Ο Θάνος Κούρος γράφει για την ΑΕΚ που μαθαίνει ξανά τον πρωταθλητισμό μέσα από τις νίκες, για τον κόσμο που ήταν συγκινητικός για άλλη μια φορά φέτος, αλλά για και για την καλύτερη ομάδα που πέρασε μέχρι στιγμής απ’το ΟΑΚΑ έστω και αν με τη συμπεριφορά της υποβαθμίζει την εμφάνιση της.
Αδιαμφισβήτητα το ματς με τον Άρη ήταν το δυσκολότερο εντός έδρας πού έχει δώσει η Ένωση μέχρι στιγμής. Φαινόταν από πριν το παιχνίδι βάσει και των απουσιών αλλά και του ποιοτικού ρόστερ που έχει δημιουργήσει ο Άρης φέτος, φάνηκε και κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης. Οι Θεσσαλονικείς είχαν τα ηνία του αγώνα απ’το 25ο λεπτό και μέχρι το τέλος της αναμέτρησης, άσχετα αν κατάφεραν να δημιουργήσουν κλασικές ευκαιρίες μόνο μετά την αποβολή του Μήτογλου. Παρόλα αυτά η ΑΕΚ νίκησε. Ο Γιαννίκης αναφέρθηκε στις δηλώσεις του στο μέταλλο των παικτών η αλήθεια είναι όμως πως εφόσον στη θέση του Άρη βρισκόταν χθες είτε ο ΠΑΟΚ είτε ο Ολυμπιακός πολύ δύσκολα το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο. Και κακά τα ψέματα οι αντίπαλοι της ΑΕΚ αυτοί είναι όσο και αν η προπαγάνδα του Άρη προσπαθεί να μας πείσει ότι οι δύο ομάδες έχουν τους ίδιους στόχους και το ίδιο μέγεθος.
Ο προπονητής επέλεξε και χτες να δώσει τη μπάλα στον αντίπαλο και να χτυπήσει στο τρανζίσιον. Σε γενικές γραμμές το πλάνο του βγήκε καθώς ο Άρης παρά τα πολλά κόρνερ δε δημιούργησε σπουδαίες φάσεις πέρα από ένα σουτ του Μπερτόγλιο και μια προσπάθεια του Γκάμα στο δεύτερο δοκάρι τον οποίο πρόλαβε ο Μήτρογλου. Η ΑΕΚ ευτύχησε να προηγηθεί νωρίς με μια στημένη φάση, οι οποίες εξελίσσονται σε μεγάλο όπλο της ομάδας φέτος σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια που αποτελούσαν μεγάλη πληγή. Το γρήγορο δεύτερο γκολ θα έπρεπε να λύσει τα πόδια των ποδοσφαιριστών αλλά στην πραγματικότητα φάνηκε μια βιασύνη στο να τελειώσουν το ματς και μια έλλειψη σιγουριάς, κατάλοιπα της περσινής σεζόν η οποία έκανε μεγάλο κακό στον οργανισμό. Χαρακτηριστική η φάση του Ανσαριφάρντ με τον Ιρανό να αποφασίζει να πλασάρει με το δεξί αλλά να αλλάζει απόφαση και εν τέλει να χάνει την ευκαιρία. Η αδυναμία της ΑΕΚ να βγάλει επικίνδυνες κόντρα επιθέσεις όταν ο Άρης ανέβηκε ψηλά οφείλεται σε δύο παράγοντες. Αρχικά το κακό βράδυ του Τσούμπερ και η ανυπαρξία του Τάνκοβιτς, ο οποίος πετάξε ακόμη μια ευκαιρία στα σκουπίδια. Δευτερευόντως, στην απουσία της απαραίτητης ποιότητας απ’τα κεντρικά της χαφ τα οποία δε μπορούσαν να απορροφήσουν την πίεση του Άρη σε μεγάλο κομμάτι του δεύτερου μέρους με αποτέλεσμα να αμύνεται η ΑΕΚ σε χαμηλά μέτρα για μεγάλο διάστημα. Αν σε αυτά προσθέσει κανείς και την αλλαγή του κορυφαίου χτες Μάνταλου θα διαπιστώσει γιατί διαμορφώθηκε αυτή η εικόνα στο φινάλε. Δε στέκομαι στις απουσίες γιατί αυτές ήταν γνωστές πριν το παιχνίδι και το πλάνο σχεδιάστηκε χωρίς αυτούς.
Θέλω να μείνω λίγο παραπάνω στην παρουσία των Μήτογλου και Ρότα. Ο Έλληνας στόπερ ήταν εκ των κορυφαίων της αναμέτρησης μέχρι την άδικη κατ εμέ αποβολή του καθώς ο Βρανιες βρισκόταν στην ίδια ευθεία με τον Καμαρά, άρα ο επιθετικός του Άρη δε βρισκόταν σε προφανή θέση για γκολ. Εξαιρετικές τοποθετήσεις, εμπιστοσύνη στα πόδια του και ένα εξαιρετικό γκολ σε μια κίνηση που θύμισε Ζλάταν. Από την άλλη ο Λάζαρος Ρότα μοιάζει να είναι λίγο πιο πίσω αυτή τη στιγμή. Εξαιρετικά στοιχεία, αστείρευτες δυνάμεις αλλά λίγο άγουρος ακόμη να σταθεί σε αυτό το επίπεδο. Ο ενθουσιασμός του τον οδήγησε σε επιπόλαια μαρκαρίσματα τα οποία παραλίγο να στοιχήσουν στην ομάδα, αν ο προπονητής δεν έδειχνε γρήγορα αντανακλαστικά. Ίσως είναι καλό να μείνει λίγο στον πάγκο ώστε να μάθει να κοντρολάρει τον ενθουσιασμό του. Το μέλλον είναι όλο μπροστά του. Στην περίπτωση του Στάνκοβιτς, ισχύει πολύ απλά το ότι πληρώνεις, παίρνεις. Ο βασικός τερματοφύλακας της μόνιμης πρωταθλήτριας Αυστρίας με συμμετοχές στο Τσάμπιονς Λιγκ δε μπορούσε να είναι τυχαίος σε καμία περίπτωση.
Όσον αφορά τον Άρη, μου έκανε πραγματικά πολύ καλή εντύπωση αγωνιστικά. Ήταν δεδομένο απ’ το καλοκαίρι ότι έχει προσθέσει ποιότητα στο ρόστερ του και αυτό φαίνεται και στο χορτάρι. Ήταν απ’ τις καλύτερες του εμφανίσεις στο ΟΑΚΑ όλα τα χρόνια. Θεωρώ πολύ πιθανό στο τέλος της χρονιάς να καταφέρει να εξασφαλίσει ευρωπαϊκό εισητήριο στο τέλος της χρονιάς, παρά το -6. Βέβαια ο ίδιος προσπαθεί να επισκιάσει την καλή του εμφάνιση, προσπαθώντας να ανακαλύψει φαντάσματα και μιλώντας για σφαγές. Δεν υπάρχει λόγος να σταθώ μια προς μία στις φάσεις, το έχουν κάνει ήδη αρμόδιοι. Το μόνο που εύχομαι είναι οι Θεσσαλονικείς να παρουσιάσουν την ίδια εικόνα σε όλα τα παιχνίδια με τους άμεσους αντιπάλους της ΑΕΚ.
Συνοψίζοντας, το σημαντικότερο είναι ότι η ΑΕΚ νίκησε και μπορεί με ηρεμία να δει τι μπορεί να διορθώσει. Οι αντίπαλοι της έχουν πάρει το ίδιο δύσκολες νίκες με ομάδες σαφώς υποδεέστερες του Άρη. Αν μπορεί το πρωτάθλημα; Θα φανεί. Αν καταφέρει μέχρι το Γενάρη να μείνει κοντά και να ενισχυθεί απαραίτητα με έναν χαφ με μεγαλύτερη ικανότητα στη μεταφορά μπάλας και ένταση στο παιχνίδι και ίσως έναν ακραίο στη δεξιά πλευρά θα έχει καλές πιθανότητες να μείνει στο παιχνίδι μέχρι το τέλος. Όμως το βασικότερο είναι ότι η ομάδα έχει επανέλθει στον ίσιο δρόμο, η θετική αύρα έχει επανέλθει στον κόσμο και υπάρχει προσμονή για το επόμενο παιχνίδι. Είναι ωραία αυτή η διαδικασία εξέλιξης. Αρκεί η ομάδα να μην διαλυθεί στην πρώτη στραβή. Αν αυτό γίνει, η ΑΕΚ θα βαδίζει στο σωστό δρόμο.