Ο Πορτογάλος, «θρύλος» πλέον, της ΑΕΚ μίλησε για όλους και για όλα σε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις ποδοσφαιριστών!
Είναι δύσκολο να προβλέψει κάποιος τους πρωταγωνιστές των πιο όμορφων ποδοσφαιρικών ιστοριών. Ξέρετε γιατί; Γιατί πολλές φορές όταν γράφεται ο πρόλογος, αυτοί είναι άγνωστοι στο ευρύ κοινό. Ίσως αυτό να προσδίδει στις ιστορίες μεγαλύτερη αξία, να τις κάνει ακόμα πιο ξεχωριστές.
Η ποδοσφαιρική ιστορία του Αντρέ Σιμόες στην ΑΕΚ ήταν κάτι παραπάνω από ωραία. Είναι από αυτές που στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, διεκδικούν την πιο περίοπτη θέση. Ο Πορτογάλος έγινε σήμα κατατεθέν της πορείας των κιτρινόμαυρων από το ναδίρ στο ζενίθ. Περπάτησε ένα προς ένα τα σκαλοπάτια του ανηφορικού δρόμου που ακολούθησε το κλαμπ για να φτάσει στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου μετά από 24 χρόνια και να πάρει μέρος στην γιορτή των ομίλων του Champions League.
Ήταν εκεί και στα δύσκολα, όταν το «ράβε-ξήλωνε» έγινε συνήθεια. Και τότε ήταν που βγήκε μπροστά, γιατί πολύ απλά έτσι έχει μάθει να κάνει.
Μέσα στα επτά χρόνια που φόρεσε τη φανέλα με τον Δικέφαλο στη στήθος, κατέγραψε συνολικά 227 συμμετοχές που τον καθιστούν τον δεύτερο ξένο στη σχετική λίστα του συλλόγου, πίσω μονάχα από τον σπουδαίο Τόνι Σαβέφσκι.
Το Gazzetta συνάντησε τον Αντρέ Σιμόες στο Πόρτο. Εκεί, σε ένα café δίπλα στην γέφυρα – σύμβολο της πόλης, την «Ponte D. Luis I». Μεσημεράκι με τον ήλιο να καίει, και τη θέα να μας αναγκάζει αραιά και που να ξεφεύγουμε από τη συζήτηση και να ρίχνουμε κλεφτές ματιές σε αυτό το υπέροχο μέρος που απλωνόταν μπροστά μας.
Ο Πορτογάλος άνοιξε την καρδιά του. Ίσως όχι κυριολεκτικά, αλλά όχι και τόσο μεταφορικά όσο επιτάσσει το δημοσιογραφικό κλισέ. Ο πρώην αρχηγός της Ένωσης ξεδίπλωσε το κουβάρι των αναμνήσεων και άνοιξε το άλμπουμ με τα πορτρέτα των ανθρώπων που γνώρισε, από την ημέρα που στα αυτιά του έφτασε το όνομα «ΑΕΚ» μέχρι και τις τελευταίες του στιγμές στα Σπάτα.
Η ειλικρίνεια του, αφοπλιστική. Δεν επιδιώκει να κάνει πολιτική, δεν προσπαθεί να γίνει αρεστός. Αγαπάει την ΑΕΚ και τον κόσμο της, σέβεται και αναγνωρίζει τα όσα χρωστάει στον Δημήτρη Μελισσανίδη. Όλα αυτά δεν τον κάνουν, όμως, να κρύψει και την πικρία του για κάποιες συμπεριφορές προς το πρόσωπό του.
Μιλάει ανοιχτά για το διάστημα που έμεινε εκτός ομάδας το 2019 με απόφαση του ισχυρού άνδρα της Ένωσης, αλλά και για τις τελευταίες του ημέρες στα Σπάτα, όταν και η άφιξη του Κριχόβιακ αποτέλεσε για εκείνον ένα μήνυμα από την πλευρά του συλλόγου.
Κάθε του πρόταση, μία επιπλέον απόδειξη γιατί εκτός από σπουδαίος παίκτης ήταν και σπουδαίος αρχηγός. Άλλωστε, όπως ξεκαθαρίζει στόχος του είναι πάντα να κοιτά το πρόβλημα στα μάτια, ακόμα και αν αυτό έχει αρνητικές συνέπειες για τον ίδιο.
Στάζει μέλι για τον Πέτρο Μάνταλο υποστηρίζοντας πως ο κόσμος ήταν πάρα πολύ άδικος με τον Έλληνα χαφ αφού σε κάθε δύσκολη για την Ένωση συγκυρία, αυτός ήταν ο πρώτος που δεχόταν τα βέλη.
Όταν στο τραπέζι της συζήτησης πέφτουν τα ονόματα των προπονητών με τους οποίους συνεργάστηκε, ασφαλώς και ξεχωρίζει τον «πατέρα» του Μανόλο Χιμένεθ, δίνει ελαφρυντικά στον Μαρίνο Ουζουνίδη, θυμάται το «τίκι-τάκα» του Μιγκέλ Καρντόσο αλλά και τις αποστάσεις που κρατούσε από τους ποδοσφαιριστές ο Μάσιμο Καρέρα.
Και αν αναρωτιέστε πως μπορεί μία τόσο σπουδαία πορεία, όπως αυτή του Αντρέ Σιμόες στην ΑΕΚ, να χωρέσει σε μία συνέντευξη, όπως θα διαπιστώσετε, χρειάστηκαν κάτι περισσότερο από 5000 λέξεις!
«Θα γύριζα πίσω στην Ελλάδα μόνο για την ΑΕΚ»
-Ξεκινώντας, πώς ήταν το φετινό καλοκαίρι για σένα;
Την περσινή σεζόν δεν αγωνίστηκα όσο θα ήθελα και έτσι παρά το γεγονός ότι έχω δύο ακόμα χρόνια συμβόλαιο με τη Φαμαλικάο, αποφάσισα ότι θα ήταν καλύτερο για μένα να μετακομίσω σε άλλη ομάδα. Συζήτησα με κάποιες ελληνικές ομάδες, αλλά τελικά δεν καταφέραμε να φτάσουμε σε συμφωνία. Κατάλαβα ότι πρέπει να αλλάξω πολλά στη ζωή μου, και δεν ήμουν σίγουρος αν αυτή ήταν η κατάλληλη στιγμή για να γίνει αυτό. Η γυναίκα μου, άλλωστε, εργάζεται και τα παιδιά μου πηγαίνουν σχολείο στην Πορτογαλία.
-Ποιοι ήταν οι λόγοι που δεν συμφώνησες με τις ελληνικές ομάδες με τις οποίες μίλησες;
Δεν βρήκα αυτό που έψαχνα. Ο λόγος δεν ήταν οικονομικός. Ήμουν πολλά χρόνια στην ΑΕΚ και η αλήθεια είναι ότι έβγαλα πολλά χρήματα. Ήταν δύσκολο για μένα μετά από μόλις έναν χρόνο αφότου επέστρεψα στην Πορτογαλία, να αλλάξω και πάλι τα πάντα στη ζωή μου. Κατάλαβα ότι τελικώς θα γύριζα πίσω στην Ελλάδα μόνο για την ΑΕΚ. Μου λείπει η ζωή μου στην Αθήνα, αλλά δεν θα επέστρεφα για κάποια μικρότερη ομάδα.
-Άρα οι ομάδες με τις οποίες μιλούσες ήταν εκτός του Τop-5 του ελληνικού ποδοσφαίρου;
Ναι.
-Ήταν ομάδες που έχουν την έδρα τους στην Αθήνα;
Ήταν μία ομάδα με έδρα στην Αθήνα και κάποιες άλλες εκτός Αθήνας. Μου λείπει η ζωή μου εκεί αλλά αυτό συμβαίνει επειδή άνηκα σε έναν κορυφαίο σύλλογο. Φέτος το καλοκαίρι είχα συμβόλαιο με τη Φαμαλικάο οπότε δεν ήμουν «στον αέρα». Αν η κατάσταση ήταν διαφορετική και δεν είχα ομάδα, ίσως να σκεφτόμουν και διαφορετικά. Αυτό το καλοκαίρι, χρειαζόμουν μία καλή εναλλακτική για να φύγω από την Πορτογαλία.
«Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα έμενα τόσα χρόνια στον σύλλογο»
-Ας πάμε πίσω στον χρόνο. Όταν πριν οκτώ χρόνια άκουγες για πρώτη φορά το όνομα «ΑΕΚ», μπορούσες να φανταστείς ότι θα πετύχαινες όλα όσα πέτυχες με αυτή τη φανέλα;
Όχι. Σίγουρα, όταν υπέγραψα στην ΑΕΚ, ήξερα ότι πρόκειται για μία ομάδα με τεράστια δυναμική. Ακόμα και αν εκείνη την περίοδο, τον Δεκέμβριο του 2014, αγωνιζόταν στη δεύτερη κατηγορία, ήξερα ότι το πλάνο της ομάδας ήταν να μεγαλώσει και να επιστρέψει στην πρώτη κατηγορία. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα έμενα τόσα χρόνια στον σύλλογο και θα πετύχαινα όσα πέτυχα. Εκείνο το διάστημα είχα και κάποιες εναλλακτικές. Υπήρχαν ομάδες που μου έδιναν περισσότερα χρήματα, ειδικά μία από την Πολωνία. Πίστεψα όμως ότι το project της ΑΕΚ ήταν για μένα η καλύτερη επιλογή.
-Ποια ήταν η πρώτη σου αντίδραση μόλις άκουσες το όνομα «ΑΕΚ»;
Όλα έγιναν στην πρώτη σεζόν που αγωνίστηκα στην πρώτη κατηγορία της Πορτογαλίας. Εκείνη την περίοδο ήταν τεχνικός διευθυντής της ΑΕΚ ο Μπράνκο Μιλοβάνοβιτς. Είδε κάποιους αγώνες και συνάντησε τον μάνατζέρ μου. Έτσι, άρχισαν να συζητούν. Την πρώτη φορά που έμαθα για την ΑΕΚ αισθάνθηκα κάτι πολύ ξεχωριστό. Το να παίζεις στην Πορτογαλία και να ακούς για μία μεγάλη ομάδα της Ελλάδας ήταν, σίγουρα, κάτι σπουδαίο. Τελικώς, τον Δεκέμβρη καταλήξαμε σε συμφωνία, ήταν εύκολο. Άλλωστε, ήμουν στον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου μου με την ομάδα στην οποία άνηκα τότε και έτσι από 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους, είχα το δικαίωμα να υπογράψω σε ομάδα της επιλογής μου.
-Ποια ήταν η πρώτη εντύπωση που σχημάτισες για τον σύλλογο όταν εκείνο το καλοκαίρι ήρθες στην Ελλάδα;
Αισθάνθηκα έκπληξη. Γνώριζα πως ερχόμουν σε ένα σπουδαίο κλαμπ, αλλά δεν φανταζόμουν πως οι οπαδοί θα είναι τόσο κοντά στην ομάδα. Δεν ήξερα τι πάει να πει «Έλληνες οπαδοί». Οι οπαδοί στην Ελλάδα αγαπούν πάρα πολύ την ομάδα τους και δεν μοιάζουν με αυτούς στην Πορτογαλία ή στην Ισπανία ή στην Ιταλία. Σε αυτές τις χώρες υπάρχει μεγαλύτερη απόσταση ανάμεσα στο κλαμπ και στον κόσμο. Το πρώτο που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι υπήρχε κόσμος να περιμένει στο αεροδρόμιο. Δημοσιογράφοι και οπαδοί για έναν άγνωστο, τότε, παίκτη. Αισθάνθηκα όπως ένας ποδοσφαιριστής κορυφαίου επιπέδου. Ήταν σαν να μετακόμιζα από μία μικρή ομάδα της Πορτογαλίας σε μία κορυφαία της Ευρώπης.
«Ο αγώνας με την Μπριζ με έκανε να αισθανθώ πως θα γράψω ιστορία»
-Τι θυμάσαι από την πρώτη σου χρονιά στην ΑΕΚ και την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος στον τελικό κόντρα στον Ολυμπιακό;
Εκείνη η χρονιά ξεκίνησε με το φιλικό κόντρα στη Σεβίλλη. Μου έκανε φοβερή εντύπωση πως η ατμόσφαιρα στο γήπεδο ήταν σαν να αγωνιζόμασταν σε έναν τελικό. Δεν θύμιζε σε τίποτα ματς προετοιμασίας. Ο κόσμος έκανε σαν τρελός για την ομάδα, δεν είχα συναντήσει ποτέ κάτι τέτοιο ως τότε. Από εκεί και πέρα, ήταν πολύ σημαντικό που το κλαμπ κατάφερε να κατακτήσει ένα τρόπαιο στην πρώτη χρονιά μετά την επιστροφή στην πρώτη κατηγορία. Ήταν μια σεζόν με πολλές όμορφες στιγμές.
-Ήταν για σένα περίεργο το ότι αγωνιστήκατε σε έναν τελικό Κυπέλλου μπροστά σε άδειες κερκίδες;
Ήταν κάτι που δεν μου είχε τύχει ξανά. Το να κερδίζεις έναν τελικό κόντρα σε μία ομάδα όπως ο Ολυμπιακός ήταν κάτι σημαντικό για εμάς. Εκείνη τη σεζόν ο αντίπαλός μας, με προπονητή τον Μάρκο Σίλβα, είχε εκπληκτική ομάδα. Θεωρώ πως εκείνη την περίοδο αρχίσανε να δείχνουμε ότι η ΑΕΚ ερχόταν ξανά! Εκείνο το Κύπελλο συνδυάστηκε με τη λέξη «Ερχόμαστε!».
-Την επόμενη σεζόν (2016/17) φτάσατε ξανά στον τελικό του Κυπέλλου, αλλά δεν κατακτήσαμε το τρόπαιο. Τι θυμάσαι από εκείνο το επεισοδιακό ματς στο Βόλο αλλά και από εκείνη τη σεζόν γενικότερα;
Η χειρότερη στιγμή της σεζόν ήταν η απώλεια του Κυπέλλου. Φυσικά, το ότι η ομάδα έφτασε και πάλι στον τελικό ήταν κάτι σημαντικό. Χάσαμε από ένα γκολ που δεν θα έπρεπε να μετρήσει καθώς ο αντίπαλος ήταν σε θέση οφσάιντ, ήταν άδικο για εμάς. Συμβαίνουν, όμως, αυτά στο ποδόσφαιρο. Ο σύλλογος συνέχισε και εκείνη την περίοδο να μεγαλώνει. Τερματίσαμε στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος και εξασφαλίσαμε τη συμμετοχή μας στα προκριματικά του Champions League της επόμενης σεζόν.
-Πότε άρχισες να αισθάνεσαι πως θα εξελιχθείς σε ένα κομμάτι της ιστορίας αυτού του συλλόγου;
Νομίζω ότι ήταν τη σεζόν 2017/18. Όχι αφού κατακτήσαμε το πρωτάθλημα, αλλά από το ξεκίνημα κιόλας εκείνης της περιόδου. Τον Μάρτιο του 2016 ανανέωσα για πρώτη φορά το συμβόλαιό μου με την ΑΕΚ και άρχισα να αισθάνομαι σιγουριά στο περιβάλλον που βρισκόμουν. Η οικογένειά μου ένιωθε πως υπήρχε σταθερότητα στην καθημερινότητά μας, αρχίσαμε να αγαπάμε την Ελλάδα. Μετά τον αποκλεισμό από την ΤΣΣΚΑ υπήρξε πικρία γιατί όλοι περίμεναν από εμάς να τα καταφέρουμε και να προκριθούμε στον επόμενο γύρο. Μετά, όμως, ήρθαν τα δύο ματς με την Κλαμπ Μπριζ. Ο επαναληπτικός στο ΟΑΚΑ ήταν το ματς που άλλαξε την καριέρα μου. Εκείνο το 3-0 που μας έστειλε στους ομίλους του Europa League, ήταν ο αγώνας που με έκανε να αισθανθώ πως στην ΑΕΚ θα γράψω ιστορία.
-Ποιου απόφαση ήταν να γίνεις αρχηγός στην ομάδα;
Εκείνη τη σεζόν αρχηγοί της ομάδας ήταν ο Μάνταλος και ο Γιόχανσον. Όταν τραυματίστηκαν και οι δύο, επειδή μιλούσα την ίδια γλώσσα με τον Μανόλο Χιμένεθ αλλά και επειδή ήμουν πολύ κοντά με όλα τα παιδιά στην ομάδα, έγινα αρχηγός.
«Κάθε φορά που η ΑΕΚ δεν πετύχαινε κάποιο στόχο, έφταιγε ο Μάνταλος»
-Μιας και το έφερε η συζήτηση, πόσο σημαντική είναι η παρουσία του Πέτρου Μάνταλου για τον οργανισμό της ΑΕΚ;
Νομίζω ότι δεν είναι μόνο ένας αρχηγός, είναι πολλά παραπάνω. Είναι ο σύνδεσμος ανάμεσα στους ποδοσφαιριστές και στο κλαμπ, στον Δημήτρη Μελισσανίδη. Είναι ένα πολύ απλό παιδί, που δεν εκμεταλλεύεται τη θέση του παρά το ότι θα μπορούσε να το κάνει. Κάνει πλάκες, είναι φιλικός και εξαιρετικός στην παρέα. Μέσα στο γήπεδο είναι τόσο μα τόσο σημαντικός. Πιστεύω ότι οι οπαδοί της ΑΕΚ δεν έχουν κατανοήσει πόσο άδικοι ήταν μαζί του. Κάθε φορά που η ΑΕΚ δεν πετύχαινε κάποιο στόχο, έφταιγε ο Μάνταλος. Για μένα αυτό ήταν πολύ άδικο. Τελικώς, νομίζω ότι η αξία του φάνηκε καλά την περσινή σεζόν. Ακόμα και αν αγωνίστηκε λιγότερο από άλλες χρονιές, ήταν πολύ πιο καθοριστικές από άλλες περιόδους. Σε κάθε ματς που περνούσε ως αλλαγή, άλλαζε τη ροή του αγώνα. Όποτε η ΑΕΚ ήταν σε δύσκολη θέση, έμπαινε μέσα και έδινε τη λύση. Νομίζω πως τώρα άρχισε να αναγνωρίζεται η συμβολή του από τον κόσμο.
-Πιστεύεις ότι συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα ο κόσμος να είναι πιο αυστηρός με τους γηγενείς παίκτες ή συμβαίνει και στην Πορτογαλία και σε άλλες χώρες;
Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει μεν παντού, αλλά στην Ελλάδα σε μεγαλύτερο βαθμό. Για παράδειγμα, στην Πορτογαλία δεν δίνεται μεγάλη πίστωση χρόνου στους Πορτογάλους ποδοσφαιριστές. Αν έρθει ένας παίκτης από τη Βραζιλία ή την Αργεντινή, ο κόσμος τον αγαπάει περισσότερο. Όλα αυτά τα χρόνια που ήμουν στην ΑΕΚ, συνυπήρξα με περισσότερους από 50 Έλληνες ποδοσφαιριστές. Δεν θυμάμαι ο κόσμος να αγάπησε πολύ ούτε έναν από αυτούς. Για παράδειγμα, ο Ζέκα είναι ένα είδωλο για τον Παναθηναϊκό. Δεν καταλαβαίνω γιατί να μην υπάρχει ούτε ένας Έλληνας παίκτης που να γίνει αποδέκτης της ίδιας αγάπης, του ίδιου σεβασμού.
-Μιας και τον ανέφερες. Ο Ζέκα γεννήθηκε στην Πορτογαλία αλλά τελικώς αγωνίστηκε με τη φανέλα της Εθνικής ομάδας της Ελλάδας. Σου πέρασε ποτέ από το μυαλό να κάνεις κάτι ανάλογο μετά από τόσα χρόνια παρουσίας σου στη χώρα;
Υπήρχε αυτή η πιθανότητα. Αν τελικώς αυτό είχε συμβεί, θα ήταν μεγάλη τιμή για εμένα. Συνδέθηκα πολύ με την Ελλάδα, με τους ανθρώπους που συνάντησα. Δεν μπήκα ποτέ σε κόντρες με οπαδούς αντίπαλων ομάδων, πάντα τους σεβόμουν. Ακόμα και αν με τον ΠΑΟΚ ή τον Ολυμπιακό ήμασταν αντίπαλοι μέσα στον αγωνιστικό χώρο, δεν είχα τίποτα να χωρίσω με τον κόσμο τους. Ο Ζέκα έγραψε ιστορία στην Ελλάδα έχοντας μόλις μία σεζόν στην Πορτογαλία. Δεν μπορούσα να φανταστώ την εξέλιξη που θα έχει, την αντιλήφθηκα όταν έπαιξα εναντίον του. Εξελίχθηκε σε έναν ποδοσφαιριστή παγκόσμιας κλάσης. Φέτος το καλοκαίρι, ο Παναθηναϊκός τον αντιμετώπισε εξαιρετικά προσφέροντάς του τη δυνατότητα να επιστρέψει παρά τους δύο σοβαρούς τραυματισμούς που είχε. Το έκανε για να κλείσει ο Ζέκα την καριέρα του με τον τρόπο που του αξίζει.
-Θα ήταν ωραίο να συνέβαινε κάτι αντίστοιχο και με εσένα και την ΑΕΚ;
Το ελπίζω!
«Δεν μπορεί κανείς να λέει ότι κλέψαμε το πρωτάθλημα»
-Επιστρέφοντας στη σεζόν 2017/18, ποιο θεωρείς ότι ήταν το κύριο συστατικό της επιτυχίας της ΑΕΚ με την κατάκτηση του πρωταθλήματος;
Πιστεύω ότι πρώτα από όλα ήταν η έκπληξη, γιατί κανείς δεν περίμενε η ΑΕΚ να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Αρχίσαμε κερδίζοντας κάποια θεωρητικά πιο εύκολα ματς και όταν ήρθε η ώρα των ντέρμπι έπρεπε να μετρήσουμε τις δυνάμεις μας. Αν στο ξεκίνημα μίας χρονιάς χάσεις σε ένα ντέρμπι αρχίζεις να πιστεύεις ότι είσαι εκτός μάχης. Εκείνη την περίοδο, το πρώτο μας ντέρμπι ήταν με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ. Παρά το ότι βρεθήκαμε να χάνουμε με 2-0, ανατρέψαμε την κατάσταση και κερδίσαμε με 3-2. Μετά από αυτό το παιχνίδι αρχίσαμε να πιστεύουμε ότι είμαστε πιο δυνατοί από τον Ολυμπιακό. Ήταν το σημαντικό βήμα για να αρχίσουμε να εκτιμάμε περισσότερο τις δυνάμεις μας, ακόμα και αν εκείνη τη σεζόν τελικώς παλέψαμε για τον τίτλο με τον ΠΑΟΚ. Φυσικά, άλλαξε την ιστορία του πρωταθλήματος και η νίκη στο Καραϊσκάκη κόντρα στον Ολυμπιακό με το γκολ του Γιακουμάκη. Εκείνη τη χρονιά δεν χάσαμε κανένα ντέρμπι και αυτό ήταν το κλειδί.
-Τι έχεις κρατήσει πιο έντονα στο μυαλό σου από όσα συνέβησαν στο επεισοδιακό ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα;
Ήταν πολύ περίεργο παιχνίδι. Μας κατηγορούν ακόμα και σήμερα ότι κλέψαμε το πρωτάθλημα. Αυτό είναι ψέμα, είναι άδικο να λέγεται κάτι τέτοιο. Ταξιδέψαμε για τη Θεσσαλονίκη όντας πέντε βαθμούς μπροστά και ενώ ο αγώνας επρόκειτο να γίνει χωρίς κόσμο. Από την μία στιγμή στην άλλη, άνοιξε το γήπεδο, πουλήθηκαν όλα τα εισιτήρια και επιστράφηκαν τρεις βαθμοί στον ΠΑΟΚ. Έτσι, πριν την πρώτη σέντρα, ήμασταν μπροστά με δύο βαθμούς, αντί για πέντε. Αυτό έγινε για να χαλάσει το μυαλό των ποδοσφαιριστών, ήταν κάτι άδικο. Παίξαμε τελικώς το ματς και κάναμε καλή εμφάνιση, κρατούσαμε το 0-0 και ξαφνικά σκόραραν σε μία φάση που υπήρχε οφσάιντ. Βλέπουμε μετά από χρόνια ότι όταν ένας παίκτης παίρνει πλεονέκτημα γιατί ο τερματοφύλακας δεν μπορεί να δει την μπάλα ή δεν μπορεί να αντιδράσει έγκαιρα, δίνεται οφσάιντ. Έχουν υπάρξει έκτοτε αρκετές αντίστοιχες περιπτώσεις και σε όλες έχει δοθεί οφσάιντ. Ξαφνικά, ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ πήρε την απόφαση να μπει στον αγωνιστικό χώρο. Ίσως δεν ήθελε να τρομάξει κάποιον, ίσως ήθελε να πάρει την ομάδα του και να φύγει. Έγινε χαμός με τους διαιτητές και με την αστυνομία. Σε κάθε περίπτωση, ήταν ένα λάθος του προέδρου του ΠΑΟΚ, όχι της ΑΕΚ και των παικτών της. Εμείς δεν είχαμε καμία εμπλοκή στην κατάσταση. Ακόμα και αν έμενε το 0-0, θα παίρναμε το πρωτάθλημα. Δεν μπορεί κανείς να λέει ότι κλέψαμε τον τίτλο.
-Την επόμενη σεζόν αγωνιστήκατε στους ομίλους του Champions League. Πώς ένιωσες μετά το τέλος του επαναληπτικού με την Βίντι στο ΟΑΚΑ όταν και σφραγίσατε την πρόκριση;
Ήταν ένα όνειρο. Πρώτα παίξαμε με τη Σέλτικ και αυτοί οι δύο αγώνες ήταν οι πιο σημαντικοί γιατί κληρωθήκαμε με την πιο δύσκολη ομάδα που θα μπορούσε να μας τύχει. Γνωρίζαμε, όμως, πως αν τα καταφέρναμε θα ήταν πιο εύκολο στη συνέχεια να πάρουμε το εισιτήριο για τους ομίλους. Έχοντας προκριθεί απέναντι στη Σέλτικ, ξέραμε ότι μπορούσαμε να προκριθούμε απέναντι στον οποιονδήποτε. Για κάθε ποδοσφαιριστή αποτελεί όνειρο το να αγωνιστεί στους ομίλους του Champions League. Ήταν, όμως, πολύ σημαντικό και για την ΑΕΚ που είχε στόχο να φτιάξει και πάλι το όνομά της στην Ευρώπη. Πάντως, πιστεύω ότι τόσο το κλαμπ όσο και εμείς, δεν ήμασταν τόσο έτοιμοι.
-Γιατί πιστεύεις ότι ο σύλλογος δεν ήταν τόσο έτοιμος;
Η ΑΕΚ τότε δεν είχε δικό της γήπεδο, δεν είχε παίκτες με ανάλογες εμπειρίες. Το κλαμπ τώρα έχει τη δική του έδρα και ο κόσμος εξαντλεί τα εισιτήρια. Πλέον, γίνονται μεγαλύτερες επενδύσεις και η ΑΕΚ έχει την δυνατότητα να φέρει 2-3 επιπλέον ποιοτικούς ποδοσφαιριστές για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που υπάρχουν.
-Θεωρείς, δηλαδή, ότι αυτό ήταν και ένα λάθος που είχε κάνει τότε η διοίκηση;
Δεν θα το έλεγα λάθος. Τότε ο σύλλογος αισθανόταν ότι ο στόχος ήταν η πρόκριση στους ομίλους της διοργάνωσης και αυτό ήταν αρκετό. Έκριναν ότι δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για να γίνει κάποιο βήμα παραπάνω. Είμαι βέβαιος πως φέτος θα είναι πολύ ανταγωνιστικοί ακόμα και στο Europa League.
-Παρά το γεγονός ότι η σεζόν 2018/19 ξεκίνησε με ιδανικό τρόπο λόγω της πρόκρισης στους ομίλους του Champions League, η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Τι έφταιξε;
Πιστεύω ότι αυτό συνέβη όχι μόνο λόγω κούρασης αλλά και λόγω συγκέντρωσης. Το Champions League «κλέβει» το μυαλό των ποδοσφαιριστών από το πρωτάθλημα που πάντα είναι ο βασικός στόχος. Όταν αρχίσει ένας παίκτης να ονειρεύεται τους αγώνες του Champions League, δεν δίνει την προσοχή που χρειάζεται στους αγώνες του πρωταθλήματος. Φανταστείτε να αγωνίζεται ένας ποδοσφαιριστής κόντρα στο Βόλο και μετά από λίγες μέρες κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου. Είναι λογικό να δίνει όλη την προσοχή στην Μπάγερν Μονάχου. Έτσι, χάσαμε αρκετούς βαθμούς στο πρωτάθλημα και μείναμε μακριά από την κορυφή. Κάποια στιγμή απολύθηκε ο Μαρίνος Ουζουνίδης και ήρθε και πάλι ο Μανόλο Χιμένεθ. Το ότι αλλάζαμε συνεχώς προπονητή, ήταν, επίσης, ένα λάθος. Μάλιστα, αυτή είναι μία σημαντική διαφορά σε σχέση με την σημερινή ΑΕΚ που όλος ο οργανισμός στηρίζει τον Ματίας Αλμέιδα ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων.
«Δεν ήθελα να γίνω πλούσιος, ήθελα να αισθανθώ πως αναγνωρίζονταν όσα είχα προσφέρει»
-Το διάστημα που είχατε μείνει εκτός ομάδας εσύ ο Τάσος Μπακασέτας και ο Βασίλης Λαμπρόπουλος, τι είχε συμβεί;
Κατακτήσαμε το πρωτάθλημα και προκριθήκαμε στους ομίλους του Champions League. Αυτός ήταν και ο τελευταίος χρόνος του συμβολαίου μου που έτρεχε τότε με την ΑΕΚ. Δεν επεδίωξα να γίνω ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης της ομάδας. Ήθελα απλά να βρίσκομαι ανάμεσα σε αυτούς με τα καλύτερα συμβόλαια. Δεν είναι όλα θέμα χρημάτων και αυτό είναι κάτι που συχνά ο κόσμος δεν αντιλαμβάνεται σωστά. Δεν ήθελα να γίνω πλούσιος, ήθελα να αισθανθώ πως αναγνωρίζονταν όσα είχα προσφέρει. Πάντα όταν ξεκινούν οι διαπραγματεύσεις, ένας ποδοσφαιριστής ζητάει παραπάνω από αυτά που στην πραγματικότητα θέλει να πάρει, έτσι ώστε οι συζητήσεις να καταλήξουν στον πραγματικό στόχο. Ήταν πολύ δύσκολο για κάποιον να διαπραγματευτεί με την ΑΕΚ και έτσι ο μάνατζέρ μου είχε κάποιες επαφές και με άλλες ομάδες. Τότε, ο Δημήτρης Μελισσανίδης πήρε την απόφαση να αφήσει τους ποδοσφαιριστές που βρίσκονταν στον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου τους, εκτός ομάδας. Έμεινα για τρεις περίπου μήνες εκτός δράσης. Όταν εμφανίστηκε η προοπτική να αποχωρήσω, αυτό θα συνέβαινε το καλοκαίρι. Θα έμενα, δηλαδή, συνολικά έξι μήνες μακριά από τα γήπεδα και αυτό δεν το ήθελα. Έτσι, μία μέρα είπα στους ανθρώπους της ΑΕΚ ότι ήθελα να παραμείνω στο σύλλογο. Πήρα αυτήν την απόφαση γιατί ο Μπακασέτας είχε ήδη επιστρέψει στην ομάδα. Με κάλεσαν να συζητήσουμε, μου έκαναν μία προσφορά και μου είπαν πως αν την αποδεχθώ θα ανανεωθεί το συμβόλαιό μου. Έτσι κι έγινε.
-Είχες μιλήσει τότε και με τον ίδιο τον Δημήτρη Μελισσανίδη;
Με τον Δημήτρη Μελισσανίδη υπήρχε επικοινωνία μόνο στο τελικό στάδιο των συζητήσεων.
-Άρα η επιστροφή του Τάσου Μπακασέτα έπαιξε καθοριστικό ρόλο και για τη δική σου απόφαση;
Ναι, σίγουρα. Αρχικά ήμασταν τρεις ποδοσφαιριστές και όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα θα έπρεπε να συνεχίσω μόνος. Δεν ήθελα να είμαι εγώ το πρόβλημα στην ΑΕΚ, δεν ήθελα να πληγώσω την ομάδα.
-Η Αλ Ουάχντα ήταν η ομάδα που σε είχε προσεγγίσει εκείνο το διάστημα. Σωστά;
Ναι.
-Σε προβλημάτισε τότε η σκέψη της μετάβασης σε ένα άλλο περιβάλλον πολύ διαφορετικό από αυτό στο οποίο είχες συνηθίσει;
Ναι, φυσικά. Εκείνη την περίοδο ήθελα να αγωνιστώ σε ένα καλύτερο πρωτάθλημα. Από τη στιγμή, όμως, που κάτι τέτοιο δεν συνέβη θα ήταν δύσκολο για μένα να πάω στο Ντουμπάι. Η ΑΕΚ από την πλευρά της, θέλοντας να με πουλήσει αφού ήμουν εκτός αγώνων, είχε συμφωνήσει με την ομάδα. Ταξίδεψα στην Πορτογαλία για να δω τον αγώνα με την Μπενφίκα για το Champions League και μου είχαν πει από την Αλ Ουάχντα πως θα επικοινωνήσουν μαζί μου μετά τα Χριστούγεννα. Ξαφνικά, εξαφανίστηκαν. Διέκοψαν την επικοινωνία με την ΑΕΚ, σταμάτησαν να απαντούν στις κλήσεις του εκπροσώπου μου. Όλη αυτή η ιστορία είχε επηρεάσει τον τρόπο σκέψης μου. Δεν ήθελα να μείνω άλλο εκτός δράσης.
-Άρα όταν εκείνοι επανήλθαν, εσύ είχες ήδη επιστρέψει στις προπονήσεις με την ΑΕΚ.
Σωστά.
«Ο Καρντόσο είχε το στιλ του Γκουαρδιόλα»
-Η συμμετοχή στους ομίλους του Champions League εκείνη την περίοδο έμοιαζε σαν το τελευταίο βήμα προόδου της ΑΕΚ. Από εκεί και έπειτα, ήταν σαν ο σύλλογος να έκανε συνεχώς βήματα προς τα πίσω. Ποιος ήταν ο λόγος;
Αρχίσαμε να μεγαλώνουμε ως σύλλογος, αλλά για να είμαι ειλικρινής το 2019 δεν ήμασταν έτοιμοι για όσα είχαμε μπροστά μας. Το 2019 η ΑΕΚ συμφώνησε με τον Καρντόσο, έναν νέο αλλά απίστευτο προπονητή. Δεν μπορεί εύκολα κάποιος να συλλάβει τον τρόπο παιχνιδιού που ήθελε η ομάδα του να ακολουθήσει. Είχε το στιλ του Γκουαρδιόλα, το «τίκι-τάκα». Η ΑΕΚ προσπάθησε με αυτόν να ξεκινήσει ένα project με το βλέμμα στο μέλλον. Πιστεύω ότι εξαιτίας της προσωπικότητας του Καρντόσο, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως όλοι θα ήθελαν. Είναι ένας περίεργος χαρακτήρας, ένας ψυχρός άνθρωπος που κρατούσε αποστάσεις από τους παίκτες. Ο βασικός λόγος που απολύθηκε ήταν ότι κάναμε δύο πολύ άσχημα ματς με την Κραϊόβα και στη συνέχεια ένα με την Τράμπζονσπορ στο ΟΑΚΑ. Ξεκινήσαμε και το πρωτάθλημα με ήττα από την Ξάνθη. Για την ΑΕΚ τότε υπήρχε μόνο ένας τρόπος να αλλάξει πορεία, να αντικαταστήσει τον προπονητή πριν πάμε στον επαναληπτικό με την Τράμπζονσπορ. Τότε άρχισε πάλι το στήσιμο της ομάδας από την αρχή. Άλλαξαν κάποιοι παίκτες που ο Καρντόσο πίστευε ότι είναι κατάλληλοι, αλλά ο προπονητής που τον διαδέχθηκε είχε διαφορετική άποψη και τους άφησε εκτός. Αυτός ήταν ο βασικός λόγος που η χρονιά της ΑΕΚ ήταν καταστροφική.
-Αυτή, όμως, δεν ήταν η μόνη φορά που η ΑΕΚ γκρέμισε κάτι και ξεκίνησε το χτίσιμο ξανά από την αρχή. Πιστεύεις ότι αυτός ήταν ο λόγος που πολλά projects δεν έφεραν αποτελέσματα;
Ο μόνος τρόπος για να αποδώσει ένα project είναι να το πιστέψει η διοίκηση και να το στηρίξει ακόμα και αν στην αρχή δεν έρθουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Για παράδειγμα στο ξεκίνημα της πρώτης σεζόν του Αλμέιδα χάθηκαν βαθμοί σε θεωρητικά εύκολα ματς. Παρ’ όλα αυτά, η ομάδα έμεινε ενωμένη και η διοίκηση στήριξε τον προπονητή πιστεύοντας πως είναι ο κατάλληλος για αυτή τη θέση. Έδειξαν όλοι πίστη και υπομονή. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για κάθε project. Φυσικά, πέρσι καθοριστικό ρόλο έπαιξε και το γήπεδο. Ήταν ο λόγος που η ΑΕΚ έφτασε και πάλι στην κορυφή. Το γήπεδο φέρνει πάθος στην ομάδα και στον κόσμο. Έλειψε πολύ η καυτή έδρα από την ΑΕΚ όλα αυτά τα χρόνια.
«Η ΑΕΚ δεν προσπάθησε ποτέ να με κρατήσει»
-Πότε άρχισες να αισθάνεσαι πως το διάστημα της παρουσίας σου στην ΑΕΚ φτάνει στο τέλος του;
Δεν το αισθάνθηκα ποτέ αυτό. Ήμουν στον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου μου και προερχόμουν από τραυματισμό. Άρχισα να κάνω καλά ματς, να πιστεύω ότι είμαι και πάλι έτοιμος να βοηθήσω. Παρ’ όλα αυτά, δεν μου έγινε κάποια πρόταση ακόμα και αν θεωρούσα ότι η ομάδα με εκτιμάει και με αγαπάει. Δέχθηκα κάποιες προτάσεις από την Κύπρο και από την Πορτογαλία και επειδή ήμουν πολλά χρόνια μακριά από την πατρίδα μου, σκέφτηκα πως ήταν καλή στιγμή να επιστρέψω. Το κλειδί όμως ήταν ότι η ΑΕΚ δεν προσπάθησε ποτέ να με κρατήσει. Αν είχε προσπαθήσει, έστω και λίγο, θα ήμουν ακόμα εκεί.
-Υπήρξαν συζητήσεις;
Όχι.
-Τι θυμάσαι από τις τελευταίες σου μέρες στα Σπάτα;
Ήταν πολύ δύσκολα. Πέρασα στην ΑΕΚ ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Επτά χρόνια είναι πολλά. Άρχισα να είμαι εκτός ομάδας περίπου δύο μήνες πριν το φινάλε της σεζόν, πρακτικά στο ξεκίνημα των play offs. Το τελευταίο μου ματς ως βασικός ήταν αυτό κόντρα στον Παναθηναϊκό, στην πρεμιέρα των play offs. Εκτός αυτού, δεν είδα ποτέ με καλό μάτι την έλευση του Κριχόβιακ στην ομάδα. Εκείνη την περίοδο δεν υπήρχε ανάγκη να γίνει μία τέτοια κίνηση, εκτός μπάτζετ, για τρεις μόνο μήνες. Ήταν σαν να μας δείχνει το κλαμπ ότι δεν εκτιμάει τους ποδοσφαιριστές που υπάρχουν στο ρόστερ και γι’ αυτό φέρνει έναν σούπερ σταρ για να σώσει την ομάδα. Ο παίκτης αυτός δεν έκανε καμία διαφορά μέσα στον αγωνιστικό χώρο, δεν βοήθησε καθόλου. Μάλιστα, στο τελευταίο ματς κόντρα στον Ολυμπιακό έφυγε στο ημίχρονο για να προλάβει την πτήση του!
Ο «πατέρας» Χιμένεθ, ο Ουζουνίδης που «δεν του πήραν τους ποδοσφαιριστές που ήθελε» και ο ψυχρός Καρέρα
-Ας δούμε τους προπονητές με τους οποίους συνεργάστηκες περισσότερο στην ΑΕΚ.
-Μανόλο Χιμένεθ
Είναι ο πατέρας μου στο ποδόσφαιρο. Με βοήθησε πολύ, μου μιλούσε πολύ. Ακόμα και όταν ήταν εκτός ΑΕΚ μου έστελνε μηνύματα και με ρωτούσε πως είμαι και πως βλέπω το μέλλον μου. Ήταν πάντα δεμένος με μένα και αυτό είναι αμοιβαίο. Όταν κάποιος σε αγαπάει και σου το δείχνει, του το επιστρέφεις. Είχε μία εξαιρετική σεζόν κάνοντας την ΑΕΚ και πάλι πρωταθλήτρια. Αγαπάει την ομάδα και σίγουρα είναι πολύ ξεχωριστός για μένα.
-Μαρίνος Ουζουνίδης
Είναι ένας πολύ καλός προπονητής και ένας πολύ φιλικός άνθρωπος. Ήρθε σε μία δύσκολη περίοδο διότι οι άνθρωποι της ΑΕΚ περίμεναν πολλά από εκείνον αλλά δεν του πήραν τους ποδοσφαιριστές που χρειαζόταν και έτσι απολύθηκε.
-Μάσιμο Καρέρα
Ήταν ο προπονητής της ΑΕΚ σε μία δύσκολη περίοδο, αυτήν του Covid-19. Ως Ιταλός ήταν λάτρης της τακτικής. Επέλεγε να μην βρίσκεται κοντά στους παίκτες, κρατούσε πιο ψυχρή στάση. Δεν προσπαθούσε να επικοινωνήσει με τους ποδοσφαιριστές του και έδινε μονάχα οδηγίες.
-Βλάνταν Μιλόγεβιτς
Δεν είχα πολύ μεγάλη συναναστροφή μαζί του γιατί ήταν προπονητής στο διάστημα που εγώ ήμουν τραυματίας. Έπαιξα πολύ λίγα ματς υπό τις οδηγίες του και μετά απολύθηκε. Δεν είχα χρόνο να συνδεθώ μαζί του και να σχηματίσω άποψη για εκείνον.
-Ποια είναι η άποψή σου για τον Δημήτρη Μελισσανίδη;
Για να είμαι ειλικρινής, μπορεί ο καθένας να έχει τη δική του γνώμη, αλλά εγώ αγαπώ τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Είναι ένας άνθρωπος που είναι πολύ σημαντικός για μένα. Ό,τι κέρδισα όλα αυτά τα χρόνια, το οφείλω στην ΑΕΚ και σε εκείνον προσωπικά. Αυτός είναι η εικόνα του κλαμπ, αυτός που παίρνει όλες τις αποφάσεις. Ήμουν από τους παίκτες της ομάδας που κανείς δεν μπορούσε να πειράξει, εξαιτίας του Δημήτρη Μελισσανίδη. Σίγουρα είναι σκληρός όταν η ομάδα δεν πετυχαίνει τους στόχους της. Όταν μιλάει είναι πάντα ευθύς και είναι πραγματικά δύσκολο να τον αντιμετωπίσεις. Κάθε φορά που τον συναντούσα, ήταν γενναιόδωρος με εμένα και την οικογένειά μου. Την τελευταία μου χρονιά στην ΑΕΚ, η γυναίκα μου αντιμετώπισε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας και έμεινε για ένα διάστημα στο νοσοκομείο. Ο Δημήτρης Μελισσανίδης πήρε τηλέφωνο στο νοσοκομείο και είπε πως οτιδήποτε χρειαστεί να γίνει στο όνομά του. Νοιάστηκε προσωπικά για την οικογένειά μου και αυτό για μένα είχε τεράστια σημασία. Ήταν κάτι πάνω από το ποδόσφαιρο, γιατί το ποδόσφαιρο δεν είναι ζήτημα ζωής. Είναι ένας άνθρωπος αυτοδημιούργητος που ξεκίνησε από το μηδέν. Πήρε την ΑΕΚ από πολύ χαμηλά και δείτε που την έφτασε. Έφτιαξε ομάδα, έχτισε γήπεδο.
Σιμόες ΑΕΚ φίλαθλοι
-Τι σημαίνει για σένα ο κόσμος της ΑΕΚ;
Όπως είπα και για τον Χιμένεθ και για τον Μελισσανίδη, όταν κάποιος νοιάζεται για σένα και σου δείχνει αγάπη, νοιάζεσαι και εσύ για αυτόν. Από την πρώτη στιγμή ο κόσμος της ΑΕΚ μου συμπεριφέρθηκε υπέροχα. Είχαν συναισθήματα για μένα, μου έστελναν μηνύματα και όταν με συναντούσαν στο δρόμο είχαν μόνο καλά λόγια να μου πουν. Ακόμα και όταν χάναμε στους αγώνες. Ήξεραν ότι έδινα τα πάντα για την ομάδα. Ότι νοιαζόμουν για την ΑΕΚ και ότι σέβομαι πολύ αυτό που κάνω. Ξέρω ότι το ποδόσφαιρο είναι αυτό που μου προσφέρει όσα έχω στην καθημερινότητά μου, το αυτοκίνητό μου ή το σχολείο για τα παιδιά μου. Θα έχω τον κόσμο της ΑΕΚ για πάντα στην καρδιά μου. Αυτός ήταν και ο λόγος που βρέθηκα στη φιέστα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ήξερα ότι πρόκειται για μία ιδιαίτερη στιγμή για εκείνους και τον σύλλογο γενικότερα. Ευτυχώς είχα κάποιες μέρες ρεπό και μπόρεσα να πάρω το αεροπλάνο και να πάω.
-Αν κάποιος στην Πορτογαλία σε ρωτήσει μετά από όλα αυτά τα χρόνια σου στην ΑΕΚ, ποια είναι η άποψή σου για το ελληνικό ποδόσφαιρο, τι θα απαντήσεις;
Σε ό,τι αφορά στο ποδόσφαιρο το επίπεδο είναι πολύ καλό. Ήμασταν σίγουροι ότι η ΑΕΚ θα προκριθεί απέναντι στην Ντιναμό Ζάγκρεμπ. Ο Ολυμπιακός τα προηγούμενα χρόνια έκανε καλές χρονιές στην Ευρώπη. Σίγουρα το ελληνικό πρωτάθλημα δεν είναι κοντά στα πέντε κορυφαία της Ευρώπης, όμως, δεν απέχει τόσο πολύ όσο κάποιοι θέλουν να παρουσιάσουν. Αν πει κάποιος σε έναν παίκτη να πάει στο ελληνικό πρωτάθλημα, είμαι σίγουρος ότι αυτός θα το υποτιμήσει. Από άποψη γηπέδων και υποδομών γενικότερα, όμως, απέχει πάρα πολύ από τα κορυφαία πρωταθλήματα. Θυμάμαι γήπεδα όπως αυτό της Βέροιας, που τα συναντά κανείς στην Πορτογαλία μόνο στην τέταρτη κατηγορία. Θυμάμαι μια φορά που πήγαμε στη Βέροια, ήταν βράδυ και τα φώτα ήταν τόσο χαμηλά που δεν μπορούσαμε να δούμε καλά. Το επίπεδο οργάνωσης είναι ανάλογο σε όλη τη χώρα και σε θέματα που δεν άπτονται του ποδοσφαίρου. Στους δρόμους ή στα σπίτια. Η Ελλάδα πρέπει να εξελιχθεί πολύ σε αυτόν τον τομέα.
-Ποια ήταν η πιο περίεργη στιγμή σου στην Ελλάδα;
Υπάρχουν πολλές. Θυμάμαι μία στιγμή που μπορεί να μην έχει σχέση με το ποδόσφαιρο, αλλά είναι πολύ αντιπροσωπευτική. Ήμουν στη Γλυφάδα και περπατούσα με την τριών χρονών κόρη μου σε ένα μονοπάτι για πεζούς μέσα σε ένα πάρκο. Ξαφνικά περνάει με το μηχανάκι ένας ντελιβεράς πολύ γρήγορα. Έτρεξα προς την κόρη μου για να την πιάσω και τότε σταματάει ο ντελιβεράς περίπου ένα μέτρο μπροστά μου και μου κάνει νόημα πως… ελέγχει την κατάσταση. Ήμουν έξαλλος, δεν επιτρεπόταν να περάσει από εκεί. Εκείνη τη στιγμή έδειχνε πως δεν σέβεται τους νόμους. Το κάνει ακόμα και η αστυνομία αυτό. Κάνει αναστροφή εκεί που δεν επιτρέπεται. Αν το κάνει κάποιος αυτό στην Πορτογαλία, πάει στη φυλακή ακόμα και αν πρόκειται για αστυνομικό.
-Η πιο περίεργη στιγμή σου που να σχετίζεται με το ποδόσφαιρο;
Ο αγώνας στην Τούμπα είναι σίγουρα μία από τις περίεργες εμπειρίες μου στην Ελλάδα. Επίσης, θυμάμαι όταν κερδίσαμε τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη τη χρονιά που κατακτήσαμε το πρωτάθλημα, κάναμε έναν κύκλο μέσα στον αγωνιστικό χώρο για να πανηγυρίσουμε. Απλά κρατιόμασταν, τίποτα παραπάνω. Μπήκαν μέσα στο γήπεδο οι οπαδοί του Ολυμπιακού και μας είπαν να πάμε στα αποδυτήρια γιατί αλλιώς θα… μας φάνε. Δεν μας ήθελαν στο γήπεδο και μας… συμβούλευσαν να αποχωρήσουμε.
«Όταν ήρθαν και με γ@μησ@ν γιατί προσπάθησα να βρω λύση σε ένα πρόβλημα»
-Όποιος μιλάει για σένα και γνωρίζει την καθημερινότητα της ΑΕΚ, κάνει λόγο για έναν ήρεμο άνθρωπο που πάντα έψαχνε να βρει λύση σε κάθε πρόβλημα. Εκτός του επαγγελματισμού, ποιο στοιχείο του χαρακτήρα σου σε βοηθάει σε αυτό;
Νοιάζομαι και αυτό είναι το σημαντικό. Όποτε είχαμε ένα πρόβλημα δεν ήθελα να γυρίζω αριστερά και δεξιά και να κουτσομπολεύω. Ήθελα πάντα να μιλάω ευθέως και να συζητάω το πρόβλημα, προσπαθώντας να το λύσω. Κάποιες φορές αυτό ήταν δύσκολο, τόσο για μένα όσο και για την απέναντι πλευρά. Θυμάμαι μία φορά στα αποδυτήρια, ένας προπονητής ρώτησε ποιο είναι το πρόβλημα και γιατί χάσαμε. Τότε πήρα το λόγο και είπα ότι δεν κάνουμε καλές προπονήσεις. Εξήγησα ότι αυτό δεν σήμαινε ότι ήταν κακός προπονητής αλλά ότι δεν είχαμε προετοιμαστεί για κάποια συγκεκριμένα πράγματα. Ξαφνικά αυτή η πληροφορία δεν βοήθησε να λυθεί το πρόβλημα, αλλά μου δημιούργησε εμένα έξτρα δυσκολίες. Ο προπονητής πέρασε αυτήν την πληροφορία στη διοίκηση και ήρθαν και με… γ@μησ@ν. Αυτό δεν σημαίνει ότι θέλω να μαλώνω με τους προπονητές, θέλω να ψάχνω πάντα να βρω την καλύτερη λύση τόσο για μένα προσωπικά όσο και για την ομάδα. Εκείνη την περίοδο που ανέφερα προηγουμένως, είχα προβλήματα γιατί προσπαθούσα να βρω λύση. Το χειρότερο που μπορείς να κάνεις είναι να ξέρεις ότι υπάρχει πρόβλημα και να μην κάνεις τίποτα για να το λύσεις.
-Μέσα σε όλο αυτό το διάστημα που ήσουν στην ΑΕΚ, σε είχε προσεγγίσει κάποια άλλη ελληνική ομάδα από τις πέντε πρώτες;
Ναι, το 2019 όταν η ΑΕΚ με είχε θέσει εκτός ομάδας, ο ΠΑΟΚ είχε προσπαθήσει να με αποκτήσει. Μου είχε κάνει πρόταση με τρεις φορές περισσότερα χρήματα. Εγώ πιστεύω ότι αυτή ήταν μία κίνηση για να αποσπάσουν το μυαλό των παικτών και να μην είναι συγκεντρωμένοι στις αγωνιστικές τους υποχρεώσεις. Ήμουν εκτός ΑΕΚ και ίσως αυτό θα μπορούσε να με οδηγήσει στο να πω «ναι». Παρ’ όλα αυτά, θυμάμαι πως όταν πήγα σπίτι και συζήτησα με τη γυναίκα μου, της είπα ότι δεν μπορούσα να το κάνω αυτό. Δεν μπορούσα να συμπεριφερθώ έτσι στην ΑΕΚ. Ακόμα και αν ένιωθα ότι άξιζα ένα καλύτερο συμβόλαιο, δεν μπορούσα να το κάνω αυτό στην ομάδα που με πήρε από το μηδέν. Δεν μπορούσα να το κάνω αυτό στον κόσμο της ΑΕΚ που όποτε πήγαινα στο γήπεδο έλεγε τόσο όμορφα λόγια για μένα. Πως θα τους αντίκριζα μετά; Δεν ήθελα να με βλέπουν όπως τον Λάζαρο. Εκείνος μπορούσε να το κάνει και να μην τον νοιάζει τι θα πει ο κόσμος. Να πάει από τον ΠΑΟΚ στον Παναθηναϊκό, μετά στην ΑΕΚ και στο τέλος στον Ολυμπιακό. Ίσως εκείνος να έκανε πιο σωστή επιλογή και τώρα να έχει περισσότερα χρήματα. Δεν ήθελα όμως να είμαι αυτός ο τύπος, να με θυμούνται όπως τον Λάζαρο. Σαν τον τύπο που έκλεψε την ΑΕΚ και πήγε σε έναν αντίπαλο ως ελεύθερος. Ακόμα και να μου έδιναν δέκα φορές περισσότερα χρήματα δεν γινόταν να πάω σε αντίπαλο.
-Κλείνοντας, τι θα ήθελες να κάνεις όταν σταματήσεις το ποδόσφαιρο;
Πάντα μου άρεσε η προπονητική. Να βρίσκομαι στον αγωνιστικό χώρο, δίπλα στους παίκτες. Να κάνω ασκήσεις τακτικής. Να διαβάζω τον αντίπαλο και το ματς. Έτσι, πιστεύω ότι είμαι καλός σε αυτό. Θέλω να αρχίσω μαθήματα προπονητικής και μια μέρα να γίνω προπονητής.
ΠΗΓΗ: «gazzetta.gr»
