Ο Ρόκο Λένι Ούκιτς, μιλάει στο kitenimerosi.gr και ανοίγει τη καρδιά του, για το πέρασμά του στην ΑΕΚ, την ίδια ημέρα όπου η Ένωση έχει τα 96α γενέθλιά της, με εκείνον να της εύχεται χρόνια πολλά.
-Όπως ξέρεις, σήμερα ειναι τα 96α γενέθλια της ΑΕΚ, τι θα ήθελες να ευχηθείς;
-Θα ήθελα να ευχηθώ 96 χρόνια ακόμα (γέλια). Είναι μια σπουδαία παράδοση και αλήθεια εύχομαι ότι καλύτερο για την ΑΕΚ. Όποιος με ξέρει, ξέρει πως δεν λέω χρόνια πολλά απλά για να πω χρόνια πολλά, εάν αισθανόμουν διαφορετικά θα το έλεγα. Αλλά, για την ΑΕΚ αισθάνομαι μόνο καλά πράγματα. Υπήρχαν φοβεροί μέντορες για εμένα, η διοίκηση, οι οπαδοί, οι συμπαίκτες. Έχω μόνο καλές αναμνήσεις από το πέρασμά μου στην ΑΕΚ, οπότε τους εύχομαι τα καλύτερα και τουλάχιστον άλλα 96 χρόνια.
-Τι θυμάσαι το περισσότερο από το πέρασμά σου στην ΑΕΚ;
-Χμμ…ήταν καλή σεζόν για εμάς. Αυτό που θυμάμαι το περισσότερο από το πέρασμα μου στην ΑΕΚ ήταν η νίκη επί του Παναθηναϊκού στα play off και κάναμε το 1-1. Τότε ήταν που όλη η ομάδα πίστεψε πως μπορεί να κάνει το βήμα παραπάνω και να νικήσει τη σειρά. Το τρίτο παιχνίδι ήταν πολύ στενό, ωστόσο χάσαμε. Στο τέταρτο όμως ματς , μας σκότωσαν για 30 πόντους. Αλλά, το θυμάμαι γιατί ήταν η πρώτη νίκη της ΑΕΚ επί κάποιας μεγάλης ομάδας έπειτα από πολλά χρόνια. Οπότε, ήταν κάτι που δε το ξεχνάς εύκολα.
-Η αγαπημένη σου στιγμή με τη φανέλα της ΑΕΚ;
-Θα έλεγα τον αγώνα όπου νικήσαμε τον Παναθηναϊκό.
-Πως προέκυψε η μεταγραφή σου στην ΑΕΚ, πότε έγινε η πρώτη κρούση;
-Έγινε λόγω του Γιούρι Ζντοβτς. Υπήρξε κάποια συζήτηση να έρθω νωρίτερα αλλά ο κόουτς Σάκοτα δε με ήθελε και αφού ο Ζντοβτς έγινε προπονητής με ήθελε στην ΑΕΚ. Ήμουν πολύ ευγνώμων στον Ζντοβτς για την ευκαιρία που μου έδωσε, γιατί εκείνη τη περίοδο δεν ήμουν σε τέλεια κατάσταση. Προερχόμουν από μια σεζόν στην Ιταλία, όπου υπήρξα τραυματίας και δεν ένιωθα καλά, αλλά είχα πολύ καλούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο το 2016, και αφού με είδε ο κόουτς, με ήξερε και αρκετό χρόνο πιο πριν, μου έδωσε την ευκαιρία. Με μια καλή σεζόν στην ΑΕΚ, είχα άλλες 3-4 καλές χρονιές, γιατί ο κόσμος είδε πως παρά το γεγονός πως ήμουν 32, μπορούσα να παίξω σε ένα υψηλό επίπεδο. Τότε υπήρξε κιόλας η απορία αν μπορούσα να το κάνω και όντως το απέδειξα. Ο λόγος που ήρθα στην ΑΕΚ ήταν ο Γιούρι Ζντοβτς, και ο λόγος που έφυγα ήταν η φυγή του κόουτς ένα χρόνο αργότερα, στη Τσεντεβίτα, όπου τον ακολούθησα και είχα μια ακόμα καλή σεζόν.
–Ποιά είναι η άποψή σου για τον Μάκη Αγγελόπουλο;
-Είναι πολύ καλή, γιατί επενδύει τα λεφτά του στο μπάσκετ, οπότε βοηθάει τον κάθε αθλητή να βάλει φαγητό στο τραπέζι της οικογένειάς του. Εύχομαι να υπήρχαν περισσότεροι σαν αυτόν να κάνουν αυτά τα πράγματα, ειδικά τώρα μετά από αυτήν την κρίση, η οποία θα είναι δύσκολη για πολλούς ιδιοκτήτες και χορηγούς να επενδύσουν λεφτά και να εξαρτιώνται από το άθλημα. Οπότε είναι σημαντικό κομμάτι για το μπάσκετ και είμαι πάντα ευγνώμων για τα άτομα, οι οποίοι είναι σαν αυτόν.
-Θα επέστρεφες στην ΑΕΚ;
-Αν θα επέστρεφα στην ΑΕΚ; Εννοείται πως ναι. Πρόκειται για έναν μεγάλο σύλλογο, ακόμα μεγαλύτερο αυτή τη στιγμή, από εκείνον που ήταν τρία χρόνια πριν, όταν ήμουν εκεί. Τότε ξεκινήσαμε να χτίζουμε αυτή την ομάδα για να πάμε στο άλλο επίπεδο. Όμως, στο μεταξύ, η ΑΕΚ κέρδισε το Champions League, το Κύπελλο, κάνει καλές μεταγραφές, έχει καλή λειτουργία. Πρόκειται για μια σπουδαία πόλη, την αγαπώ την ΑΕΚ. Ήμουν εκεί για 3 χρόνια (Αθήνα). Είναι ωραίο να είσαι μέρος τέτοιου οργανισμού.
-Με ποιούς παίκτες ήσουν πιο κοντά;
-Σίγουρα με τον Σάκοτα και το Μιλόσεβιτς. Είναι λογικό, καθώς και οι τρεις προερχόμαστε από την ίδια χώρα της Ευρώπης, μιλάμε την ίδια γλώσσα, οπότε περάσαμε σπουδαίο χρόνο μεταξύ μας και κάναμε παρέα πολύ χρόνο.
-Πώς θα χαρακτήριζες τα δύο χρόνια στο ΝΒΑ;
-Τα δύο χρόνια στο ΝΒΑ ήταν τα καλύτερα χρόνια της καριέρας. Για την ακρίβεια πιο πολύ ο πρώτος, όταν έπαιζα στο Τορόντο, έπαιζα ως αναπληρωματικός και έπαιξα 75 περίπου αγώνες. Είχα κάποιους από τους σπουδαιότερους αγώνες της ζωής μου, εκείνη τη σεζόν και το μόνο που έχω ως παράπονο, είναι το γεγονός πως μετά τη σεζόν με έκαναν ανταλλαγή και δεν μπορούσα να συνεχίσω τη καριέρα μου στο ΝΒΑ, όπως και ήθελα. Ωστόσο, μετά από αυτό ήρθα στην Ευρώπη και έπαιξα ως βασικός στην Ευρωλίγκα για πέντε χρόνια, στη Φενέρμπαχτσε και τον Παναθηναϊκό. Μπορεί το ΝΒΑ, να είναι όνειρο κάθε μπασκετμπολίστα, αλλά το να παίζεις στην Ευρωλίγκα ως βασικός και μάλιστα στα καλύτερα χρόνια σου, δηλαδή 25 και 30, είναι κάτι που σίγουρα δε το μετανιώνεις.
-Ενημερώνεσαι για την ΑΕΚ;
-Ενημερώνομαι για όλες τις ομάδες, τις οποίες έχω παίξει στην Ευρώπη. Οπότε ξέρω το ρόστερ, πως τα πάνε, ξέρω τον κόουτς, ξέρω όσα πρέπει για την ΑΕΚ, οπότε και βέβαια ενημερώνομαι.
