έμελλε να γίνει ένας από τους ελάχιστους ποδοσφαιριστές στην εποχή του επαγγελματικού ποδοσφαίρου που αγωνίστηκε μόνο σε μια ομάδα. Στην ΑΕΚ βρέθηκε σε ηλικία 15 ετών και τον Ιανουάριο του 1980 υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο, αρχίζοντας στην πρώτη ομάδα μια καριέρα που διήρκεσε ως τον Μάιο του 1998! Ο κορυφαίος αμυντικός όχι μόνο στην ιστορία της ΑΕΚ αλλά και στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, έγινε ηγετική φυσιογνωμία από τα νεανικά του χρόνια σε ηγέτη. Χάρη στην πολύ καλή τεχνική κατάρτιση, τον δυναμισμό, την αντίληψη και το πνεύμα νικητή που τον διέκρινε, ο Μανωλάς πρόσφερε και αμυντικά αλλά και επιθετικά. λΗταν ο ιθύνων νους της άμυνας αλλά και ο παίκτης που επηρέαζε την ομάδα όσο κανένας άλλος, δίνοντας αίσθηση σιγουριάς. Αγωνιζόταν και ως στόπερ και ως λίμπερο, αν και η πρώτη του θέση όταν τον καθιέρωσε ο Μίλτος Παπαποστόλου ήταν αυτή του δεξιού μπακ. Κορυφαία ανάμεσα σε χιλιάδες στιγμές καριέρας ήταν η απόκρουση με το κεφάλι μπροστά στην εστία της ΑΕΚ, στη κεφαλιά του Λάγιος Ντέταρι, στον κρίσιμο αγώνα με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ που στο τέλος του βρήκε την ΑΕΚ νικήτρια και πρωταθλήτρια 1989. Ο Στέλιος Μανωλάς έκλεισε την καριέρα του με 447 αγώνες στην Α’ Εθνική, δεύτερος σε αριθμό συμμετοχών πίσω από τον Μίμη Παπαϊωάννου και δωδέκατος στην ιστορία της κατηγορίας, ενώ πέτυχε συνολικά 35 γκολ σε αγώνες πρωταθλήματος. Αναδείχθηκε τέσσερις φορές πρωταθλητής με την ΑΕΚ (1989, 1992, 1993, 1994) και τρεις φορές κυπελλούχος (1983, 1996, 1997), ενώ συμμετείχε και στην κατάκτηση δύο Σούπερ Καπ (1989, 1996) και ενός Λιγκ Καπ (1990). Με την Εθνική ομάδα αγωνίστηκε συνολικά 71 φορές από το 1982 έως το 1994 και πέτυχε 6 γκολ. Ήταν μέλος της Εθνικής στην πρώτη της παρουσία σε Παγκόσμιο Κύπελλο, το 1994 στις ΗΠΑ. Ανέλαβε δύο φορές την πρώτη ομάδα της ΑΕΚ ως υπηρεσιακός μέσα στη σεζόν 2015-16 και τη δεύτερη την οδήγησε στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας με το 2-1 επί του Ολυμπιακού στον τελικό του ΟΑΚΑ.
Ο Τόνι Σαβέβσκι γεννήθηκε στη Μπίτολα της FYROM το 1963. Ξεκίνησε την καριέρα του στην τοπική ομάδα της πόλης του, την Πέλιστερ, και σε ηλικία 17 ετών μεταγράφηκε στην Βαρντάρ Σκοπίων, που αγωνιζόταν στην πρώτη κατηγορία του τότε ενιαίου Γιουγκοσλαβικού πρωταθλήματος. Εκεί τον καθιέρωσε ο Στέφαν Μπόμπεκ, γνωστός στο ελληνικό κοινό από τη θητεία του στον Παναθηναϊκό τη δεκαετία του 1960. Με την Βαρντάρ, ο Σαβέβσκι κατέκτησε το πρωτάθλημα της Γιουγκοσλαβίας το 1987, ενώ τον Δεκέμβριο του 1988 ήρθε στην ΑΕΚ μετά από επιλογή του Ντούσαν Μπάγεβιτς, τον οποίον είχε προπονητή στην ολυμπιακή ομάδα της Γιουγκοσλαβίας. Στην ΑΕΚ παρέμεινε μέχρι τον Ιανουάριο του 2001, οπότε και σταμάτησε την ποδοσφαιρική του καριέρα για να αναλάβει… εν μία νυκτί την τεχνική ηγεσία της ομάδας, μετά την απόλυση του Γιάννη Παθιακάκη. Στον πάγκο της ΑΕΚ είχε άμεσο συνεργάτη τον πρώην προπονητή του ΟΦΗ Ευγένιο Γκέραρντ και αποχώρησαν μαζί τον Ιούνιο του ίδιου έτους. Ο Σαβέβσκι έπαιζε στη θέση του αριστερού χαφ και ήταν ταχύτατος μέσος. Είναι ένας από τους κορυφαίους ξένους ποδοσφαιριστές που έχουν αγωνιστεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο και ήταν ακόμα και στα ώριμα ποδοσφαιρικά χρόνια του καθοριστικός και σχεδόν αναντικατάστατος ποδοσφαιριστής. Πρότυπο ήθους, επαγγελματισμού και αγωνιστικότητας, λατρεύτηκε από συμπαίκτες και οπαδούς και έγινε αντικείμενο αναγνώρισης και σεβασμού από τους αντιπάλους παίκτες και φιλάθλους. Με την ΑΕΚ, κατέκτησε συνολικά τέσσερα πρωταθλήματα, (1989, 1992, 1993, 1994), τρία κύπελλα (1996, 1997, 2000), ένα Λιγκ Καπ (1990) και ένα Σούπερ Καπ (1989, 1996). Συνολικά έχει αγωνιστεί σε 357 αγώνες στην Α’ Εθνική, πετυχαίνοντας 52 γκολ. Είναι ο τρίτος σε συμμετοχές στην Α’ Εθνική, πίσω από τους Μίμη Παπαϊωάννου και Στέλιο Μανωλά. Είναι χαρακτηριστικό ότι τη σεζόν 1990-91 δεν έχασε στο πρωτάθλημα ούτε ένα αγωνιστικό λεπτό! Παραμένει επίσης πρώτος σκόρερ της ΑΕΚ σε προκριματικά και ομίλους Τσάμπιονς Λιγκ, καθώς είχε σκοράρει το γκολ της ιστορικής νίκης στη Γλασκώβη επί της Ρέιντζερς το 1994, αλλά και στα ματς με Άγιαξ και Μίλαν τον ίδιο χρόνο.
Ο Βασίλης Δημητριάδης γεννήθηκε την 1η Φεβρουαρίου του 1966 στη Θεσσαλονίκη και άρχισε το ποδόσφαιρο στα εφηβικά του Άρη. Μετά από πέντε επαγγελματικές σεζόν στους “κίτρινους” με 123 ματς πρωταθλήματος και 38 γκολ (εκ των οποίων το πρώτο του με αντίπαλο την ΑΕΚ σε μια νίκη της τελευταίας με 3-1 στο Χαριλάου στις 26 Οκτωβρίου 1986) και αφού έγινε “μήλον της έριδος” για αρκετές ομάδες, όντας και διεθνής από τον Φεβρουάριο του 1988, το καλοκαίρι του 1991 εντάχθηκε στην ΑΕΚ. Η παρουσία του στην ομάδα συνέπεσε με την εκτόξευση της ΑΕΚ στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου, η οποία χαρακτηρίστηκε από την κατάκτηση τριών συνεχόμενων πρωταθλημάτων το 1992, το 1993 και το 1994. Ο αγαπημένος της κιτρινόμαυρης εξέδρας φόρτωσε τα αντίπαλα δίχτυα με 28 γκολ τη σεζόν 1991-92 και με 33 γκολ (σε 33 αγώνες!) την περίοδο 1992-93. Και τις δύο αυτές σεζόν αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στο Πρωτάθλημα Α’ Εθνικής. Έπαιξε 28 φορές στην εθνική ομάδα σκοράροντας δύο φορές και συμμετέχοντας στην αποστολή για το Παγκόσμιο Κύπελλο των ΗΠΑ, το πρώτο στην ιστορία του ποδοσφαίρου μας, το 1994. Μετά το τέλος της καριέρας του, έμεινε κοντά στην ΑΕΚ και την υπηρέτησε σε τρεις περιόδους ως γενικός αρχηγός και διευθυντής ποδοσφαιρικού τμήματος: το 1998-99, το 2009-2012 και από το καλοκαίρι του 2013 μέχρι σήμερα.
Ο Βασίλης Τσιάρτας είναι ένας από τους τελευταίους μεγάλους Έλληνες μπαλαδόρους, με δύο θητείες στην ΑΕΚ και με μεγάλες επιτυχίες στον σύλλογο αλλά και στην Εθνική Ελλάδας, με την οποία στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης το 2004 στην Πορτογαλία. Τον Δεκέμβριο του 1992 αποκτήθηκε από την ΑΕΚ και έγινε μέλος μιας ομάδας που ήταν ήδη πρωταθλήτρια και έμελλε να κατακτήσει, με αυτόν παρόντα, άλλους δύο τίτλους (1993, 1994) να παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ 1994-95 και να κατακτήσει το Κύπελλο του 1996 παίζοντας μοναδικής για τα ελληνικά ομορφιάς ποδόσφαιρο. Στους κιτρινόμαυρους έπαιξε σε 98 ματς πρωταθλήματος με 37 γκολ, εκ των οποίων τα 26 επιτεύχθηκαν τη σεζόν 1995-96, οπότε και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος. Ακολούθησε η μεταγραφή του στη Σεβίλη και ήταν από τους πρώτους Έλληνες ποδοσφαιριστές που εκμεταλλεύθηκαν το νόμο Μποσμάν, όταν “έπεσαν” τα ποδοσφαιρικά σύνορα. Επέστρεψε στην ΑΕΚ το 2000 για να παίξει σε άλλα 98 ματς πρωταθλήματος και να σημειώσει 43 γκολ! Ήταν βασικός άξονας της ομάδας που έχασε το πρωτάθλημα στην ισοβαθμία το 2002 και κατέκτησε το κύπελλο (2-1 τον Ολυμπιακό στον τελικό) όπως κι αυτής του 2002-΄03 με τις έξι ισοπαλίες σε ισάριθμα ματς στον όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ, με αντιπάλους τη Γκενκ, τη Ρόμα και τη Ρεάλ Μαδρίτης. Σε αυτή την τετραετία σημείωσε και τα δέκα ευρωπαϊκά γκολ του με την ΑΕΚ. Το καλοκαίρι του 2004 αποχώρησε από την ΑΕΚ και μετά την κατάκτηση του EURO 2004 από την Εθνική μας, αγωνίστηκε σε Κολωνία και Εθνικό. Κρέμασε τα παπούτσια του στα τέλη του 2006 και ασχολήθηκε με το μάνατζμεντ ποδοσφαιριστών. Το 2012-13 διετέλεσε τεχνικός διευθυντής στην ΑΕΚ.
Ο Ηλίας Ατματσίδης γεννήθηκε στις 22 Απριλίου 1969 στην Ακριννή Κοζάνης και η πρώτη του θέση ήταν αυτή του επιθετικού! Λόγω ύψους, όμως, τοποθετήθηκε κάτω από τα δοκάρια και από τους Πόντιους Κοζάνης βρέθηκε να υπερασπίζεται την εστία των Ποντίων Βεροίας στη Γ’ και στη Β’ Εθνική. Το 1992, στα 23 του, αποκτήθηκε από την τότε πρωταθλήτρια ΑΕΚ. Την πρώτη χρονιά ήταν αναπληρωματικός του Αντώνη Μήνου, όμως από το 1993 καθιερώθηκε ως βασικός και αναντικατάστατος φύλακας της εστίας της ΑΕΚ. Λάνσαρε ένα καινούριο στιλ παιχνιδιού στο τέρμα, παίζοντας και αρκετά έξω απ’ αυτό και συμμετέχοντας στο παιχνίδι της ομάδας. Η ταχύτητά του, η γρήγορη σκέψη και το ρίσκο που έπαιρνε, ήταν μεταξύ άλλων τα στοιχεία που τον έκαναν να ξεχωρίσει. Από το 1993 έως και το 2003 (τον Ιανουάριο του ’03 βρέθηκε στον ΠΑΟΚ, έχοντας πια χάσει τη θέση του βασικού από τον Διονύση Χιώτη) ο Ηλίας Ατματσίδης υπερασπίστηκε την εστία της ΑΕΚ σε 251 αγώνες Πρωταθλήματος (12ος σε συμμετοχές) και σε 50 ευρωπαϊκά ματς. Σκόραρε μάλιστα και δύο φορές: το νικητήριο γκολ στη διαδικασία των πέναλτι του Τελικού του 1997 με τον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκη (0-0 στα 120′ και 5-3 στα πέναλτι) και το δεύτερο γκολ της ΑΕΚ, πάλι με πέναλτι, στο 2-1 επί της Ξάνθης που έστειλε την ΑΕΚ ως δεύτερη της βαθμολογίας στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ το 1999. Κατέκτησε τον τίτλο του 1994 ως βασικός γκολκίπερ της ΑΕΚ (το 1993 δεν είχε παίξει καθόλου) αλλά και τα Κύπελλα του 1996, του 1997 και του 2000. Δεν έπαιξε στον νικηφόρο Τελικό του 2002 με τον Ολυμπιακό, όμως η καθοριστική απόκρουσή του σε τετ α τετ με τον Θανάση Πρίττα στην παράταση της ρεβάνς στη Νέα Φιλαδέλφεια με αντίπαλο την SKODA Ξάνθη, ήταν αυτή που εξασφάλισε τη συμμετοχή της ΑΕΚ στον Τελικό. Επί σειρά ετών βασικός τερματοφύλακας της Εθνικής (47 συμμετοχές), με παρουσία στο Μουντιάλ του 1994, αποφάσισε να μην ξαναφορέσει τα εθνικά χρώματα μετά την διαιτησία του Δημητρόπουλου τον Νοέμβριο του 1999 στον αγώνα ΑΕΚ-Ολυμπιακού. Σε αντίθεση με τους Νικολαΐδη και Κασάπη, ο ίδιος δεν άλλαξε απόφαση και δεν επέστρεψε στην Εθνική όταν οι δύο συμπαίκτες του επέστρεψαν επί Ρεχάγκελ το 2001.
Ο Ντέμης Νικολαΐδης γεννήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου του 1973 στο Γκίσεν της Γερμανίας, όμως μετά από λίγα χρόνια η οικογένειά του επέστρεψε στην Αλεξανδρούπολη, όπου ο μετέπειτα παίκτης και πρόεδρος της ΑΕΚ ξεκίνησε την καριέρα του στον τοπικό Εθνικό. Μάλιστα η ΑΕΚ είχε ενδιαφερθεί γι’ αυτόν από το 1992, αλλά μεσολάβησε η μεταγραφή του στον Απόλλωνα στα τέλη του 1993, πριν τον κάνει δικό της η ΑΕΚ το 1996 με προσπάθειες του τότε διοικητικού της ηγέτη Μιχάλη Τροχανά αλλά και με την επιμονή του ίδιου του παίκτη που δεν ήθελε να πάει στον Ολυμπιακό, με τον οποίο είχε συμφωνήσει η τότε διοίκηση του Απόλλωνα. Στην ομάδα της καρδιάς του, ο Ντέμης έκανε μια μεγάλη ποδοσφαιρική καριέρα που διήρκεσε επτά χρόνια. Έγινε ο ηγέτης της ομάδας και ο αγαπημένος της εξέδρας, τοποθετώντας όμως και ο ίδιος την ΑΕΚ και τη σχέση του με τον κόσμο της στην κορυφή των ποδοσφαιρικών του προτεραιοτήτων. Το 1999 αποφάσισε να αποχωρήσει από την Εθνική Ομάδα, μαζί με τους Κασάπη και Ατματσίδη, διαμαρτυρόμενος για τις αδικίες σε βάρος της ΑΕΚ και τη συστηματική διαιτητική εύνοια του Ολυμπιακού (επέστρεψε δύο χρόνια μετά) ενώ το 2004 εγκατέλειψε την ενεργό δράση ως παίκτης της Ατλέτικο Μαδρίτης και πρωταθλητής Ευρώπης με την Εθνική Ελλάδας, για να ηγηθεί διοικητικά της προσπάθειας σωτηρίας της ομάδας. Από το 1996 ως το 2003 ο Νικολαΐδης έπαιξε σε 265 επίσημα ματς στην ΑΕΚ και πέτυχε 175 γκολ. Οι επιδόσεις του αυτές και η σπάνια ποιότητα που είχε σαν επιθετικός, τον καθιέρωσαν στην συνείδηση του κόσμου της, σαν έναν από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές που φόρεσαν ποτέ την φανέλα της «Ένωσης», παρά το γεγονός πως δεν κατάφερε να στεφθεί πρωταθλητής με την φανέλα της, αφού συνέπεσε με τα χρόνια της απόλυτης παρασκηνιακής και αγωνιστικής κυριαρχίας του Ολυμπιακού.
Αν και το όνομά του είχε ταυτιστεί με έναν παραδοσιακό αντίπαλο της ΑΕΚ, ο Νίκος Λυμπερόπουλος κατάφερε να αγαπηθεί από τους οπαδούς της Ένωσης και να ζήσει μαζί της σημαντικές στιγμές στα συνολικά επτά χρόνια που φόρεσε τη φανέλα της σε δύο θητείες (2003-08 και 2010-12). Με την ΑΕΚ άλλωστε πανηγύρισε τον μοναδικό τίτλο της καριέρας του, το Κύπελλο Ελλάδας του 2011. Γεννήθηκε το 1975 στα Φιλιατρά Μεσσηνίας και η τοπική Εράνη Φιλιατρών ήταν η πρώτη του ομάδα, πριν πάει στην Καλαμάτα, με την οποία έγινε γνωστός. Το 1996 μεταγράφηκε στον Παναθηναϊκό (1996). Αποκτήθηκε από την ΑΕΚ το καλοκαίρι του 2003 και έμεινε σε αυτήν μέχρι το καλοκαίρι του 2008, όταν μεταγράφηκε στην Αϊντραχτ Φρανκφούρτης. Το καλοκαίρι του 2010 επέστρεψε στην Ελλάδα για την ΑΕΚ, της οποίας τη φανέλα φόρεσε μέχρι το 2012, όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο. Με την ΑΕΚ είχε συνολικά 264 συμμετοχές και πέτυχε 102 γκολ. Κατέκτησε μαζί της ένα κύπελλο (2011) και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της Α’ Εθνικής μια φορά με τη φανέλα της (2007 με 18 γκολ), σεζόν κατά την οποία αναδείχθηκε σε κορυφαίο ποδοσφαιριστή του πρωταθλήματος. Από τα πολλά γκολ του με την ΑΕΚ, ξεχωρίζει αυτό της πρώτης νίκης στο Τσάμπιονς Λιγκ με αντίπαλο τη Λιλ, αλλά και αυτό επί του Ολυμπιακού στο 4-0 του 2008. Αμφότερα με άπιαστα σουτ έξω από την περιοχή. Επίσης, δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που σκόραρε σε βάρος της παλιάς του ομάδας, του Παναθηναϊκού. Ο Λυμπερόπουλος υπήρξε μέλος όλων των εθνικών ομάδων και έφτασε με την Εθνική μέχρι την προημιτελική φάση του Euro 2012. Έκλεισε την σπουδαία καριέρα του με 726 ματς και 268 γκολ σε συλλογικό επίπεδο, ενώ με την Εθνική είχε 76 συμμετοχές και πέτυχε 13 γκολ. Συνολικά αναδείχθηκε δύο φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, αφού το είχε καταφέρει και το 2003 με τον Παναθηναϊκό.
Για νέος πρόεδρος της ΕΠΟ ο Ντέμης Νικολαΐδης
Ο πρώην παίκτης-πρόεδρος της ΑΕΚ βρίσκεται στο Μέγαρο Μαξίμου κι όπως φαίνεται είναι αυτός που θα προτείνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε FIFA και UEFA!
Ο Ντέμης Νικολαΐδης φαίνεται πως είναι ο «εκλεκτός» που θα προτείνει ο πρωθυπουργός της χώρας, Κυριάκος Μητσοτάκης, για προσωρινό πρόεδρο της ΕΠΟ. Ο ίδιος βέβαια δεν θα ασκεί μόνος του τα καθήκοντα καθώς θα οριστεί και επιτροπεία από από την Παγκόσμια Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία.
Ο Ντέμης βρίσκεται στο Μέγαρο Μαξίμου αυτήν την ώρα και δεν αποκλείεται να έχει ήδη μιλήσει με τον κύριο Μητσοτάκη. Έχει προηγηθεί και συνομιλία τον Υπουργό Επικρατείας, Γιώργο Γεραπετρίτη.
Νικολαΐδης: «Η αγορά της ΑΕΚ επηρέασε την απόδοσή μου στην Ατλέτικο»
Ο παλαίμαχος άσσος της και πρώην πρόεδρος της ΑΕΚ, Ντέμης Νικολαίδης, παραχώρησε συνέντευξη στην ισπανική εφημερίδα «AS».
Στην εν λόγο συνέντευξη ανέφερε το πέρασμα του από την Ατλέτικο Μαδρίτης του Ντιέγκο Σιμεόνε τον Φερνάντο Τόρες, την αγορά της Ένωσης ενώ φυσικά δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην μεγάλη επιτυχία της Εθνικής στο Euro του 2004.
Αναλυτικά όσα είπε ο Ντέμης Νικολαΐδης:
Για την αγάπη των φίλων της Ατλέτικο: «Ακόμα μου προκαλεί έκπληξη. Πήρα αρκετή αγάπη από τους φίλους της Ατλέτικο από το ξεκίνημα. Ήταν φανταστικά. Πήρε μόνο λίγους μήνες, αλλά φώναζαν το όνομά μου».
Για τον Τόρες: «Ο Φερνάντο ήταν μόνο 19 χρονών, ήταν το πιο αγαπητό παιδί. Ήταν ντροπαλός, αλλά υπέροχος. Τον έβλεπα σαν τον μικρό μου αδερφό. Προσπαθούσα να τον βρίσκω συνέχεια στο γήπεδο και να κάνω ό,τι είναι απαραίτητο για να τον βοηθήσω».
Για τον Σιμεόνε: «Βλέπω τον Τσόλο σήμερα και βλέπω τον ίδιο χαρακτήρα που είχε τότε. Ήταν ένας νικητής και όταν παίζαμε η φωνή του μας εντυπωσίαζε. Μας φώναζε και μας έβαζε να τρέχουμε. Μας επηρέαζε. Ήταν ένα καλό παιδί.
Για την αγορά της ΑΕΚ: «Μέχρι τον Φεβρουάριο ήταν όλα μαγικά. Αλλά αναμείχθηκα πολύ στην αγορά της ΑΕΚ, πολλές ώρες στο τηλέφωνο για κάτι που ήταν όνειρο μου. Νομίζω αυτό επηρέασε την απόδοσή μου και προκάλεσε τον τραυματισμό μου. Δυστυχώς μου κόστισε την παρουσία μου στη βασική 11άδα της Εθνικής, που μας έδωσε το Euro του 2004.
Για τη ζωή στην Ισπανία: «Στην Ισπανία όλα είναι πιο ήσυχα, αγαπήσαμε τους ανθρώπους του και ήταν ιδιαίτερο γιατί η κόρη μας γεννήθηκε εκεί»
Για τη ψυχολογία του επιθετικού: «Τα χαρακτηριστικά παίζουν ρόλο, αλλά το ζήτημα είναι περισσότερο ψυχολογικό. Το μεγάλο πρόβλημα είναι όταν επηρεάζει την αυτοπεποίθηση σου. Αυτό μπορεί να σε κάνει να σταθείς μπροστά από τον τερματοφύλακα και για μία στιγμή μπορεί να σκεφτείς ότι υπάρχει η περίπτωση της αποτυχίας, τότε κατά 90% δεν θα σκοράρει. Το στιλ μου ήταν διαφορετικό από του Κόστα, αλλά αν και ήμουν πιο κοντός, ήμουν καλύτερος με το κεφάλι».
Για τα συστατικά της επιτυχίας στο Euro 2004: «Οι σχέσεις μας, η πειθαρχία και η άρνηση μας να χάσουμε ήταν οι αξίες που μας οδήγησαν στην επιτυχία. Το μόνο πράγμα που δεν έχει το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι η έλλειψη ταλέντου, έχουμε έλλειψη σε όλα τα όλα».
Για τη σχέση του με την Ατλέτικο: «Πάντα παρακολουθώ τα ματς της ομάδας μαζί με τον γιο μου