Ο Βαγγέλης Χατζής, ο μοναδικός μονόχειρας πυγμάχος στον κόσμο και αθλητής της ΑΕΚ μιλάει στον Αποστόλη Ζορμπά σε μια αποκλειστική συνέντευξη εφ όλης της ύλης για το kitenimerosi.gr.
Πότε ξεκίνησες την πυγμαχία ;
Την πυγμαχία την ξεκίνησα σε ηλικία 21 στα 22 χρονών στην Αγγλία και πιο συγκεκριμένα στο Νότιγχαμ.
Πώς βγήκε το ψευδώνυμο “cobra” ;
Το ψευδώνυμο “cobra” βγήκε από το αριστερό direct στριφτό, το οποίο ήταν ένα από τα καλύτερά μου χτυπήματα και το χρησιμοποιούσαμε όλοι στο γυμναστήριο για αυτό και το γυμναστήριο λέγονταν “cobra gym”.
Πώς σε αποδέχτηκε ο κόσμος όταν γύρισες από την Αγγλία και γενικότερα όταν σε συναντάνε στο δρόμο ;
Ο κόσμος όταν γύρισα από την Αγγλία στην αρχή ήταν επιφυλακτικός απέναντί μου. Μετέπειτα στην πορεία λόγω των αγώνων και τις νίκες, τις οποιές κατάφερα να κατακτήσω, ο κόσμος με αποδέχθηκε με πολύ αγάπη και θερμό τρόπο, με υποστήριξη και με συγχαίρανε για αυτά που έχω καταφέρει μέχρι τώρα.
Το χέρι σου πως το έχασες ;
Το χέρι μου το έχασα από ένα κακοηθές καρκίνωμα σε ηλικία τριών μηνών. Χειρουργήθηκα στο ” Metropolitan” στη Βοστόνη και εικαζόνταν ότι είμαι ένα από τα θύματα του Τσερνομπίλ.
Δεχόσουν γενικότερα μπούλινγκ στην καθημερινότητα ; Αν ναι πως το ξεπέρασες γιατί φαίνεσαι ένας πολύ δυνατός άνθρωπος ;
Μπούλινγκ δεχόμουν από μικρή ηλικία στο σχολείο αλλά και στην καθημερινότητά μου. Μπούλινγκ δεχόμαστε καθημερινά σαν ΑΜΕΑ στις δουλειές μας, όπου δεν υπάρχει κάποιος νόμος να μας προστατεύει για αυτό και οι εργοδότες παίρνουν άτομα αρτιμελή για εργασία ακόμα και αν δεν έχουν τα ίδια προσόντα με εσένα στις περισσότερες των περιπτώσεων, τουλάχιστον για την Ελλάδα. Η αποστασιοποιημένη συμπεριφορά σχετικά με τα άτομα που έχουν κάποιες ιδιαιτερότητες και όχι τόσο στο θέμα της αποδοχής και της ενσωμάτωσης αυτών των ανθρώπων στην κοινωνία.
Ποια συμβουλή θα έδινες στους νέους και γενικότερα σε άτομα με παρόμοια προβλήματα ;
Στους νέους θα έδινα την εξής συμβουλή: να αποδέχονται τον εαυτό τους για αυτό που είναι, να προσπαθούν να μην αλλάζουν τον χαρακτήρα τους για κανέναν, να μην ακολουθούν δηλαδή της τάσεις και τις… μόδες. Να προσπαθήσουν να είναι ο εαυτός τους και να πολεμάνε για το δίκαιο, να πολεμάνε την αδικία, την ισότητα και να μην τα παρατάνε ποτέ.
Πήγες σχολείο ; Σπούδασες κάτι ;
Έχω πάει σχολείο, τελείωσα το νυχτερινό Λυκείο Αγίων Αναργύρων και εχω παρακολουθήσει στην Αγγλία κάποια σεμινάρια μαγειρικής.
Πώς κόλλησες το μικρόβιο της ΑΕΚ μέσα σου;
Το μικρόβιο της ΑΕΚ μέσα μου κόλλησε πολύ περίεργα. Σίγουρα με το γήπεδο και με το πάθος που βγάζει αυτή η ομάδα, με την ιδεολογία και με την διαφορετικότητα όπου η ΑΕΚ πρεσβεύει. Γιατί η ΑΕΚ δεν είναι ένα σωματείο των πολλών αλλά ένα σωματείο των ξεχωριστών, των διαφορετικών, των κατατρεγμένων, των αδικημένων, των ανθρώπων που πολεμάνε καθημερινά για ένα καλύτερο μέλλον, για την επιβίωσή τους και για την ελπίδα. Όλα αυτά τα πράγματα με μάγεψανε στην ΑΕΚ και είναι τιμή μου που είμαι και εγώ κομμάτι αυτής της ομάδας!
Πώς πήρες την απόφαση να γίνεις προπονητής και να προπονείς μικρότερα παιδιά και γενικότερα αθλητές ;
Μου ήρθε η πρόταση πριν πάω διακοπές πριν πέντε χρόνια να αναλάβω το κομμάτι της πυγμαχίας στην ΑΕΚ. Τότε ήμουν προπονητής στο Βυζαντινό “target sports” και χωρίς δεύτερη σκέψη, δέχθηκα κατευθείαν την πρόταση αυτή γιατί το θεωρούσα πολύ ξεχωριστό πράγμα το να διδάσκεις τις γνώσεις σου και όλα αυτά που έχεις μέσα σου. Το θεωρώ ευλογία και λειτούργημα να μπορείς να το κάνεις αυτό, είναι κάτι πολύ ξεχωριστό.
Πώς είναι η καθημερινότητά σου ;
Η καθημερινότητα μου θα έλεγα είναι μονότονη. Προπονούμαι το πρωί για τον εαυτό μου μιας και είμαι ακόμα ενεργός πυγμάχος με τον Νίκο Γιδάκο στο γυμναστήριο “golden corner” στην Καλλιθέα. Γυρνάω σπίτι μου, ξεκουραζόμαι, τρώω, κάνω τις δουλειές μου και μετά τα απόγευμα έως το βραδυ είμαι στην ΑΕΚ, όπου προπονώ παιδιά. Τα σαββατοκύριακα φροντίζω να γεμίζω τον ελεύθερο μου χρόνο με πράγματα που μου αρέσουν να κάνω είτε είναι το καλό φαγητό είτε μια βόλτα και σινεμά.
Στο σώμα σου έχεις αρκετά τατουάζ. Υπάρχει κάποιο που το έκανες για να θυμάσαι την παιδική σου ηλικία;
Τα τατουάζ στο σώμα μου τα έχω από 16 χρόνων. Όλα συμβολιζουν κάποια πράγματα, τα οποία είναι προσωπικά ζητούμενα και δεν θα ήθελα να τα μοιραστώ, αφορούν εμένα και τα βιώματά μου.
Κάποιος που ενδιαφέρεται να ασχοληθεί με την πυγμαχία τι θα τον συμβούλευες και που μπορεί να σας βρει ;
Θα τον συμβούλευα πρώτα απ’ όλα να κάτσει να σκεφτεί γιατί θέλει να μάθει πυγμαχία. Θέλει να μάθει πυγμαχία για να γίνει καλύτερος άνθρωπος; Τον λόγο. Αυτό είναι που πάντα ρωτάω στα παιδιά όταν έρχονται, ποιος είναι ο λόγος που θέλεις να μάθεις πυγμαχία, έτσι ώστε να ξέρει για τον εαυτό του συνειδητά τι κάνει και γιατί το κάνει. Αυτό είναι που ενδιαφέρει παρά πολύ εμένα. Από εκεί και πέρα θέλω να είναι καλοί άνθρωποι όλα τα παιδιά που έρχονται και εκτός από την πυγμαχία θέλωνα μπορέσουν να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι στη ζωή. Ο χώρος που μπορούν να με βρούνε είναι το γυμναστήριο της ΑΕΚ στην Νέα Φιλαδέλφεια κάθε απόγευμα.
