Καλοβλέπει την επιστροφή στην ΑΕΚ ο Σαντ-Ρος!
Ο Χάουαρντ Σαντ Ρος είναι ένας από τους στόχους της ΑΕΚ το φετινό καλοκαίρι, με την Ένωση να έχει ανοίξει κύκλο επαφών με τον παίκτη εδώ και αρκετές μέρες. Τα δεδομένα της υπόθεσης και πώς επηρεάζει η επιθυμία του παίκτη!
Για την ΑΕΚ το όνομα του Χάουαρντ Σαντ Ρος δεν είναι νέο. Και σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Πρόκειται για έναν παίκτη που στον 1,5 χρόνο που φόρεσε την κιτρινόμαυρη φανέλα έκανε εξαιρετικά πράγματα, ανεβάζοντας την ποιότητά του, αλλά και την αξία του στο μπασκετικό χρηματιστήριο.
Μέσω της ΑΕΚ, άλλωστε, τον Ιανουάριο του 2020 έκανε το μεγάλο βήμα στην καριέρα του, παίζοντας στην Euroleague, για λογαριασμό της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και έκτοτε στον Παναθηναϊκό. Με το «τριφύλλι» μάλιστα δεσμεύεται με συμβόλαιο, όμως δεν βρίσκεται στο πλάνο του Ντέγιαν Ράντονιτς και αναμένεται να αποχωρήσει προσεχώς. Μια συνθήκη που δεν περνάει απαρατήρητη από άλλες ομάδες της Αθήνας.
Κάπου εδώ μπαίνουν στην εξίσωση δύο στοιχεία: η ΑΕΚ και η επιθυμία του παίκτη για την επόμενη μέρα του. Διότι η Ένωση παρακολουθεί την περίπτωσή του και είναι ένας από τους παίκτες που έχει ξεχωρίσει ο Ηλίας Καντζούρης ενόψει της νέας σεζόν.
Ξεκινώντας από το δεύτερο, ο παίκτης θέλει να συνεχίσει στην Ελλάδα την καριέρα του. Περνάει πάρα πολύ καλά στη χώρα μας, η Αθήνα είναι μια πόλη που απολαμβάνει την ζωή σε αυτή, ενώ έχει καταφέρει να βρει τους δικούς του ρυθμούς στη χώρα μας και να προσαρμοστεί πλήρως στα δεδομένα και σε όσα χρειάζονται για να ζήσει σε αυτή. Άρα η προτεραιότητά του είναι να βρει μια ομάδα στη χώρα μας.
Εδώ κολλάει η περίπτωση της ΑΕΚ. Ο αλληλοσεβασμός ανάμεσα στην Ένωση και τον παίκτη είναι μεγάλος. Οι «κιτρινόμαυροι» έχουν ανοίξει κύκλο επαφών με τον παίκτη, ο οποίος κρατάει, σύμφωνα με πληροφορίες του SDNA, τουλάχιστον 2 εβδομάδες. Τόσο ο Ηλίας Καντζούρης, όσο και οι ιθύνοντες την ομάδα ξέρουν πολύ καλά τον Κουβανό, σε αγωνιστικό και προσωπικό επίπεδο και αυτό βοηθάει ώστε να προχωρήσουν οι επαφές.
Ο Σαντ Ρος βλέπει με πολύ καλό μάτι την επιστροφή στην ΑΕΚ για τη νέα σεζόν, όμως για την ώρα υπάρχει απόσταση όσον αφορά ενδεχόμενο deal των δύο πλευρών. Η οποία μπορεί να καλυφθεί προσεχώς και να ενισχύσει την Ένωση σημαντικά στην προσπάθεια της νέας σεζόν, με έναν παίκτη που ξέρει καλά το υψηλό επίπεδο και μπορεί να βοηθήσει άμεσα, δίχως χρόνο προσαρμογής.
Πηγή: SDNA.gr
Ελεύθερος από την ΤΣΣΚΑ ο Σαντ Ρος, υπογράφει στον Παναθηναϊκό
Ο Παναθηναϊκός κινήθηκε αστραπιαία και έφτασε σε συμφωνία με τον Χάουαρντ Σαντ-Ρος, ο οποίος δεν θα συνεχίσει στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας!
Σημαντική εξέλιξη στον Παναθηναϊκό! Οι ”πράσινοι” παρακολούθησαν την περίπτωση του Χάουαρντ Σαντ-Ρος, ο οποίος επίσημα δεν θα συνεχίσει στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ενεργοποίησε την σχετικό όρο) και θα υπογράψει στους πρωταθλητές Ελλάδας!
Ο Κουβανός φόργουορντ δεν… πρόλαβε να μείνει ελεύθερος και η ελληνική ομάδα κινήθηκε για την απόκτησή του, την οποία και εξασφάλισε, με τις δύο πλευρές να έχουν έρθει σε συμφωνία για 1 χρόνο!
Ο πρώην παίκτης της ΑΕΚ πήγε στους πρωταθλητές Ευρώπης στα μέσα της σεζόν 2019/20, για να καλύψει το κενό του τραυματία Ουίλ Κλάιμπερν και ενώ είχε ακόμα 2 χρόνια συμβόλαιο, δεν μπόρεσε να βρει τον κατάλληλο για εκείνον χώρο στο ρόστερ, παρόλο που η ομάδα και ο Δημήτρης Ιτούδης ήταν θετικοί στο να συνεχίσει ο Σαντ-Ρος.
Σε δηλώσεις του μετά την αποδέσμευση του παίκτη, ο Αντρέι Βατούτιν τόνισε πως προσπάθησαν πολύ να συνεχίσουν μαζί τον Σαντ-Ρος, όμως οι περικοπές στο μπάτζετ της νέας σεζόν -λόγω του κορωνοϊού- δεν επέτρεψαν στην ΤΣΣΚΑ να κρατήσει τον 29χρονο, ο οποίος παραμένει ένας εξαιρετικός συμπαίκτης και πολύτιμος παίκτης.
”Ήταν απλά μία επαγγελματική απόφαση. Προσπαθήσαμε σκληρά να βρούμε τους πόρους για να κρατήσουμε τον Χάουαρντ στο ρόστερ, επειδή στο μικρό διάστημα που αγωνίστηκε εδώ, απέδειξε πως είναι πολύτιμος παίκτης και εξαιρετικός συμπαίκτης. Δυστυχώς, λόγω της μείωσης του μπάτζετ και του οικονομικού προβλήματος από την πανδημία, δεν υπήρχε χώρος και δε μπορούμε αυτή τη στιγμή να κάνουμε έξτρα έξοδα. Τον αφήσαμε ελεύθερο με λύπη και ευγνωμοσύνη για τα όσα πρόσφερε”.
Σε 10 ματς Ευρωλίγκας μέτρησε 5,5 πόντους (44,11% δίποντα, 17,4% τρίποντα, 86,7% βολές), 2,5 ριμπάουντ, 1,7 ασίστ και 1,2 κλεψίματα (18:56′) και πλέον ετοιμάζεται για τον Παναθηναϊκός, όντας η τέταρτη φετινή μεταγραφή της ομάδας μετά τους Νεμάνια Νέντοβιτς, Μάρκους Φόστερ και Ζακ Όγκαστ!
Πηγή: eurohoops.net
Ιτούδης: «Η διοίκηση έκανε μεγάλη προσπάθεια για να αποκτήσει τον Σαντ-Ρος»
Σε συνέντευξή του ο Έλληνας τεχνικός της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, μέσα σε όλα, αναφέρθηκε και στην απόκτηση του παίκτη της ΑΕΚ και για το πόσο δύσκολες ήταν οι διαπραγματεύσεις!
Το απόσπασμα στο οποίο ο Δημήτρης Ιτούδης αναφέρεται στην απόκτηση του Χάουαρντ Σαντ-Ρος:
«Η διοίκηση έκανε μεγάλη προσπάθεια για να αποκτήσει τον Σαντ-Ρος. Οι διαπραγματεύσεις με την ΑΕΚ δεν ήταν εύκολες και ο Αντρέι Βατούτιν ήταν καθοριστικός στο να γίνει η μεταγραφή αυτή. Είναι ένας παίκτης που μπορεί να προσφέρει σε πολλούς ρόλους και αυτό είναι το σημαντικό για μένα. Μπορεί να αγωνιστεί σε τρεις θέσεις και δουλεύουμε για να τον βάλουμε σε ρόλο δημιουργού. Είναι λίγο ασταθής στο σουτ του, αλλά θα βελτιωθεί. Και ο Κλάιμπερν όταν είχε πρωτοέρθει δεν σούταρε τόσο καλά».
Σαντ-Ρος: «Στον αγώνα με την Βόννη ήταν σαν να μην πέρασε μία μέρα»
Ο Χάουαρντ Σαντ-Ρος μίλησε για το μεγάλο βήμα στην καριέρα του αλλά και για την αγάπη του προς τη Βασίλισσα που δεν αλλάζει ποτέ!
Ο Κουβανός παίκτης είπε στο gazzeta.gr:
Κατ’ αρχήν, θα ήθελα να σε ρωτήσω πως ένα παιδί που γεννήθηκε σε μία χώρα, χωρίς μεγάλη μπασκετική παράδοση, κατέληξε να αγωνίζεται να βγάζει το ψωμί του χτυπώντας την «πορτοκαλί μπάλα»;
«Μπορεί να μεγάλωσα στην Κούβα, αλλά η οικογένειά μου είχε το μπάσκετ μέσα της! Θυμάμαι τον πατέρα μου και τον θείο μου να παίζουν σχεδόν κάθε απόγευμα όταν ήμουν μικρός, ενώ πολύ γρήγορα το “μικρόβιο” κόλλησε και η αδελφή μου, οπότε ήταν κάπως δύσκολΟ για μένα να… αποδράσω (σ.σ.: γέλια!!)…»
Κανένας όμως, δεν είχε ασχοληθεί πιο σοβαρά, όμως;
«Μόνο ο πατέρας μου, που χάρη στο μπάσκετ πήρε υποτροφία για το πανεπιστήμιο κι έπαιξε λίγο επαγγελματικά στο πρωτάθλημα της Κούβας. Αλλά δεν τον πρόλαβα! Ήμουν πολύ μικρός τότε για να έχω εικόνες του…
Η δική σου διαδρομή στο άθλημα πως άρχισε και πότε συνειδητοποίησε ότι το μπάσκετ θα γίνει η ζωή σου;
«Όταν πήγα στην Ιταλία! Μετακόμισα εκεί στα 15 μου, επειδή η μητέρα μου αποφάσισε να κάνει μία αλλαγή στην ζωή της και με πήρε μαζί της. Ο καλός μου φίλος, Μάσιμο Μπαρντότι με ενθάρρυνε να ασχοληθώ πιο σοβαρά. Προερχόμουν από την Κούβα, δεν είχα ουσιαστικές μπασκετικές παραστάσεις, ούτε μπορούσα να φανταστώ ότι αν το έπαιρνα πιο σοβαρά, θα μπορούσα να εξασφαλίσω το μέλλον της οικογένειάς μου.»
Να υποθέσουμε ότι κάποιος σε πρόσεξε έξω στον δρόμο και εντυπωσιάστηκε με την σωματική σου διάπλαση;
«Ναι κάπως έτσι έγινε! Είμαστε σε ένα ανοικτό γήπεδο της Μόντσα και παίζαμε όταν γνώρισα τον Μάσιμο, που τώρα είναι πρόεδρος μίας εκ των τοπικών μπασκετικών ενώσεων στην Ιταλία και με παρότρυνε να ενταχθώ σε μία ομάδα. Έτσι ξεκίνησα, από το πρωτάθλημα της 4ης Κατηγορίας στην Ιταλία.»
Ας επιστρέψουμε στο παρόν που σε βρίσκει στο ρόστερ της πρωταθλήτριας Ευρώπης. Έχουν περάσει σχεδόν δύο μήνες από την μετακόμισή σου στη Μόσχα από την Αθήνα και στο διάστημα της απουσίας σου, η πρώην ομάδα σου η ΑΕΚ, κατάφερε να κατακτήσει το Κύπελλο και να φτάσει και στους “8” του BCL. Παρακολουθείς καθόλου την πορεία της, έχεις επαφή με τους πρώην συμπαίκτες σου;
«Ανταλλάσσω συνέχεια μηνύματα με τα παιδιά! Όλα έγιναν πολύ γρήγορα, η πρόταση της ΤΣΣΚΑ ήταν πολύ δελεαστική, αλλά οι σχέσεις των ανθρώπων δεν χαλάνε λόγω της αλλαγής στο επαγγελματικό περιβάλλον! Στη Μόσχα έμεινα καρφωμένος στην τηλεόραση σε όλη την διάρκεια του τελικού με τον Προμηθέα και πίστεψέ με, για μένα δεν ήταν καθόλου εύκολο. Χάρηκα πολύ για την επιτυχία των συμπαικτών μου και του οργανισμού και ήμουν νοερά εκεί μαζί τους!».
Είναι αλήθεια ότι η συμφωνία σου με την ΤΣΣΚΑ ήταν μία απόφαση που πήρε δύσκολα και με ανάμικτα συναισθήματα;
«Χωρίς καμία αμφιβολία! Η ΑΕΚ με πίστεψε, μου χάρισε έναν καταπληκτικό ενάμιση χρόνο, με έκανε να νιώσω μέλος της “κιτρινόμαυρης” οικογένειας, έκανα φίλους και οι προπονητές μου έμαθαν πολλά… Επομένως, ήταν δίχως άλλο μία πολύ δύσκολη απόφαση. Ταυτόχρονα, όμως, ήταν η στιγμή που το όνειρό μου – να παίξω στο κορυφαίο επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ, την Euroleague – θα γινόταν πραγματικότητα. Οπότε δεν γινόταν να χάσω την ευκαιρία…»
Λίγο μετά την αποχώρησή σου, ο πρόεδρος της ΑΕΚ, Μάκης Αγγελόπουλος, εξέφρασε την πεποίθηση ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψεις και θα ξαναφορέσεις τη φανέλα της «Ένωσης». Είναι κάτι που υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού σου;
«Δεν θα εκπλαγώ αν συμβεί αυτό! Αισθάνθηκα και αισθάνομαι ακόμη πάρα πολύ οικεία στην ΑΕΚ και στον πρόσφατο αγώνα με την Βόννη που επισκέφτηκα τα αποδυτήρια, ήταν σαν να μην πέρασε μία μέρα από τότε που έφυγα… Όταν με κάποιους ανθρώπους νιώθεις όπως με την οικογένειά σου και έχεις τέτοια σύνδεση, τότε πάντα θέλεις κάποια στιγμή να επιστρέψεις…»
Πάμε λίγο στη νέα εποχή στην καριέρα σου. Το εντυπωσιακό είναι ότι η μετεγγραφή σου στην ΤΣΣΚΑ ολοκληρώθηκε, λίγες μέρες μετά την εντυπωσιακή σου εμφάνιση (11π., 6ρ., 4ασ. & 3κλ. με μηδέν λάθη σε 40′) κόντρα στον Παναθηναϊκό και την μεγαλύτερη νίκη της χρονιάς για την ΑΕΚ…
«Κάποια πράγματα συμβαίνουν για κάποιο λόγο! Αλλά είναι λογικό γιατί αυτά τα παιχνίδια σε καταξιώνουν σαν παίκτη και σε βάζουν στο στόχαστρο των μεγάλων ομάδων. Χαίρομαι πολύ ο coach Ιτούδης, αν και με είχε στα υπ’ όψιν του, παρακολούθησε αυτό το ματς και έκτοτε αποφάσισε ότι η μετεγγραφή έπρεπε να προχωρήσει…»
Σε επίπεδο φημών κυκλοφόρησε ότι ο Παναθηναϊκός κάποια στιγμή ενδιαφέρθηκε να σε αποκτήσει; Ισχύει ή «ράδιο αρβύλα»;
«Προσωπικά δεν ξέρω τίποτε απ’ αυτού!»
Το ότι προσαρμόστηκες πολύ γρήγορα σε μία ομάδα με τεράστιες απαιτήσεις και χωρίς πολλά περιθώρια να σε περιμένει, σε κάνεις να νιώθεις μία μεγάλη δικαίωση για όλες τις θυσίες που έκανες έως τώρα;
«Όταν πετυχαίνεις ένα παιδικό όνειρο, που έχει σφηνώσει στο μυαλό σου από την την ηλικία που άρχισες να παίζεις μπάσκετ, να βλέπεις στην τηλεόραση όλους τους μεγάλους παίκτες της Euroleague και να θέλεις να τους μοιάσεις, το συναίσθημα είναι υπέροχο και απερίγραπτο. Οπότε σίγουρα μέσα σ’ αυτό, υπάρχει κι ένα μεγάλο ποσοστό δικαίωσης.»
Μπορεί να άφησες την Ελλάδα, αλλά και στην Ρωσία περικυκλωμένος από Έλληνες (οι προπονητές Ιτούδης και Πιστιόλης, ο γυμναστής Κώστας Χατζηχρήστος και ο φυσιοθεραπευτής Κοσμάς Κοντογιάννης) είσαι… Φαίνεται ότι η χώρα μας θα σε ακολουθεί για πάντα…
«Ναι αυτό που το πας! Σχεδόν όλο το επιτελείο είναι Έλληνες! Κι αυτό έκανε και πιο εύκολη την προσαρμογή μου!»
Πόσο απαιτητικός και αυστηρός είναι ο Δημήτρης Ιτούδης;
«Θέλει πάντα να παίρνει τον καλύτερο εαυτό απ’ όλους τους παίκτες του και αυτό είναι συστατικό που χαρακτηρίζει τους κορυφαίους προπονητές στο παγκόσμιο μπάσκετ. Αυτός είναι ο τρόπος του και φυσικά δεν έχω καμία δουλειά να τον αμφισβητήσω, πολύ απλά γιατί η δουλειά και τα αποτελέσματά της καριέρας του, μιλούν από μόνα τους και το ποιος είναι! Με κάνει συνεχώς καλύτερο παίκτη και πιο χρήσιμο σε ομαδικό επίπεδο, οπότε δεν πρόκειται ποτέ να παραπονεθώ επειδή μπορεί να super απαιτητικός και πιο σκληρός από τον μέσο προπονητή…»
Ήσουν πολύ ενεργός στα social media, αλλά από τότε που έγινες κάτοικος της ρωσικής πρωτεύουσας, διέγραψες όλους τους λογαριασμούς σου… Έγινε κάτι;
«Τίποτε ιδιαίτερο! Απλά ένιωσα ότι ξόδευα πολύ χρόνο σε αυτό το είδος επικοινωνίας κι αποφάσισα να αφοσιωθώ περισσότερο στην καθημερινή ρουτίνα του μπάσκετ, τουλάχιστον μέχρι το τέλος της σεζόν…»
Όλο όσοι σε γνωρίζουν λίγο καλύτερα, λένε ότι έχεις αγαπήσει πολύ την χώρα μας. Παντρεύτηκες ελληνίδα μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα και περιμένεις το πρώτο σου παιδί. Περίμενες ότι η ζωή σου θα αλλάξει τόσο πολύ, όταν πρωτοερχόσουν στην Ελλάδα και πως αισθάνεσαι για αυτή την αλλαγή;
«Όλα συνέβησαν πολύ γρήγορα! Η γυναίκα μου ήταν πάρα πολύ υποστηρικτική από την πρώτη στιγμή που την γνώρισα! Είναι μία τρελούτσικη αλλά πανέμορφη ιστορία, το πως γνωριστήκαμε, ερωτευτήκαμε και παντρευτήκαμε μέσα σε 1,5 χρόνο, αλλά από την στιγμή που την αγαπώ τόσο πολύ, δεν με νοιάζει τίποτε! Δίπλα της έχω γνωρίσω πολύ καλύτερα την Ελλάδα και λατρεύω τα πάντα στην χώρα σας! Από τον καιρό και το φαγητό, μέχρι τους ανθρώπους της και τον τρόπο ζωής της!»
Είμαι σίγουρος ότι δίπλα της έχεις μάθει κι αρκετές ελληνικές λέξεις…
«Καλά κάνεις (γέλια…)! Προσπαθώ αρκετά, αλλά δεν είμαι τόσο καλός σ’ αυτό! Ειδικότερα όταν εκνευρίζεται η γυναίκα μου και μιλάει γρήγορα, μου είναι δύσκολο να ακολουθήσω… Αλλά γελάω πολύ γιατί γίνεται πολύ διασκεδαστική! Όταν είναι ήρεμη μου μαθαίνει αρκετά πράγματα! Όσο για τις άσχημες λέξεις; Αυτές τις έχω μάθει όλες από τους συμπαίκτες μου στην ΑΕΚ…»
Στα ελληνικά νησιά, ελπίζω να έχεις πάει γιατί το καλοκαίρι με το μωρό θα είναι πιο δύσκολο…
«Πήγαμε πέρυσι στην Μύκονο! Είναι πολύ όμορφο νησί, έστω κι αν επικρατεί απίστευτη παράνοια σχεδόν 24 ώρες το 24ωρο…
Α εσύ άρχισες από τα «σκληρά»…
(Γέλια!!)… Όταν ξεκινάς δυνατά, ξέρεις περίπου τι να περιμένεις στη συνέχεια. Αλλά φέτος, μας βλέπω στην Κούβα γιατί τώρα πρέπει να της δείξω το δικό μου νησί…
Κλείνοντας και με την ευκαιρία θα ήθελα το σχόλιό σου για την πίκρα που έβγαλε στην ανάρτησή του, ο πρώην ατζέντης σου που δήλωσε απογοητευμένος από την απόφασή σου να αλλάξεις εκπρόσωπο…
«Είμαστε φίλοι και συνεργαστήκαμε πάρα πολλά χρόνια, οπότε μπορώ να δικαιολογήσω την στενοχώρια του και τον θυμό του και σίγουρα δεν έχω να πω τίποτε άσχημο γι’ αυτόν! Ίσα-ίσα που έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Σε όλη την πορεία μου, ήταν φίλος και μέντορας για μένα, αλλά στη ζωή, δυστυχώς ή ευτυχώς, κάποια στιγμή πρέπει να πάρεις κάποιες αποφάσεις για το μέλλον σου και να κοιτάξεις μπροστά. Κάπως έτσι, λοιπόν, αποφάσισα να προχωρήσω όπως έκρινα εγώ και εκείνος θύμωσε πάρα πολύ, κάτι για το οποίο δεν τον κακίζω! Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο…»
Τραυματίστηκε ο Σαντ-Ρος στην προπόνηση της ΤΣΣΚΑ Μόσχας
Η ατυχία χτύπησε την πόρτα του πρώην παίκτη της Βασίλισσας. Ο Κουβανός τραυματίστηκε στην προπόνηση της Ρωσικής ομάδας!
Ο Χάουαρντ Σαντ-Ρος μετακόμισε πρόσφατα στη Ρωσία για λογαριασμό της πρωταθλήτριας Ευρώπης, ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Τα πρώτα παιχνίδια με τη νέα του ομάδα πήγαιναν πολύ καλά όμως ήρθε ένα απρόοπτο γεγονός για να βάλει φρένο στις καλές εμφανίσεις του παίκτη.
Ο Σαντ-Ρος τραυματίστηκε στην προπόνηση με αποτέλεσμα να μείνει στα πιτς για λίγο διάστημα. Ο χρόνος απουσίας του αλλά και το μέγεθος της ζημιάς παραμένουν, μέχρι στιγμής, άγνωστα.
Σαντ-Ρος: «Δε σου λέω αντίο Αθήνα… Απλά λέω: “Εις το επανειδείν”»
Ο Χάουαρντ Σαντ-Ρος συγκίνησε με το αποχαιρετιστήριο μήνυμα που έγραψε στο site sportraits.org. Μέσω αυτού αποχαιρετά την ΑΕΚ και την Ελλάδα!
Ο Κουβανός πρώην παίκτης της Βασίλισσας έγραψε:
“Εις το επανειδείν Αθήνα”
Αυτό δεν είναι ένα γράμμα αποχαιρετισμού… Είναι ένα γράμμα με όλα όσα θα ήθελα να μοιραστώ με τους Ελληνες και τους φίλους της ΑΕΚ φεύγοντας για τη Μόσχα
Ποτέ δεν ήμουν καλός στους αποχαιρετισμούς.
Να λες “αντίο” ειδικά σε αυτή την περίπτωση, στην περίπτωση της ΑΕΚ, είναι μία κατάσταση, που αποκαλύπτει έναν εαυτό, που δεν είναι κρυμμένος, αλλά δεν είναι και πολύ απλό να εμφανιστεί.
Ο κόσμος ξέρει και αναγνωρίζει, αυτό που βλέπει μέσα στο γήπεδο. Την ενέργειά σου, τη δύναμη με την οποία παίζεις, την αφοσίωση, τον επαγγελματισμό. Την άρνησή σου, στην ήττα. Στην προσπάθεια μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο να νικήσεις. Να κάνεις τους ανθρώπους της ομάδας σου, και φυσικά τον εαυτό σου, χαρούμενους. Ευτυχισμένους.
Το γήπεδο, όμως, είναι ένας χώρος σκληρός, που σχεδόν σου απαγορεύει να δείξεις το υλικό από το οποίο είσαι φτιαγμένος.
Τώρα, που το σκέφτομαι… Η γυναίκα μου μου είπε μία μέρα: “Ξέρεις γιατί σε αγαπώ; Γιατί είσαι πολύ συναισθηματικός άνθρωπος”.
Κι εγώ την αγαπώ, γιατί, κατάλαβε, πολύ γρήγορα τι άνθρωπος είμαι. Ναι, είμαι συναισθηματικός και για αυτό το λόγο, απεχθάνομαι τους αποχαιρετισμούς.
Δε γράφω αυτό το γράμμα για να αποχαιρετίσω την Αθήνα. Ξέρεις γιατί; Γιατί μία μέρα θα γυρίσω. Στην Αθήνα, σίγουρα. Ισως και στην ΑΕΚ. Ποιος ξέρει; Αρα, δεν υπάρχει αντίο, υπάρχει μόνο “Εις το επανειδείν Αθήνα”. Οχι, δεν υπάρχει αντίο.
Καθόμουν στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, στο Βέλγιο, όταν χτύπησε το τηλέφωνό μου. Ημουν πάρα πολύ απογοητευμένος και στεναχωρημένος, μα συνάμα, το ρολόι πλησίαζε στις 11 τοπική ώρα, 12 ώρα Ελλάδας και η προσοχή μου ήταν στραμμένη εκεί. Στις 12 και ένα δευτερόλεπτο, ήθελα να τηλεφωνήσω στη γυναίκα μου, να τη πω χρόνια πολλά για τα γενέθλιά της.
Το ρολόι έτρεχε προς τα μεσάνυχτα και στην άλλη άκρη της γραμμής, ακούστηκε ο ατζέντης μου…
“Χάουι… Λυπάμαι για την ήττα… Ξέρω… Ισως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή, αλλά κοίτα… Υπάρχει κάτι, για το οποίο πρέπει να μιλήσουμε. Έχεις μία προσφορά από την CSKA. Θα ήθελες να μου πεις αν θες να την αποδεχτούμε;”.
Εκείνη τη στιγμή, το μυαλό μου ήταν εντελώς εκτός λειτουργίας. Ειλικρινά στο λέω. Είχαμε χάσει ένα σημαντικό ματς, η γυναίκα μου είχε τα γενέθλιά της την ημέρα που θα έμπαινε σε λίγα λεπτά, και ξαφνικά, ένας τηλεφωνικός επισκέπτης, έρχεται για να μου αλλάξει τη ζωή.
“Hey… Σε παρακαλώ πολύ. Μπορούμε να μιλήσουμε σε λίγο πάλι γιατί αυτή τη στιγμή, θα πρέπει να πάρω τηλέφωνο τη γυναίκα μου που έχει τα γενέθλιά της; Σε παρακαλώ πολύ”
Λίγα λεπτά μετά, κι αφού είχα πάρει και την ευλογία της γυναίκας μου, επικοινώνησα και πάλι με τον ατζέντη μου… “Προχώρα το φίλε. Δεχόμαστε!”.
Εκείνη τη στιγμή, ήταν πολύ δύσκολο να αναλύσω όλα τα δεδομένα. Πίστεψέ με, πολύ δύσκολο. Το μόνο που ήξερα είναι ένα πράγμα: “Το όνειρό μου θα γινόταν πραγματικότητα. Τόσος κόπος, τόση υπομονή, τόση δουλειά, τόση αφοσίωση, τόσα χιλιόμετρα… Ολα, για αυτή τη στιγμή. Για τη στιγμή που θα ερχόταν μία ομάδα να μου δώσει την ευκαιρία να παίξω στην Ευρωλίγκα.
Η νύχτα πέρασε δίχως να τα καταλάβω. Πραγματικά γρήγορα. Και μετά, συμβόλαια, συνεννοήσεις, υπογραφές, συνομιλίες.
Πήρα τηλέφωνο τη μητέρα μου. Ξέρεις τι; Δε θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη στιγμή. Την άκουσα να κλαίει δυνατά από χαρά όταν άκουσε τα νέα. Και δίπλα της, το δεύτερο πιο αγαπημένο πρόσωπο της ζωής μου, η γιαγιά μου. Την άκουσα να φωνάζει. Γελούσε τόσο δυνατά που είμαι σίγουρος ότι την άκουγε ολόκληρη η γειτονιά. Και ταυτόχρονα, να προσπαθεί να ψελλίσει δύο κουβέντες, δύο κουβέντες που ήταν όλη η ζωή του. “Το ήξερα. Το ήξερα. Το ήξερα ότι θα τα καταφέρει. Γιατί το αξίζεις. Το αξίζεις όσο κανείς αυτό που συμβαίνει”.
Ανάμεσα στα δάκρυα, τα γέλια και τις φωνές, άρχισα κι εγώ να σκέφτομαι πολλά. Αλλά για αυτά θα σου μιλήσω λίγο αργότερα. Διότι, την ίδια στιγμή, κι ενώ περνούσαν οι ώρες, υπήρχε κι ένα άλλος μέρος της ζωής μου, μία πολύ μεγάλη κοινωνία ανθρώπων που είχαν γίνει κομμάτι της καθημερινότητάς μου, που είχε στεναχωρηθεί. Και το καταλαβαίνω. Απόλυτα. Και φυσικά δεν θα μπορούσα να το αγνοήσω. Καθόλου.
Ξέρω ότι με είχαν αγαπήσει οι φίλαθλοι της ΑΕΚ (σε αυτούς αναφέρομαι). Κατάλαβα σχεδόν από την πρώτη στιγμή, τι συνέβαινε στην καρδιά τους, από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστό ότι πρόκειται να φύγω.
Ειλικρινά, είναι πολύ δύσκολο να τους αποχωριστώ. Ηταν αυτοί που με χτυπούσαν στην πλάτη στα δύσκολα, που φώναζαν το όνομά μου στις νίκες. Αυτοί, που, ό,τι κι αν γινόταν είχαν έναν καλό λόγο να μου πουν: Για την ενέργεια που έβγαζα στο γήπεδο, για την νοοτροπία μου, για τον τρόπο παιχνιδιού. Πως θα μπορούσα να τους πω ένα ξερό αντίο; Τόσο εύκολα; Οχι! Οχι εγώ τουλάχιστον.
Γνωρίζω καλά ότι είναι πολύ στεναχωρημένοι. Και είναι από τις περιπτώσεις, που οι άνθρωποι θέλουν να έχουν τον τελευταίο λόγο. Διότι το συναίσθημά τους, τούς οδηγεί σε αυτό. Δεν είναι σκέψη. Είναι ένστικτο. Θα πουν πιθανώς, στον ιδιοκτήτη της ΑΕΚ:
Ομως, είναι πιο δύσκολο για αυτούς να δουν τη μεγαλύτερη εικόνα. Αυτό που θα ήθελα να τους πω εγώ είναι ένα πράγμα:
“Παιδιά, να ξέρετε ότι είμαι και θα είμαι ευγνώμων στην ΑΕΚ. Δεν με άφησε να φύγω. Η ΑΕΚ δεν προσπάθησε να μου κόψει το δρόμο προς το όνειρό μου. Και ξέρετε πόσο σημαντικό είναι αυτό; Να νιώθεις ότι μία ομάδα, όσο κι αν σε αγαπάει, όσο κι αν σε χρειάζεται, όσο κι αν πονάει, έχει την συναισθηματική ευφυΐα να καταλάβει ότι δεν πρέπει να σου κόψει τα φτερά, ούτε να σε κρατήσει όμηρο. Η ΑΕΚ δεν μου έκοψε το δρόμο. Και για αυτό πάντα θα την αγαπώ. Κάποιες φορές οι άνθρωποι βλέπουν τις νίκες, τα αποτελέσματα, τις ήττες. Κι έχουν δίκιο. Ποιος μπορεί να κατηγορήσει έναν φίλαθλο, αν είναι απογοητευμένος με εμένα; Κανείς; Αλλά είναι από τις περιπτώσεις που όλοι έχουν δίκιο. Το δικό τους δίκιο, που πολλές φορές έρχεται σε σύγκρουση με ένα άλλο δίκιο¨.
Και κάτι άλλο… Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι ακούστηκε πως μία ομάδα του BCL, παραχώρησε, χωρίς εμπόδια, έναν παίκτη στην Ευρωλίγκα, και μάλιστα στην πρωταθλήτρια Ευρώπης. Είναι σπουδαίο για τη διοργάνωση, αλλά κυρίως για την ΑΕΚ, την οποία οι παίκτες θα εμπιστευτούν σαφώς ευκολότερα στην επιλογή τους. Φαντάζομαι ότι γνωρίζεις, πως ο επαγγελματικός κόσμος, δεν είναι φτιαγμένος από ζάχαρη και φιλιά. Η ΑΕΚ (πιστεύω κι ελπίζω) θα κερδίσει πολλά στην εκτίμηση των μελλοντικών παικτών της.
Επίσης, θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον προπονητή μου, τον Ηλία. Τον ευχαριστώ για όλα: Για την καλοκαιρινή συζήτηση που είχαμε, για το γεγονός ότι τήρησε όλα όσα μου είπε, για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε, για την ευκαιρία που μου παρείχε να δείξω ποιος είμαι. Αυτή η εμπιστοσύνη του, ακόμα κι όταν έκανα λάθη, ήταν ό,τι πιο σημαντικό είχα στα χέρια μου, στην προσπάθεια να αποδείξω τον εαυτό μου. Να δείξω στον έξω κόσμο ότι μπορούσα να παίξω ως πόιντ γκαρντ. Ο κόουτς το ήξερε, το είχε καταλάβει, όπως είχε γίνει και με τον κόουτς που είχα στη Νίμπουρκ, όπου κι εκεί έπαιζα με τα μπάλα στα χέρια. Ο Ηλίας δούλεψε πάρα πολύ μαζί μου για να με κάνει καλύτερο παίκτη. Τον ευχαριστώ.
Σας έχω πει ότι δε μου αρέσει καθόλου το χιόνι αλήθεια; Μάλλον όχι! Ναι το σιχαίνομαι! Αλλά αυτό δεν θα ήταν και πολύ δύσκολο να το προβλέψετε. Εξάλλου, όταν έχει γεννηθεί στη θάλασσα, δίπλα στην παραλία, πως να αγαπήσεις το χιόνι. Αλλά, στη Μόσχα, θα προσαρμοστώ. Εξάλλου, δεν είναι πολλές οι φορές που θα χρειαστεί να βγω από το σπίτι. Μου αρέσει να κάθομαι σπίτι. Πολύ. Βέβαια, αν κατάφερνα να είχα και λίγο φέτα, ή τζατζίκι από την Αθήνα για να μου κάνουν παρέα, θα ήταν καλύτερα. Και μη μου πεις ότι και στη Μόσχα μπορώ να βρω φέτα, ή τζατζίκι. Κανένα υποκατάστατο δεν μπορεί να είναι τόσο νόστιμο, όσο αυτό που φτιάχνεται στην πόλη από την οποία προέρχεται. Ας είμαστε σοβαροί.
Θα μου λείψει η Αθήνα. Η φέτα. Το τζατζίκι. Μα θα μου λείψουν και οι αντιδράσεις του κόσμου. Ξέρεις, ήταν πολλές οι φορές που περπατούσα στο δρόμο και έρχονταν φίλαθλοι ανεξαρτήτως συναισθημάτων να μου πουν:
“Hey Ross… Είμαι Παναθηναϊκός, ή Ολυμπιακός(δεν έχει σημασία, εξάλλου η ΑΕΚ έχει μεγάλη αντιπαλότητα και με τους δύο) αλλά πραγματικά εκτιμώ τον τρόπο που παίζεις”. Ανεκτίμητο. Θα μου λείψει. Πολύ περισσότερο, γνωρίζοντας πόσο ιερό είναι το χρώμα μίας ομάδας για τον κόσμο, που το καθιστά σε θρησκεία, και πόσο δύσκολο είναι να αναγνωρίσει κανείς τον αντίπαλο. Σας ευχαριστώ όλους για αυτό guys.
Tις τελευταίες ώρες, όταν τα προσωπικά προφίλ μου στα social, πήραν φωτιά.
“Αλήθεια. Πες την αλήθεια: Ήθελες να φύγεις; Θα μπορούσαν να σε κρατήσουν;”.
Τι να πω για αυτό; Δεν είναι εύκολη η απάντηση. Σέβομαι όσο τίποτα την ομάδα μου, την ΑΕΚ, τους συμπαίκτες, τον προπονητή μου. Σέβομαι τον κόσμο και τις απαιτήσεις που είχε από εμένα και τους συμπαίκτες μου. Αλλά, με το χέρι στην καρδιά… Από την πρώτη μέρα που παίζω μπάσκετ, ονειρεύτηκα αυτή τη στιγμή. Πάλεψα σκληρά για αυτή τη στιγμή. Να παίξω στην πρωταθλήτρια Ευρώπης, στην Ευρωλίγκα. Αυτός ήταν ο στόχος μου όλα τα προηγούμενα χρόνια. Δε θα ήμουν χαζός αν δεν αποδεχόμουν αυτή την πρόταση; Απάντησε κι εσείς ειλικρινά! Και όχι από οποιαδήποτε ομάδα, αλλά από την πρωταθλήτρια Ευρώπης. Θέλω να το πω ξανά και ξανά και ξανά: Είμαι ευγνώμων στην ΑΕΚ. Με όλη μου την ψυχή. Με οδήγησε εκεί και όταν ήρθε η στιγμή, όσο επίπονο κι αν ήταν, δεν με εμπόδισε.
Το παραδέχομαι. Είμαι νευρικός ακόμα. Και υπάρχουν και σήμερα στιγμές, που νιώθω την ίδια ανατριχίλα, όπως κι αυτή που ένιωσα όταν οριστικοποιήθηκε ότι θα είμαι παίκτης της ΤΣΣΚΑ. Ανατριχίλα man. Ανατριχίλα. Μιλούσα το τηλέφωνο και με έπιαναν ρίγη ευτυχίας. Με διαπερνούσαν. Ευτυχία ήταν. Και νευρικότητα. Στη Μόσχα θα συναντήσω έναν άλλον κόσμο. Είναι η μεγάλη ευκαιρία μου, αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως εγώ δεν πρόκειται να αλλάξω. Η ταπεινότητα, που προέρχεται από τον τρόπο που μεγάλωσα και από την ανατροφή που μου έδωσε η μητέρα μου και η γιαγιά μου, δεν είναι στοιχείο του χαρακτήρα μου, είναι τρόπος ζωής. Πρέπει πάντα να παραμένεις ταπεινός και συγκεντρωμένος στο στόχο σου, διότι είναι πολύ εύκολο να παρασυρθείς από οτιδήποτε.
Σας το είπα ότι, ναι, τελικά είμαι συναισθηματικός.
Δε φοβάμαι τη Μόσχα όμως. Δε σου κρύβω όμως, ότι είμαι λίγο νευρικός. Δεν ανησυχώ αν τα καταφέρω. Είμαι νευρικός γιατί θέλω να τους δείξω ότι εγώ δεν πρόκειται να αλλάξω. Θέλω να είμαι αυτός που ήμουν όλα τα προηγούμενα χρόνια και με κάνει χαρούμενο το γεγονός ότι ξέρουν πολύ καλά ποιον παίκτη απέκτησαν, δαπανώντας τόσα χρήματα. Αλήθεια, πόσο μεγάλη τιμή που δίνει αυτό; Τέλος πάντων. Πάω στη Μόσχα, να κάνω αυτά που έκανα σε όλη την καριέρα μου. Να παίξω άμυνα, να δώσω τα πάντα για την ομάδα μου, να βοηθήσω όποτε χρειαστεί στην επίθεση. Δε θέλω και δεν πρόκειται να τρελαθώ, πιστεύοντας ότι τώρα, που πάω στην πρωταθλήτρια Ευρώπης, έγινα κάποιος άλλος. Οχι! Δεν έγινα άλλο. Είμαι και θα παραμείνω ο ίδιος. Και…
“Ευχαριστώ μαμά και γιαγιά που με μεγαλώσατε έτσι. Τώρα ναι, είναι η κατάλληλη στιγμή να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ”
Και ξαφνικά, μέσα από την όψη της μητέρας μου, της γιαγιάς μου, των φίλων μου, με τους οποίους μεγαλώσαμε μαζί, ταξιδεύω… Λένε ότι στις όμορφες στιγμές, ο νους κάνει αβίαστα flash back και σε δευτερόλεπτα μεταφέρεται εκεί που ήσουν όταν άρχισες, στις δυσκολίες που συνάντησες, στις στιγμές που έζησες… Ηey. Αλήθεια είναι. Κι εγώ κάνω αυτό το ταξίδι τώρα. Ακόμα το κάνω. Στη μητέρα μου και τη γιαγιά μου, και τις θυσίες που έκαναν. Στην Ιταλία, όπου ξεκίνησα να παίζω από μία ομάδα στη C2 κατηγορία, στη Γερμανία. Μα πάνω απ’όλα. Σε εκείνο το γηπεδάκι, στη γωνιά του σπιτιού μου. Στο Σαν Κάρλος. Εκεί που έπαιξα για πρώτη φορά. Εκεί που είδα τον θείο μου να παίζει μπάσκετ και το αγάπησα. Εκεί που πηγαίναμε κάθε σαββατοκύριακο με τους φίλους μου και στήναμε αυτοσχέδιες διοργανώσεις μπάσκετ, ακούγοντας μουσική και παίζοντας μπάσκετ. Αλήθεια είναι. Κάνεις το ταξίδι σε κάποιες στιγμές. Στις στιγμές που αισθάνεσαι, ότι όσο και να πόνεσες, είσαι χαρούμενος γιατί τελικά …τα κατάφερες.
Δε σου λέω αντίο Αθήνα… Απλά λέω: “Εις το επανειδείν”
Σαντ-Ρος: Δεν παίζει με Κολοσσό και αποχωρεί άμεσα από την ΑΕΚ
Ο Κουβανός παίκτης πουλήθηκε στην πρωταθλήτρια Ευρώπης ΤΣΣΚΑ Μόσχας και αποχωρεί άμεσα από τη Βασίλισσα με προορισμό τη Ρωσία!
Ο Χάουαρντ Σαντ-Ρος αποτελεί παρελθόν από την ΑΕΚ. Ένας εκ των καλύτερων και πιο φορμαρισμένων παικτών της ομάδας του Ηλία Παπαθεοδώρου πήρε μια σπουδαία μεταγραφή στην ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη. Ο πολυαγαπημένος παίκτης της Βασίλισσας λοιπόν αναμένεται να φύγει από τη χώρα μας άμεσα. Ενδεικτικό αυτού είναι πως δεν θα αγωνισθεί στον επόμενο αγώνα του Δικεφάλου απέναντι στον Κολοσσό Ρόδου.
Το…«μπαλάκι» πλέον περνάει στη μεριά της διοίκησης της ΑΕΚ καθώς πρέπει με το ευκαταφρόνητο ποσό του μισού εκατομμυρίου ευρώ να καλύψει το τεράστιο κενό στη θέση που αγωνιζόταν ο Κουβανός. Σίγουρα ο Μάκης Αγγελόπουλος και οι υπεύθυνοι των μεταγραφών θα κάνουν το καλύτερο δυνατό ώστε να καλυφθεί η θέση.
Σαντ Ρος: «Σαν ομάδα χτιζόμαστε όλο και περισσότερο σταδιακά»
Ο παίκτης της Βασίλισσας μίλησε στο SDNA και αναφέρθηκε σε όλα τα ζητήματα που αφορούν τη φετινή πορεία της ΑΕΚ!
Ο Χάουαρντ Σαντ Ρος είπε αναλυτικά:
«Ξέραμε ότι ήταν σημαντικό το παιχνίδι, ειδικά από τη στιγμή που ξέραμε πως η Χάποελ Ιερουσαλήμ είχε ηττηθεί την προηγούμενη μέρα. Θέλαμε να φτάσουμε στην πρώτη θέση και να πάρουμε αβαντάζ για τη συνέχεια. Έχουμε πέντε συνεχόμενες νίκες και δείχνουμε ανεβασμένοι. Ήταν σημαντικό να δείξουμε χαρακτήρα στο τέλος του αγώνα».
Το αποτέλεσμα του ΟΑΚΑ είχε ξεχωριστή σημασία για την ΑΕΚ, καθώς «είναι σπουδαίο αποτέλεσμα για εμάς, οπότε θα έλεγα πως είναι η σημαντικότερη ως τώρα», όπως επεσήμανε χαρακτηριστικά.
Σε ένα ακόμα παιχνίδι η ΑΕΚ έδειξε πως ήταν έτοιμη πνευματικά για να πάρει αυτό που θέλει. «Από την αρχή της σεζόν λέγαμε πως πρέπει όλοι να έχουν υπομονή με την ομάδα τώρα αρχίζει να φαίνεται. Σαν ομάδα χτιζόμαστε όλο και περισσότερο σταδιακά και παίζουμε καλύτερα. Τώρα είμαστε πιο ομάδα σε σχέση με τις προηγούμενες εβδομάδες που είχαμε και κάποια ανεπιτυχή αποτελέσματα».
Πλέον, με το αποτέλεσμα αυτό η Ένωση έφτασε τις 5 διαδοχικές νίκες μέσα στη σεζόν, επεκτείνοντας το νικηφόρο σερί της ενόψει της -δύσκολης- συνέχειας. Πλέον η ΑΕΚ παρουσιάζει καλύτερο πρόσωπο, καθώς «έχουμε βελτιωθεί πλέον», όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά, για να προσθέσει «Είμαστε μια νέα ομάδα και έπρεπε να υπάρξει υπομονή. Από την πρώτη στιγμή προσπαθούσαμε να φτιάξουμε τη χημεία μας για να παρουσιαστούμε καλύτεροι. Έχουμε συνεχόμενα παιχνίδια και πρέπει να βρούμε ρυθμό μέσα από αυτά. Είναι δύσκολο, αλλά έχουμε κίνητρο όλοι και είμαστε ενωμένοι στα αποδυτήρια».
Για ακόμα ένα παιχνίδι ήταν ένα από τα πιο σημαντικά «όπλα» της ΑΕΚ, παίζοντας σε πάνω από μία θέσεις. Κάτι που δεν τον πείραξε καθόλου. Αντιθέτως. «Εγώ θέλω να βοηθάω την ομάδα μου με κάθε τρόπο. Είτε παίζω στο 1, είτε στο 2, είτε στο 3, είτε κάνοντας ό,τι δουλειά θέλει ο κόουτς από μένα. Θέλω να κάνω ό,τι μπορώ σε άμυνα και επίθεση και παλεύω για το καλύτερο».
Στο φετινό ρόστερ της ΑΕΚ η εμπειρία ξεχειλίζει με παίκτες που έχουν γράψει πολλά χιλιόμετρα στα παρκέ. Μια συνθήκη η οποία βοηθάει πολύ και τον ίδιο, ώστε να βελτιωθεί αγωνιστικά. «Με κάθε παίκτη που είμαστε στα ίδια αποδυτήρια παίρνουμε εμπειρίες που μας βοηθάνε. Ο Τσάλμερς, ο Λάνγκφορντ, ο Σλότερ είναι παίκτες που προσφέρουν πολλά με την παρουσία τους. Έχουμε ένα σπουδαίο background και μαθαίνω και εγώ πολλά από αυτούς».
Κλείνοντας την συζήτηση με τον εκρηκτικό άσο, στάθηκε στο παιχνίδι με τον Ηρακλή (16/11, 17:45) και τις δυσκολίες που κρύβει το ταξίδι στη Θεσσαλονίκη. «Κάθε παιχνίδι είναι σημαντικό στη σεζόν. Θα αφήσουμε πίσω το αποτέλεσμα με την Μπούργκος και θα προετοιμαστούμε για το παιχνίδι του Σαββάτου. Θα προσπαθήσουμε να ξεκουραστούμε για να παρουσιαστούμε όπως πρέπει στο παιχνίδι πρωταθλήματος».
πηγή συνέντευξης: SDNA.gr