Η κόρη του «Παγκόσμιου» θρύλου της ΑΕΚ, Γιώργου Αμερικάνου, μίλησε στο kitenimerosigr και θυμήθηκε τα πάντα γύρω από τον πατέρα της. Όσα λέει είναι ικανά να ανατριχιάσουν κάθε αναγνώστη!
Σαν σήμερα, το 1968, η ΑΕΚ έγραψε ιστορία. Κατάφερε να υποτάξει στη Σλάβια με 89-82 και να φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης, Όλη η Ελλάδα ήταν μαζί της. Όλοι οι Έλληνες φώναζαν γι΄ αυτήν στο κατάμεστο Καλλιμάρμαρο. Ο Ελληνικός αθλητισμός γιόρταζε γιατί η Βασίλισσα κατάφερε κάτι αξιομνημόνευτο που ταξίδεψε στις ειδήσεις όλου του κόσμου.
Όταν διαβάζουμε γι΄αυτό το «έπος» μας έρχεται στο μυαλό ο Γιώργος Αμερικάνος. Ο «Παγκόσμιος» της ΑΕΚ που, πάντα μαζί με τους υπόλοιπους ήρωες εκείνης της ομάδας, μεγαλούργησε και έστειλε την ΑΕΚ στην κορυφή. Δυστυχώς πλέον δεν βρίσκεται κοντά μας αλλά τις σκέψεις του, τα λόγια του και τις συνήθειές του μπορεί να μας τα μεταφέρει η κόρη του Χριστίνα Αμερικάνου η οποία τα περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια που μπορούμε να τα φανταστούμε!
Η ίδια λοιπόν μίλησε στο kitenimerosigr και είπε:
Μου έκανε πάντα εντύπωση, και τώρα ακόμα μεγαλύτερη. Κάθε πρωινό της 4ης Απριλίου κάτι περίεργο γινόταν στο σπίτι. Ο πατέρας μου ήταν συνέχεια στα τηλέφωνα, δημοσιογράφοι έρχονταν για συνεντεύξεις, εκείνος πάντα πρόσχαρος και διαθέσιμος να απαντήσει, και το βραδάκι ετοιμαζόταν για το καθιερωμένο ραντεβού με τα παιδιά της Ορίτζιναλ στο Καλλιμάρμαρο. Κάθε 4η Απριλίου ήταν εκεί. Δεν έλειψε μέρα. “Πάλι θα πας Γιώργο;” ρωτούσε κάθε φορά η μητέρα μου. Κάθε φορά εκείνος απαντούσε: “Με περιμένουν, θα απογοητευτούν, πρέπει να είμαι εκεί. Ανήκω εκεί”. Και πραγματικά εκεί άνηκε. Στα γήπεδα, τα ανοιχτά, με τον αέρα που έπρεπε να υπολογίσεις το σουτ για να ευστοχήσεις. Εκεί “ζύγιζε” το ταμπλό. Ταμπλό και μέσα. Εκεί πάνω στη μικρή γωνία, αν χτυπούσε η μπάλα, τότε έγραφε το καλάθι. Δίποντα όλα τότε. Ο ίδιος μονολογούσε: “Αν είχαμε τρίποντα, θα σκοράραμε παραπάνω πόντους. Σουτάραμε από τη σέντρα σχεδόν, και εγώ και άλλοι μεγάλοι της εποχής μας.
Το μπάσκετ ήταν μεράκι για εμάς, τώρα είναι επάγγελμα, μακάρι να το είχα επάγγελμα, θα είχα λύσει το οικονομικό ζήτημα τριών γενιών μας”. Τα έλεγε αλλά δεν τα εννοούσε, για την ακρίβεια τα λεφτά και ο πατέρας μου δεν είχαν καλή σχέση. Εκείνος έλεγε ότι τρώγονται φρέσκα, σαν τα ψάρια διευκρίνιζε, και τα λεφτά δεν του δόθηκαν ποτέ εύκολα. Από τα 11 δούλευε, τεχνίτης σε επιπλοποιείο, μάθαινε την τέχνη του σκαλίσματος και μετά, όταν έφευγε, κοπανούσε μια μπάλα στο τσιμεντένιο ανοιχτό γήπεδο της ΧΑΝ Νικαίας, που τώρα έχει το όνομά του, και η μάνα του, ή κυρά Μαρία από τα Βουρλά της Σμύρνης, έστελνε τον κυρ Θανάση να τον βρει. “Τι θα την κάνει την παλιόμπαλα; Πες του να γυρίσει!” Και γύριζε εξουθενωμένος αλλά χαμογελαστός, και στα όνειρά του έβλεπε ότι γινόταν μεγάλος και τρανός και η μπάλα του τον σήκωνε ψηλά στον ουρανό και αυτός πετούσε μαζί της, σαν να έχει μαγικό χαλί!
Εκείνη τη νύχτα λοιπόν της 4ης Απριλίου του 1968 το χαλί-μπάλα εκτοξεύτηκε, τον πήρε πάνω στην κορυφή της Ευρώπης, παρέα με την ΑΕΚ του! Όπως το όνειρό του. Αχ αυτή η ΑΕΚ. Μεγάλος έρωτας, μοναδικός. Εκείνος καθόταν και μιλούσε ώρες για τα χρόνια τα όμορφα, θυμόταν τον κόσμο στο Καλλιμάρμαρο που δεν ήταν μόνο φίλοι της ΑΕΚ αλλά και όλων των ομάδων, θυμόταν το πανό “Γιώργο θυμήσου ο Ολυμπιακός είναι μαζί σου”, θυμόταν τον Βασίλη Γεωργίου που πήγε και τον φίλησε όσο ακόμα μετέδιδε τα τελευταία δευτερόλεπτα του θρυλικού αγώνα, θυμόταν που σήκωσαν οι φίλαθλοι το αυτοκίνητο του, από την Ομόνοια και το πήγαν ως την Πλατεία Βικτωρίας, μαζί με τη μητέρα μου μέσα και άλλους συγγενείς, θυμόταν που η νύχτα έγινε μέρα. Όλα αυτά τα αποτύπωσε μοναδικά ο Τασσος Μπουλμέτης στην ταινία “1968”, κρίμα που δεν ζούσε να τη δει, να ξαναζήσει το “θαύμα”, γιατί ένα θαύμα ήταν η κατάκτηση της Ευρώπης για δέκα φτωχόπαιδα που έσμιξαν για να πετύχουν έναν θρίαμβο, και να τον αφιερώσουν σε εκείνον που έλειπε γιατί ο Θεός επέλεξε να τον καλέσει γρηγορότερα κοντά του, στον μεγάλο απόντα της μυθικής βραδιάς, τον Γιώργο Μόσχο. Ακόμα δεν καταλαβαίνω, πως εκείνη η βραδιά έχει τόση πέραση μετά 52 χρόνια, ή μάλλον μόλις κατάλαβα: ήταν η βραδιά που έδειξε το μέλλον! Το λαμπρό μέλλον του μπάσκετ στη χώρα μας.
