Ζώντας στη χώρα που το ανθρώπινο λάθος ευθύνεται για ότι κακό συμβαίνει, η πραγματικότητα για το χθεσινό τραγικό συμβάν είναι πιο βαθιά απ’ όσο παρουσιάζεται.
Από εχθές ακούμε ανθρώπους να ρίχνουν τις ευθύνες στον σταθμάρχη της Λάρισας για το τραγικό γεγονός. Μία άποψη που κρύβει στοιχεία πραγματικότητας, αλλά ο πραγματικός υπαίτιος δεν είναι ο σταθμάρχης. Σε μια χώρα που πάσχει από έλλειψη σύγχρονων μηχανισμών, καινοτόμων τεχνολογιών, η ασφάλεια του πολίτη σε καμία περίπτωση δεν είναι εξασφαλισμένη. Και για αυτό δεν ευθύνεται κανένας σταθμάρχης.
Ο μοναδικός και αποκλειστικός υπαίτιος για τέτοιου είδους δυστυχήματα είναι το ελληνικό κράτος. Ένα κράτος που ανέκαθεν σκότωνε τα παιδιά του. Σαν να μην ενδιαφέρεται για το μέλλον της χώρας. Σαν να αποτελεί μοναδικό μέλημα να πλουτίσουν οι λίγοι, να πεινάσουν οι πολλοί, και αν “τύχει” και πεθάνει και κανείς θα κατηγορήσουμε τους…σταθμάρχες. Αλήθεια για ποια προστασία του πολίτη μιλάμε. Ο πολίτης από τον μόνο που πρέπει να προστατευθεί είναι από το ίδιο το κράτος.
Γεγονότα σαν το χθεσινό πρέπει να θορυβήσουν πρώτα απ’ όλα τον λαό. Η νεολαία της Ελλάδα οφείλει να κινητοποιηθεί εάν θέλει να ελπίζει σε ένα καλύτερο αύριο και όχι να αφήσει το μέλλον της στο έλεος των εκάστοτε κυβερνόντων. Αλλιώς θα επιβιβάζεται καθημερινά στα τρένα του τρόμου και τα Τέμπη δεν θα σταματήσουν να θρηνούν νεκρούς.
Η ζωή στην Ελλάδα κρέμεται από μια κλωστή. Η φράση «από τύχη ζούμε» που έχει γίνει viral από χθες, σε πρώτη φάση ακούγεται υπερβολική. Στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο ρεαλιστική απ’ όσο μπορούμε να φανταστούμε.
