Ο Θάνος Τζάνης γράφει στο kitenimerosi.gr, για την “γκραν γκινιολ” εμφάνιση της ΑΕΚ στη Λάρισα.
Τα όσα είδαμε χθες στο Αλκαζάρ αποτυπώνει τη φετινή κατάσταση που επικρατεί στην ΑΕΚ, η οποία σε ένα δικό της (θεωρητικά) παιχνίδι κατάφερε να κινδυνέψει να φύγει με τον βαθμό της ισοπαλίας.
Ξεκινώντας με τους καλύτερους οιωνούς, η ομάδα του Μανόλο Χιμένεθ μπήκε αποφασιστικά στο γήπεδο προκειμένου να περάσει ένα ήσυχο απόγευμα στη Θεσσαλική πρωτεύουσα. Ωστόσο, τα… γνωστά φαντάσματα δεν μπορούσαν να μην εμφανιστούν στην αμυντική λειτουργία της Ένωσης, που παραλίγο να τινάξει το ματς στον αέρα.
Πως μπορούν να αποτυπωθούν τα όσα συμβαίνουν στη φετινή ΑΕΚ; Αναλύσεις επί αναλύσεων, κριτική, συζητήσεις και ακόμη το ημερολόγιο δείχνει… Φεβρουάριο. Μια ομάδα που φαινομενικά καθαρίζει το παιχνίδι από το πρώτο ημίχρονο, με τον Νέλσον Ολιβέιρα να επανέρχεται στο παλιό-καλό εαυτό του και μέχρι το 70’ όπου τραυματίζεται ο δεξιός της μπακ να καταφέρνει να δέχεται δύο (2) μέσα σε διάστημα δέκα λεπτών!
Από τον παράδεισο, λοιπόν, στη κόλαση του 2-2, έπειτα στη λύτρωση του 2-3 με τον Αλμπάνη, στην εξιλέωση με την επέμβαση του Γιώργου Αθανσιάδη στο πέναλτι του Μουκάντζο και τέλος στο γκολ ηδονή του Σιμάνσκι σφραγίζοντας το «διπλό». Καταστάσεις και συναισθήματα που μονό αυτή η ομάδα μπορεί να προσφέρει σε τούτο τον πλανήτη.
Κρατάμε φυσικά τη νίκη που φέρνει την ΑΕΚ στη δεύτερη θέση με τριπλή ισοβαθμία με Άρη και ΠΑΟΚ (43 βαθμούς έκαστος), όμως ας δώσουμε λίγο μεγαλύτερη προσοχή στο πανηγυρικό ξέσπασμα παικτών και τεχνικού επιτελείου δείχνοντας το πόσο μεγάλη ανάγκη έχουν από τέτοιες στιγμές. Η ΑΕΚ υποχρεούται να πράξει το αυτονόητο που δεν είναι άλλο από την κατάκτηση της 2ης θέσης και την διεκδίκηση του Κυπέλλου. Μέχρι τότε… VAMOS BIEN, όπως θα φώναζε ο στρατηγός του «κιτρινόμαυρου» πάγκου.
