ΑΕΚ, ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Άρθο: «Το μεγαλύτερο παιχνίδι της καριέρας μου ο τελικός Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό»

O Θέσαρ Άρθο δεν ξεχνά την θητεία του στην Ένωση.

Ο Βραζιλιάνος αμυντικός ο οποίος στέφθηκε κυπελλούχος Ελλάδος το 2016 με την ΑΕΚ, μίλησε στο site της Βαλένθια, golsmedia.com και θυμήθηκε τον τελικό Κυπέλλου κόντρα στον Ολυμπιακό αλλά και τον Γκουστάβο Πογέτ.

Αναλυτικά η συνέντευξη:

Πως ήταν το ξεκίνημα σου στη Βιγιαρεάλ;

Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο στη Βιγιαρεάλ όταν ήμουν δέκα ετών και θυμάμαι ότι παίζαμε σε βρώμικα γήπεδα και κακές εγκαταστάσεις στις χαμηλές κατηγορίες. Θυμάμαι πως όλοι οι συμπαίκτες μου ήταν από την πόλη (Βιγιαρεάλ), ήμασταν φίλοι από το σχολείο και μεγαλώσαμε σιγά σιγά μέσα από το κλαμπ. Κάναμε προπόνηση στα γήπεδα του Δήμου εκεί που τώρα βρίσκεται το Ciudad Deportiva Pamesa. Εκεί βρίσκονταν μερικά βρώμικα γήπεδα και πλέον είναι εντυπωσιακές οι εγκαταστάσεις.

Είχες κάποιο είδωλο τότε;

Πάντα θαύμαζα τον Φερνάντο Ιέρο. Επίσης είχαμε φοβερούς παίκτες και στη Βιγιαρεάλ, όπως οι Τέγιεθ, Βεργάρα και Κίκε Άλβαρεθ. Ήταν φοβερό να μοιράζεσαι μαζί τους τα αποδυτήρια. Ήμουν πιτσιρικάς και βλέποντάς τους ήθελα να γίνω επαγγελματίας.

Έκανες το ντεμπούτο σου με τη Βιγιαρεάλ τη σεζόν 2002-03 με τον Μπενίτο Φλόρο προπονητή, σε μια ομάδα που είχε τους Μπελέτι, Φαρινός, Παλέμο, Μάρκος Σένα… Τι παίκτες!

Λίγες ημέρας πριν ήταν η επέτειος του ντεμπούτου εκείνου. Ήταν Μάρτιος του 2003 και πέρασαν κιόλας 17 χρόνια. Ήμουν στα ίδια αποδυτήρια με όλους αυτούς τους σημαντικούς παίκτες από την Ισπανία και την Αργεντινή. Η ομάδα ανέβαινε επίπεδο χρονιά με τη χρονιά. Από ballboyέγινε επαγγελματίας στη LaLigaμε την ομάδα της πόλης μου κι έπαιζα πλάι σε είδωλα όπως ο Παλέρμο, ο Φαρινός και ο Μπατάλια.

Συνυπήρξες στα αποδυτήρια και με τον Χάβι Καγιέχα. Το φανταζόσουν πως θα γίνει ένας προπονητής τοπ επιπέδου;

Αυτό συνέβη πριν από πολύ καιρό. Μιλάμε για 15-17 χρόνια πίσω. Δεν μπορώ να πω πως φανταζόμουν τότε πως θα γίνει σπουδαίος προπονητής. Πάντως τα έχει καταφέρει και το αποδεικνύει συνέχεια.

Το ντεμπούτο σου στη LaLigaήταν σε ένα ματς Σοσιεδάδ-Βιγιαρεάλ. Θυμάσαι αυτή την ημέρας;

Ήταν φοβερή στιγμή. Μπήκα μόλις για 2 λεπτά, από το 90+1’ ως το 90+3’ και καταφέραμε να πάρουμε την ισοπαλία στην έδρα της Σοσιεδάδ που ήταν στην πρώτη θέση τότε. Είχε παίκτες σαν τον Τσάμπι Αλόνσο, τον Νιχάτ και τον Κοβάσεβιτς. Μεγάλη ομάδα.

Μετά ακολούθησαν η Ουέλβα, η Βαγιαδολίδ, η Γάνδη, το Ισραήλ, η Ελλάδα και το Καζακστάν…

Ναι, πέρασα από αρκετές ώρες και ομάδες κι έχω όμορφες αναμνήσεις απ’ όλες. Διασκέδασα πολύ σε όλες τις ομάδες που πήγα. Κορυφαίες στιγμές έζησα σε Ισραήλ και Ελλάδα, δύο όμορφες χώρες με παρόμοια κουλτούρα με την ισπανική. Έμαθα αρκετές γλώσσες. Το Καζακστάν είναι επίσης μια όμορφη χώρα αλλά διαφοριτική από τις μεσογειακές χώρες.

Ποιο ματς σου έχει μείνει στη μνήμη;

Ένα από τα σημαντικότερα παιχνίδια στην καριέρα μου ήταν ο τελικός Κυπέλλου Ελλάδος κόντρα στον Ολυμπιακό, όταν αγωνιζόμουν στην ΑΕΚ. Κερδίσαμε το τρόπαιο. Είναι ένα ματς έντονα χαραγμένο στη μνήμη μου και ήταν ένα σημαντικό επίτευγμα. Το να κερδίζεις ένα Κύπελλο κόντρα σε μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός έχει τη δική του σημασία.

Και από προπονητές;

Οι προπονητές που με επηρέασαν περισσότερο ήταν ο Πελεγκρίνι, ο Μαρσελίνο και ο Γκουστάβο Πογέτ. Είναι τρεις τεχνικοί που με βοήθησαν να εξελιχθώ σαν παίκτης