Ο Θάνος Τζάνης γράφει στο kitenimerosi.gr, για την (ίσως) πιο συγκλονιστική στιγμή του 2021 της Super League.
Την επόμενη φορά που θα ξανά πας γήπεδο μην ξεχάσεις να βωμολοχήσεις προς έναν αντίπαλο, τον αθλητή της ομάδας σου ή στον οποιοδήποτε θέλεις να ξεσπάσεις, επειδή θεωρείς ότι θα αδικηθεί η αγαπημένη σου ομάδα, απλώς σκέψου…
Στην Ελλάδα είναι συνήθη τα φαινόμενα της βωμολοχίας, των συνθημάτων, οι βρισιές κατά των μανάδων, οικογενειών των ποδοσφαιριστών, των διαιτητών και γενικότερα σε κάθε πρόσωπο που θεωρείται αντίπαλο εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου.
Την Κυριακή γίναμε μάρτυρες, ίσως, κατά την δική μου άποψη, της πιο συγκλονιστικής στιγμής του 2021. Ο Δημήτρης Εμμανουηλίδης δεν άντεξε, ξέσπασε σε κλάματα όταν ρωτήθηκε για τον πανηγυρισμό του δεύτερου γκολ απέναντι στη Λάρισα. Για την μητέρα του, η οποία πλέον δεν βρίσκεται εν ζωή καθώς «έφυγε» από κοντά μας λίγες μέρες πριν.
Υπάρχει άραγε πιο δυνατή εικόνα από το σπαρακτικό κλάμα ενός εικοσάχρονου παιδιού που πενθεί για το χαμό της μητέρας του; Όπως έλεγαν και οι παλιοί: «Μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις». Στη προκειμένη περίπτωση ίσως είναι και περισσότερες.
Τι σημασία έχει το ποδόσφαιρο μπροστά σε τέτοιες στιγμές; Καμία, εκμηδενίζεται στο απόλυτο καθώς απαρτίζεται από έμψυχα όντα που διακατέχονται από συναισθήματα. Πριν, λοιπόν, από κάθε βρισιά ή αναθεματισμό που με ελαφρά την καρδιά θεωρείς ότι σε αδικεί ή θίγει τα συμφέροντα της ομάδας σου, φέρε στο μυαλό σου την χθεσινή εικόνα αυτού του 20χρονου παιδιού.
Γι’ αυτό την επόμενη φορά σκέψου..
