Δείτε το μήνυμα-ανάλυση του Αντρέα Δημάτου για όσα ισχύουν με τον κορωναϊό και το ποδόσφαιρο
Ο Διευθυντής Επικοινωνίας της ΠΑΕ ΑΕΚ με ποστάρισμά του, σχολίασε την χθεσινή τηλεδιάσκεψη της Superleague αλλά και την γενική κατάσταση που επικρατεί στο ποδόσφαιρο λόγω κορωναϊού.
Διαβάστε αναλυτικά:
Είναι πράγματι δύσκολο να μιλάς για ποδόσφαιρο, να επιχειρηματολογείς για ποδόσφαιρο, να διαφωνείς για το ποδόσφαιρο τέτοιες ώρες που η μάχη για τη ζωή κόντρα στην εξάπλωση ενός φονικού ιού σκεπάζει τα πάντα…
Το ποδόσφαιρο δεδομένα δεν μπορεί να αποτελεί την βασική προτεραιότητα της ζωής μας, όταν απειλείται η ίδια η ζωή. Αυτό είναι το σίγουρο…
Οσο κι αν μας λείπει, όσο κι αν σας λείπει, όσο και αν για πολλούς αποτελεί όχι μόνο διασκέδαση αλλά και τη δουλειά τους, όσο κι αν ακόμα και αυτές τις ώρες θα ήταν ανακούφιση για μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού, αν με ένα μαγικό τρόπο η μπάλα θα μπορούσε να κυλήσει στο χορτάρι κόντρα στην πανδημία. Δυστυχώς το ποδόσφαιρο δεν μπορεί να παιχτεί, όπως ένας καλλιτέχνης μπορεί να μας ψυγαγωγήσει με μία κιθάρα στο σπίτι του απέναντι στο κινητό του…
Αποτελεί βεβαίως και μια τεράστια ευκαιρία για όλους που κατά καιρούς έχουμε… βασανίσει αυτό το πανέμορφο παιχνίδι, το οποίο σήμερα αντιλαμβανόμαστε πόσο πολύ μας λείπει, να αναλογιστούμε πόσο περισσότερο οφείλουμε να το σεβαστούμε οταν θα αποδράσουμε από αυτή την περιπέτεια… Η καραντίνα αποτελεί και μέσο αυτοκριτικής. Αρκεί να κοιτάξουμε βαθιά μέσα μας!
Και πραγματικά στην παρούσα χρονική στιγμή είναι ίσως άτοπο ακόμα και να συζητάμε για το αν και πότε θα ξαναδούμε την μπάλα να κυλάει στα ελληνικά γήπεδα… Πολύ απλά γιατί ούτε οι επιστήμονες με σαφήνεια δεν μπορούν να ξεκαθαρίσουν το πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση και νομίζω είναι σαφές σε όλους ότι προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο παίζοντας άμυνα απέναντι στην πανδημία…
Η προσωπική μου και μόνο εκτίμηση, πάντως, είναι ότι η ελληνική Λίγκα ή η ελληνική ομοσπονδία δεν θα μπορέσουν να διαμορφώσουν ξεκάθαρη απόφαση, μέχρι να διαμορφωθούν τα διεθνή δεδομένα τόσο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις της UEFA, όσο και στα σημαντικά ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.
Και αυτό όχι γιατί η UEFA αποτελεί τον… μπαμπούλα μέσω της χθεσινής της επιστολής σχετικά με την απόφαση που έλαβε η βελγική λίγκα, ούτε γιατί θα πρέπει να ακολουθήσουμε ξένα πρότυπα έχοντας και το ατού ότι σαν χώρα φαίνεται να έχουμε αντιδράσει πολύ πιο έγκαιρα και σωστά σε σχέση με μεγαλύτερες και πιο δυνατές από εμάς ευρωπαϊκές χώρες.
Αλλά γιατί το ποδοσφαιρικό καλεντάρι της νέας σεζόν κυρίως σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα διαμορφωθεί όχι από το τι θα αποφασίσουμε εμείς, αλλά από το αν θα είναι δυνατό από τις εξελίξεις να ολοκληρωθούν μέσα στο καλοκαίρι οι ποδοσφαιρικές διοργανώσεις της UEFA και τα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Αν αυτό συμβεί, τότε αυτόματα η έναρξη της νέας χρονιάς θα μετατεθεί στα τέλη Αυγούστου, τον Σεπτέμβριο ή και τον Οκτώβριο.
Πώς είναι δυνατόν σε αυτή την περίπτωση εμείς να… σταματήσουμε το ποδόσφαιρο μέχρι τότε περιμένοντας να τελειώσουν οι υπόλοιποι για να ξεκινήσουμε εμείς τη νέα σεζόν; Πώς μπορεί εμείς να αποφασίσουμε με ασφάλεια, χωρίς να γνωρίζουμε πώς θα είναι πανευρωπαϊκά η κατάσταση τον Μάιο ή και τον Ιούνιο και με δεδομένο ότι η ευρωπαϊκή οδηγία που κυριαρχεί είναι ότι πρώτα θα πρέπει να ολοκληρωθεί η εφετινή σεζόν για να πάμε στην επόμενη;
Και εννοείται φυσικά ότι όλα αυτά μπορούν να ανατραπούν είτε υπέρ του καλού σεναρίου είτε υπέρ του κακού… Αλλά ποιος μπορεί αυτή τη στιγμή να προκαταβάλει ένα από τα δύο σενάρια με το ποδόσφαιρο να παλεύει σε διεθνές επίπεδο να παγώσει το χρόνο… Με ό,τι αυτό συνεπάγεται βεβαίως και με γενναίες αποφάσεις μέχρι τότε που θα πρέπει να ληφθούν απ’ όλους τους εμπλεκόμενους και κυρίως από τους συλλόγους, που βρίσκονται στην πιο δυσχερή θέση, και από τους ποδοσφαιριστές.
Το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο έχει μπει στη δίνη των εξελίξεων και δεν γίνεται να βγει άβρεχτο από αυτή την περιπέτεια. Πόσο δε περισσότερο το ελληνικό που ούτως ή άλλως είχε πολυεπίπεδα προβλήματα να αντιμετωπίσει και προ κορωνοϊού. Και είναι ευχάριστο που οι περισσότεροι συμφωνούν ότι το λουκέτο υπάρχει μεν πάνω στο τραπέζι, αλλά δεν μπορεί να είναι η πρώτη λύση. Ακόμα πιο ευχάριστο ότι οι περισσότεροι μιλούν για ομόφωνη τελική απόφαση. Είναι τόσο δύσκολη η κατάσταση που αν μείνουμε και πάλι σε μικροσυλλογικά συμφέροντα και κρυφές ατζέντες, θα εξελιχθεί σε τραγική με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Ας μην γελιόμαστε… Είναι πιο εύκολο να διορθώσεις την κατάσταση και να δεις το μέλλον σε κάτι που μπορείς (αν μπορείς τελικά) να κρατήσεις σε λειτουργία, παρά σε κάτι που εκ των πραγμάτων είναι πιθανό να μείνει κλειστό για πολλούς μήνες!