ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΘΑΝΑΣΗΣ ΖΗΣΗΣ

Μια στιγμή, μια κραυγή, ανεκτίμητα συναισθήματα!

17 χρόνια ακούγονται πολλά, αλλά όλοι μπορούν να πούνε πως θυμούνται τη στιγμή σαν να συνέβη εχθές. Ήταν 1η Ιουλίου του 2004 όταν η Εθνική Ελλάδος είχε στείλει τους πάντες στον…έβδομο ουρανό και η αλήθεια είναι πως οι συγκινήσεις δεν είχαν τελειώσει ακόμη.

17 χρόνια από σήμερα λοιπόν η Εθνική ομάδα αντιμετώπιζε την πανίσχυρη Τσεχία στη Πορτογαλία και όπως και στα προηγούμενα, έτσι και σε αυτό η Εθνική μας ήταν το αουτσάιντερ. Η κανονική διάρκεια του αγώνα δεν έβγαλε νικητή και ο αγώνας οδηγήθηκε στη παράταση, όταν και μια στιγμή στο γήπεδο και μια κραυγή που ακούστηκε σε κάθε άκρη της χώρας, έφερε συναισθήματα που αρκετοί δεν θα είχαν νιώσει ποτέ, τα οποία φέρνουν ανατριχίλα στη σκέψη και μόνο.

Ήταν ο Τραϊανός Δέλλας όταν μετά από εκτέλεση κόρνερ του Βασίλη Τσιάρτα σκόραρε και έστειλε την Ελλάδα στον τελικό του Ντραγκάο με το αποτέλεσμα να είναι γνωστό, με το γκολ του «Κολοσσού» να είναι ίσως αυτό που πανηγυρίστηκε πιο έξαλλα στην ιστορία της χώρας.

Μια στιγμή που έφερε κοντά ακόμα και τους πιο μισητούς οπαδούς και άλλαξε την εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου στην Ευρώπη. Η συνέχεια στα εγχώρια βέβαια κατέστρεψε την οποία προσπάθεια είχε γίνει φτάνοντας στο σήμερα βιώνοντας αγωνιστικές και οικονομικές συνέπειες.

Το μέλλον είναι αποκλειστικά στα χέρια των παραγόντων και των οπαδών, με ελπίδα των πραγματικών φιλάθλων η αλλαγή που θα φέρει ξανά επιτυχίες.